Τα δελφίνια κάνουν μπέιμπι σίτινγκ

Δύο είδη δελφινιών έχουν αναπτύξει βαθιά «φιλία», σύμφωνα με τους επιστήμονες, καθώς αλληλοβοηθιούνται για την αποτελεσματική υπεράσπιση των χωρικών τους υδάτων, για την αναζήτηση τροφής, για παιχνίδι, ακόμη και για τη… φύλαξη των μικρών τους.

Μελετώντας μια περιοχή στις Μπαχάμες για ένα διάστημα 30 ετών, ερευνητές του προγράμματος The Wild Dolphin Project διαπίστωσαν ότι τα δελφίνια του Ατλαντικού με στίγματα (Altantic spotted dolphins) και τα ρινοδέλφινα συνεργάζονται καθημερινά, γεγονός που αποκαλύπτει μια πρωτοφανή μεταξύ τους σχέση.

Κατά τους ειδικούς, είναι ελάχιστες οι μακροχρόνιες μελέτες οι οποίες επικεντρώνονται στη διάδραση ανάμεσα σε θηλαστικά διαφορετικών ειδών. Η διάδραση ανάμεσα σε διαφορετικά είδη δελφινιών έχει παρατηρηθεί ξανά, ωστόσο δεν υπήρχαν μέχρι σήμερα επίσημες καταγραφές της όλης συμπεριφοράς τους.

Σχέση εμπιστοσύνης ετών 30

Οπως δημοσιεύουν οι ερευνητές στο επιστημονικό έντυπο «Marine Mammal Science», τα ευρήματά τους τα οποία βασίζονται σε τριακονταετή παρατήρηση προσφέρουν μια σπάνια ματιά στην περίπλοκη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στα συγκεκριμένα είδη δελφινιών.

«Αυτό που είναι πραγματικά μοναδικό είναι το γεγονός ότι μπορούμε να δούμε πώς ζουν τα θηλαστικά αυτά κάτω από το νερό και τι ακριβώς κάνουν μεταξύ τους» εξηγεί η Ντενίζ Χέρτζινγκ, μια εκ των συγγραφέων της μελέτης και ιδρύτρια του προγράμματος. «Βλέπουμε λοιπόν ότι ταξιδεύουν μαζί, κοινωνικοποιούνται μεταξύ τους, δημιουργούν πρωτόγνωρες συμμαχίες όταν απειλούνται και κάνουν μπέιμπι σίτινγκ στα μικρά τους».

Τα αρσενικά του κάθε είδους, φάνηκε ότι ενώνουν τις δυνάμεις τους με σκοπό να κυνηγήσουν παρείσακτους που θα μπορούσαν να θέσουν τις οικογένειές τους σε κίνδυνο. Τα θηλυκά πάλι, πραγματοποιούσαν «βάρδιες» για τη φύλαξη των μικρών της ομάδας των δύο ειδών.

Ο ακριβής λόγος για τον οποίο τα δύο είδη συνεργάζονται μεταξύ τους δεν είναι ξεκάθαρος, ωστόσο οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι συγκεκριμένες συναντήσεις είναι πολύ συχνές για να πρόκειται για απλές συμπτώσεις.

«Η διάδραση αυτή κατά πάσα πιθανότητα εξελίχθηκε προκειμένου τα δύο είδη να μοιράζονται χώρο και πηγές και να διατηρούν μια ισορροπημένη κοινότητα» αναφέρει από την πλευρά της η δρ Σίντι Ελιζερ, που επίσης συμμετείχε στη μελέτη.

Η συνεργασία μεταξύ των δύο ειδών ενισχύει ακόμη, κατά τους ειδικούς, το πολύ σημαντικό ζήτημα της ασφάλειάς τους, γεγονός που αυξάνει τις πιθανότητες επιβίωσης των μικρών τους και της αύξησης των πληθυσμών τους.