Μια συγγνώμη

«Γερμανοτσολιάδες, που βάφετε καθημερινά τα χέρια σας με το αίμα των αθώων». Σε αυτούς τους τόνους απευθύνονταν, λίγο-πολύ, οι αντιπολιτευόμενοι ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, καθώς και τα τρολάκια τους, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προς τους βουλευτές ΝΔ και ΠαΣοΚ, επί κυβερνήσεως Σαμαρά, όταν αυτοί ψήφιζαν δυσάρεστα μέτρα ή όταν συνέβαιναν ατυχήματα σαν αυτά που συνέβησαν πριν από λίγες ημέρες στη Λάρισα και στη Μυτιλήνη.

Η χυδαιότητα και το μένος ήσαν αχαλίνωτα, ιδιαίτερα από πρόσωπα που τώρα παρουσιάζονται ως «βουλευτές» ή «δημοσιογράφοι». Κι όμως, οι 153 βουλευτές που στήριζαν την κυβέρνηση Σαμαρά στις πιο δύσκολες στιγμές της, έπρατταν αυτό ακριβώς που είχαν δεσμευτεί απέναντι στους ψηφοφόρους τους και δεν λάκισαν σαγηνεμένοι από τον λαϊκισμό και το μελλοντικό βουλευτικό έδρανο.

Οι 153 ούτε γερμανοτσολιαδες ήσαν ούτε έβαψαν με αίμα τα χέρια τους. Σίγουρα συμπαρασύρθηκαν από τις (αρκετές μάλιστα) λανθασμένες επιλογές του κ. Σαμαρά και οι οποίες ώθησαν τον κ. Τσίπρα στην εξουσία, αλλά ήσαν αυτοί που στήριξαν με την ψήφο τους την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Είναι οι ίδιοι που σήμερα, προς τιμήν τους, δεν απαντούν με την αντίστοιχη λάσπη προς τους βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.

Εκλογές μπορεί να γίνουν τον Μάρτιο του ’17, μπορεί όμως και να αντέξει η κυβέρνηση ως και το 2019. Αυτό όμως που είναι επιτακτικό για την κοινωνία μας είναι η επιστροφή στην κανονικότητα και σε μια πολιτική συμπεριφορά που ακόμα και την εποχή της σφοδρής αντιπαράθεσης Παπανδρέου – Μητσοτάκη διακατεχόταν από κανόνες ηθικής. Είναι το πρώτο βήμα για μια σχέση εμπιστοσύνης που χρειαζόμαστε να επανακτήσουμε με τους ευρωπαίους εταίρους μας και οδηγεί στην ανάπτυξη.