Οι ταινίες της εβδομάδας – 45 χρόνια έρωτα και… μυστικών

—————————

Βασισμένα σε ένα διήγημα του Ντέιβιντ Κόνσταντιν ονόματι «Σε μια άλλη χώρα» («In another country»), τα «45 χρόνια» («45 years», Αγγλία, 2015) του Αντριου Χέιγκ είναι ένα δράμα δωματίου και θεατρικών βάσεων σε ό,τι αφορά τις εξαιρετικές ερμηνείες των δύο κεντρικών ηθοποιών, της Σαρλότ Ράμπλινγκ και του Τομ Κόρτνεϊ. Η ταινία αναφέρεται σε ένα ηλικιωμένο αλλά καλοστεκούμενο ζευγάρι στο Νόρφολκ της Αγγλίας, το οποίο ετοιμάζεται να γιορτάσει την 45η επέτειό του. Διαφορετικοί χαρακτήρες μεν –εκείνος ήσυχος, λιγάκι στον κόσμο του, εκείνη δραστήρια και με τον τρόπο της κάπως πιεστική –αλλά «δεμένοι» μεταξύ τους, ο Τζεφ και η Κέιτ Μέρσερ δείχνουν οι ιδανικοί σύζυγοι. Και όμως, ένα μυστικό του Τζεφ από το μακρινό παρελθόν έρχεται να ταράξει τη σχέση τους κατά τη διάρκεια της εβδομάδας πριν από την ημέρα της επετείου, που είναι και ο κανονικός χρόνος της ταινίας.

Τα μυστικά και τα ψέματα στη ζωή των Μέρσερ, που εν μέρει εξηγούν τον λόγο για τον οποίο δεν απέκτησαν ποτέ παιδιά, βάζουν σκιές στην ως σήμερα σχέση τους αλλά τίποτε στην ταινία δεν παρουσιάζεται με υπερβολικούς συναισθηματισμούς. Αντιθέτως, οι λέξεις οικονομία και αξιοπρέπεια ανήκουν στα χαρακτηριστικά των δύο ηρώων αλλά και της ίδιας της ταινίας. Φυσικά τίποτε απ’ όλα αυτά δεν θα είχε σημασία αν δεν υπήρχαν οι δύο ηθοποιοί για να δώσουν σάρκα και οστά στους ήρωές τους. Η Σαρλότ Ράμπλινγκ, που δεν έπαψε ποτέ να εμφανίζεται στον κινηματογράφο, δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Το ταλαιπωρημένο κορίτσι της ταινίας «Ο θυρωρός της νύχτας» που στα τέλη της δεκαετίας του 1970 την έκανε διάσημη έχει πια μεγαλώσει, αλλά η υποκριτική της είναι ισάξια με τη λυγερή κορμοστασιά της.

Εκείνος όμως που ίσως να χρειάζεται κάποιες παραπάνω συστάσεις είναι ο Τομ Κόρτνεϊ, ένας θαυμάσιος ηθοποιός που παρότι δύο φορές υποψήφιος για Οσκαρ (β’ ρόλου για τον ρόλο του νεαρού, παθιασμένου μπολσεβίκου στην ταινία «Δρ Ζιβάγκο» το 1965 και α’ ρόλου για εκείνον του ήρωα του τίτλου στον «Αμπιγέρ» το 1983), δεν υπήρξε ποτέ σταρ. Ισως αυτή να είναι η πραγματικά μεγάλη στιγμή του. Πολύ θα θέλαμε να τον δούμε ξανά υποψήφιο στα Οσκαρ και αυτή τη φορά να πάρει το βραβείο όπως το πήρε στο τελευταίο Φεστιβάλ Βερολίνου για την ίδια αυτή ταινία.

