Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Εχω αναρωτηθεί πολλές φορές τι χρειαζόμαστε τόσες συνταγές. Εκτός βέβαια από το προφανές, δηλαδή να έχουμε έναν αξιόπιστο βοηθό στο να μαγειρέψουμε, κατέληξα πως υπάρχει και μια άλλη διάσταση: κάθε συνταγή είναι ένα μαγικό χαλί που μας μεταφέρει σε ένα αστικό σπίτι, σε ένα ορεινό χωριό, δίπλα σε ένα μποστάνι, σε μια Τσικνοπέμπτη με γλέντι, σε μια Καθαρή Δευτέρα με αεράκι και χαρταετούς. Είναι ένα ταξίδι σε τόπους γνωστούς ή άγνωστους, είναι υλικός πολιτισμός, είναι η αναπόληση και η δημιουργία απολαυστικών στιγμών.

Τα βιβλία γεύσης κάνουν αυτό ακριβώς. Είναι η κλειδαρότρυπα μιας απολαυστικής κουζίνας. Από διάφορα βιβλία του είδους που έφτασαν στα χέρια μου τελευταία μου άρεσαν τρία που, ενώ το καθένα έχει τη δική του προσωπικότητα και ύφος, διαφορετική προσέγγιση και κατεύθυνση, εν τούτοις έχουν κοινά γνωρίσματα: είναι γραμμένα από γυναίκες, κουβαλούν γνώση και μεταφέρουν μνήμες.

«Με κρασί και Ελληνικά» είναι ο τίτλος του βιβλίου της δημοσιογράφου γεύσης Νίκης Μηταρέα και συνδυάζει δύο μεγάλες της αγάπες: το κρασί και τα ελληνικά προϊόντα. Μέσα από τις σελίδες του γνωρίζουμε τις σημαντικότερες ελληνικές και διεθνείς ποικιλίες κρασοστάφυλων, σχεδόν τα γευόμαστε μέσα από τις περιγραφές τους, μαθαίνουμε για τις θερμοκρασίες σερβιρίσματος των κρασιών έτσι ώστε να τα βοηθήσουμε να μας προσφέρουν τη μέγιστη δυνατή απόλαυση, καταλαβαίνουμε γιατί πρέπει να «αναπνεύσει» το κρασί, τι ζημιά μπορεί να κάνει ένας φελλός, ποιες οι τεχνικές του οινομαγειρέματος. Ακολουθούν οι συνδυασμοί τους με διάφορα εδέσματα και οι συνταγές στις οποίες συμμετέχουν εξαιρετικά ελληνικά προϊόντα, ενώ κάθε μία συνοδεύεται από πληροφορίες για το κρασί που τη συνοδεύει ιδανικά. Συνταγές ωραίες με κάτι που είναι βαθιά οικείο αλλά ταυτόχρονα σαν να μας εκπλήσσουν. Ναι, αυτό είναι. Παλιοί γνώριμοι που μας ξανασυστήνονται και τους καλοδεχόμαστε. Εν ολίγοις, η κουζίνα της σύγχρονης ελληνικής καθημερινότητας.

Στην «Κερκυραϊκή κουζίνα» της Βασιλικής Καρούνου (εκδόσεις Πατάκη) υπάρχει ένας υπότιτλος: Αναζητώντας τις χαμένες κανκιόφολες. Δεν θα πω τι είναι καθώς για να το μάθεις πρέπει να κάνεις ένα γοητευτικό ταξίδι στο οποίο μας οδηγεί η συγγραφέας μέσα από την αναζήτηση παλιών συνταγών, την εξερεύνηση ιστορικών πηγών και τους πειραματισμούς της με τις εδώδιμες πρώτες ύλες της Κέρκυρας.

Η Βασιλική Καρούνου, γοητευμένη από τη φύση και την ιστορία του νησιού, φτιάχνει βέβαια παστιτσάδα και μπουρδέτο αλλά και σαρντέλε μπουγιάδε, νερατζοσαλάτα και κερκυραϊκή πάστα φρόλα (έτσι τη λένε) και συμβουλές για να φτιάξουμε τα δικά μας «σπετσέρικα», δηλαδή συνδυασμούς μπαχαρικών.

Τέλος, έρχομαι στο βιβλίο της Μαρίας Εκμεκτσίογλου «Με άρωμα κανέλας» (εκδόσεις Μίνωας). Η συγγραφέας έχει μεγάλη αγάπη στα μπαχαρικά. Και τι δεν θα δεις μέσα στις σελίδες του βιβλίου της: ασουρέ για το μπερεκέτι, βουτήματα για τσάι κεντιανό, ατσμάδες, γαμοπίλαφο ανατολίτικο, μύδια γεμιστά πολίτικα και σαλάτα χαλκιανή.
Σήμερα, λοιπόν, θα σκεφθώ αν θα φτιάξω φακές Εγκλουβής με λούζα της Νίκης ή τυρόπιτα ζόρκα της Βασιλικής ή κεφτέδες ρυζιού της Μαρίας. Ή και όλα μαζί.

*Δημοσιεύθηκε στο BΗΜΑ GOURMET την Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015.