Βαθμολογία: 3

ΑΘΗΝΑ: ΑΒΑΝΑ – ΓΑΛΑΞΙΑΣ – ΙΛΙΟΝ -ΣΠΟΡΤΙΓΚ – ΙΝΤΕΑΛ –ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS ΓΛΥΦΑΔΑ –GAZARTE – ΚΗΦΙΣΙΑ

———————————————

Πριν από λίγο καιρό η ταινία «Το διαζύγιο: Η δίκη της Βιβιάν Αμσαλέμ» μάς έδωσε μια μικρή γεύση της παράνοιας του δικαστικού συστήματος στο Ισραήλ. Τώρα ήρθε η ώρα της Ινδίας, όπου επίσης το δικαστικό σύστημα μπορεί να σε τρελάνει, όπως λέει με πικρόχολο χιούμορ ο Ινδός Τσαϊτάνια Ταμάν στο σκηνοθετικό ντεμπούτο του «Δικαστήριο» («Court», Ινδία, 2015). Ο σκηνοθέτης εστιάζει στα πρόσωπα γύρω από μια δίκη που δεν λέει να τελειώσει, αφού με τίποτε δεν μπορείς να πιστέψεις πως όντως… διεξάγεται: υποτίθεται ότι με το επαναστατικό τραγούδι του ένας λαϊκός τραγουδοποιός προκάλεσε την αυτοκτονία ενός εργάτη! Παράλληλα ο Ταμάν «ντύνει» την ιστορία του με τις «υποϊστορίες» προσώπων που σχετίζονται με την υπόθεση σκιαγραφώντας μια εικόνα της σύγχρονης ινδικής κοινωνίας μέσα από τη λιτή καταγραφή της καθημερινότητας.

Βαθμολογία: 2 ½

ΑΘΗΝΑ: ΑΣΤΟΡ –ΚΗΦΙΣΙΑ –ΝΙΡΒΑΝΑ –ΣΠΟΡΤΙΓΚ

———————————————

«Πολύ κακό για το τίποτε» είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι μετά το τέλος της ταινίας «Forget me not» (Ελλάδα, 2014) του Γιάννη Φάγκρα, αν βεβαίως γνωρίζεις το «φορτωμένο» παρελθόν της. Η ταινία γυριζόταν πολλά χρόνια. Σταματούσε, ξανάρχιζε, σταματούσε, ξανάρχιζε. Το μεγαλύτερό της «όπλο» δε, φαινόταν πάντα να είναι ο χώρος όπου η ιστορία εκτυλίσσεται: μια ελληνική παραγωγή γυρισμένη κατά το μεγαλύτερο μέρος της στην Αλάσκα, με κάποιες σκηνές στη Νέα Ορλεάνη. Το πρόβλημα ωστόσο βρίσκεται τελικά στην ιστορία της ταινίας που «παρακολουθεί» έναν άνθρωπο, τον Γιάννη Στάνκογλου, ενώ καλείται από τη Νέα Ορλεάνη για μια αποστολή κατάδυσης στην Αλάσκα. Από εκεί και πέρα οι σεναριακές ελλείψεις επικαλύπτονται από όμορφα πλάνα του πρωταγωνιστή με φόντο το παγωμένο τοπίο και με κουβέντες φιλοσοφίας «στο πόδι» με τους υπόλοιπους ναυτικούς. Εκεί που περιμένεις να προχωρήσει παρακάτω το πράγμα, να σου πάλι τα πλάνα. «Αν το κάρμα σου λέει ότι θα βουλιάξεις, θα βουλιάξεις» ακούμε κάποια στιγμή να λέγεται και αυτή η φράση, δυστυχώς, ισχύει για την ίδια την ταινία.

Βαθμολογία: 2

ΑΘΗΝΑ: ΑΛΚΥΟΝΙΣ

———————————————

Πληρωμένοι δολοφόνοι και φιλόδοξοι μασόνοι, δημοσιογράφοι που σηκώνουν κεφάλι στο κατεστημένο της διαφθοράς και της σήψης, στομφώδεις ατάκες του τύπου «οι μεγάλες απολαύσεις απαιτούν αμοιβαία συμμετοχή» και μια σύγχυση ανάμεσα στον Νίκο Φώσκολο και στον… Στάνλεϊ Κιούμπρικ είναι τα στοιχεία που συνθέτουν την ταινία «Μαριονέτες» (Ελλάδα, 2015) του Παντελή Καλατζή. Αυτή η αμήχανη προσπάθεια στο αστυνομικό θρίλερ του πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη (σε σενάριο Αλέξη Γεωργούλη που υποδύεται τον αποφασιστικό δημοσιογράφο) είναι σκάλες κατώτερη από τη «Ζούγκλα των πόλεων» του Σταύρου Τσιώλη_ μια ούτως ή άλλως μέτρια ταινία. Προσωπικά δεν μπόρεσα να πάρω τίποτε απ’ όσα γίνονται στην ταινία στα σοβαρά, που πιστεύω ότι είναι το βασικό πρόβλημα των «Μαριονετών». Παίρνουν στα πολύ σοβαρά τον εαυτό τους.

Βαθμολογία: 1

ΑΘΗΝΑ: ODEON STARCITY –ODEON ΟΠΕΡΑ – STER ΙΛΙΟΝ – VILLAGE PENTH – ΝΑΝΑ – ΑΛΚΥΟΝΙΣ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: CINEMA ONE – ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – STER CENTURY

———————————————

Στο «Χωρίς διέξοδο» («No escape», ΗΠΑ, 2015) του Τζον Ερικ Ντόουντ, ο κατά βάση κωμικός ηθοποιός Οουεν Γουίλσον υποδύεται σε κόντρα ρόλο τον οικογενειάρχη που μαζί με τη γυναίκα του και τις δύο κόρες τους βρίσκεται εγκλωβισμένος σε κάποια χώρα της Νοτιοανατολικής Ασίας απ’ όπου προσπαθεί απελπισμένα να δραπετεύσει. Ολη η ταινία είναι ένα ανελέητο κυνηγητό, με τους αντικαθεστωτικούς να σκοτώνουν εν ψυχρώ ό,τι βρίσκουν μπροστά τους. Η πολιτική διάσταση της ταινίας είναι ότι ο Γουίλσον νομίζει πως βρίσκεται στη χώρα για να βοηθήσει, αν και στην πραγματικότητα η πολυεθνική εταιρεία ύδρευσης για την οποία εργάζεται εκμεταλλεύεται το νερό της. Στη βίαιη αυτή περιπέτεια η κινηματογραφική ιδιαιτερότητα είναι πως γυρίστηκε σαν ταινία-ζόμπι· ό,τι ακριβώς θυμίζουν οι διώκτες του Γουίλσον, οι οποίοι ωστόσο δεν είναι οι σχηματικά «κακοί» της ιστορίας, αφού παλεύουν για το δίκιο τους. Σε κάθε περίπτωση η ταινία σε κάνει να μη θες ποτέ να πατήσεις το πόδι σου οπουδήποτε στην Ασία.

Βαθμολογία: 2

ΑΘΗΝΑ: ΌΛΑ ΤΑ VILLAGE – ODEON STARCITY – STER ΙΛΙΟΝ – ΑΕΛΛΩ – ΝΑΝΑ –ΑΘΗΝΑΙΟΝ – ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS ΓΛΥΦΑΔΑ – ΑΙΓΛΗ ΧΑΛΑΝΔΡΙ – ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ Ν. ΗΡΑΚΛΕΙΟ – ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΑΛΛΙΘΕΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: VILLAGE – STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ – ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – CINEPLEXX CINEMA ONE

_«Ο τελευταίος κυνηγός μαγισσών» («The last witch hunter», ΗΠΑ, 2015) του Μπρεκ Αϊσνερ με τον Βιν Ντίζελ στον ρόλο αυτού ακριβώς που δηλώνει ο τίτλος.

AΘHNA: ΑΤΛΑΝΤΙΣ – ΑΕΛΛΩ – ODEON ΓΛΥΦΑΔΑ – ODEON STARCITY – STER ΙΛΙΟΝ – VILLAGE MALL – VILLAGE ΡΕΝΤΗ – VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ – VILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – VILLAGE COSMOS – STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ – CINEMA ONE

_«Οι επίλεκτοι» («Antigang», Γαλλία, 2015) του Μπενζαμέν Ροσέρ με τον Ζαν Ρενό στον ρόλο του ηγέτη μιας ομάδας αστυνομικών με αντισυμβατικές μεθόδους. ΑΘΗΝΑ: VILLAGE MALL –VILLAGE ΡΕΝΤΗ – STER IΛION – NANA ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: STER MAKEDONIA