Μιχάλης Ασλάνης: Με το γκλάμουρ ξεπερνούσε τη μελαγχολία

Ηταν λίγους μήνες ύστερα από τον Αύγουστο του 2004, εποχή που η συλλογική ολυμπιακή ευφορία διαρκούσε ακόμη, σε μια από τις πρώτες επιδείξεις του Πανελληνίου Συλλόγου Σχεδιαστών Μόδας στο Ζάππειο, όταν η τότε πρόεδρός του, σχεδιάστρια Δάφνη Βαλέντε, προσπαθούσε να συντονίσει τα σόου των σχεδιαστών. «Τον Μιχάλη τον φοβόμασταν» μας λέει η ίδια ανακαλώντας μνήμες από τη διοργάνωση που προσπαθούσε να κάνει εξαγώγιμη την ελληνική μόδα. «Μιχάλη, θα δείξεις πενήντα ρούχα, όχι παραπάνω. Οπως ακριβώς όλοι τού λέγαμε. «Ναι, μείνετε ήσυχοι» μας έλεγε, αλλά όταν ερχόταν η ώρα της επίδειξης της συλλογής του δεν έλεγε να… τελειώσει. Αντί 50 έδειχνε 150. Αυτός ήταν ο Ασλάνης. Πληθωρικός και παθιασμένος με τη μόδα. Γλυκός, τρυφερός, ευάλωτος και ανασφαλής. Διψούσε για επιβεβαίωση. Γι’ αυτό και στις δημιουργίες του δεν αφαιρούσε, αλλά όλο προσέθετε. Κι αυτό καθρέφτιζε την ανασφάλεια του καλλιτέχνη…».

Η χρυσή εποχή του

Το «γελαστό παιδί της ελληνικής μόδας» που έφυγε από τη ζωή τις πρωινές ώρες της περασμένης Τετάρτης δεν ήταν τελικά τόσο χαρούμενο όσο τα έντονα χρώματα και οι ανθισμένοι κήποι των δημιουργιών του προσπαθούσαν να δείξουν. «Τα τελευταία χρόνια υπέφερε από κατάθλιψη και χρειαζόταν τρία κουτιά υπνωτικά για να κοιμηθεί διακεκομμένα μέσα στην ημέρα» λένε στο «Βήμα» άνθρωποι του στενού του περιβάλλοντος. Τι ήταν αυτό που τον είχε οδηγήσει εκεί; «Σίγουρα τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε, αλλά κυρίως η προδοσία» μας λένε οι ίδιες πηγές. «Δεν περίμενε ότι οι δύο κυρίες, η μια Αλβανή και η άλλη με καταγωγή από την Πάτρα, στις οποίες είχε εμπιστευθεί τη διαχείριση των οικονομικών θεμάτων του, θα τον εκμεταλλεύονταν και θα τον κατέστρεφαν. Ποιον; Τον γενναιόδωρο Μιχάλη που ήταν έτοιμος να υποστηρίξει τα νέα ταλέντα του χώρου, τους συναδέλφους του πάντα στην πρώτη θέση κάτω από την πασαρέλα και όποιον είχε ανάγκη», σύμφωνα με όσα αναφέρουν εκείνοι που τον έζησαν από κοντά.

Η τελευταία περιπέτεια, όπως φαίνεται, λύγισε τον ήδη ταλαιπωρημένο από τις οικονομικές δυσκολίες αλλά και προβλήματα υγείας (όπως ο σακχαρώδης διαβήτης και η υπέρταση) Μιχάλη Ασλάνη. «Κουβαλούσε πάντα μια αδιόρατη θλίψη μέσα του» μας λέει η βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων κυρία Ελενα Κουντουρά, πρώην διεθνές μοντέλο που είχε συνεργαστεί με τον Ασλάνη. «Κι εγώ πάντοτε ανησυχούσα για εκείνον». Και η Κατερίνα Τερζοπούλου, πρώην σύζυγος του εκδότη Αρη Τερζόπουλου της «Γυναίκας» και ιστορικό στέλεχος του περιοδικού όπου το 1974 έκανε το πρώτο του εξώφυλλο ο Ασλάνης, τονίζει: «Ηταν ένα τρυφερό πλάσμα που είχε ανάγκη από αγάπη αλλά δεν «αφηνόταν». Ηταν μοναχικός και δεν έδινε πολλά περιθώρια στους οικείους του να τον βοηθήσουν…».

Με τις μαργαρίτες και τους πανσέδες των υφασμάτων του ξεπερνούσε τη μελαγχολία του, είχε πει σε συνέντευξή του στα «Νέα» ο Μιχάλης Ασλάνης. Ποιος να ανιχνεύσει τέτοια διάθεση στον σχεδιαστή που είχε πάντα το μάτι του στο γκλάμουρ; Ποιος να φανταστεί κάτι τέτοιο από τον δημιουργό που γέμιζε με πολύχρωμα, λουλουδιαστά, ιδιόχειρα σημειώματα με προσωπικές σημειώσεις όσους προσκαλούσε στις επιδείξεις του; Τα νυφικά-τούρτες του Μιχάλη Ασλάνη ταυτίστηκαν με τη φαντασμαγορία των 90s, μιας εποχής που τον βρήκε να μεσουρανεί στο στερέωμα της μόδας. Ηταν σίγουρα η χρυσή εποχή του designer που ξεκίνησε από τη Χαλκίδα με «τρύπια παπούτσια», όπως ο ίδιος είχε πει, για να κατακτήσει την ελληνική μόδα. Ποια ήταν η μεγάλη συνεισφορά του Μιχάλη Ασλάνη στην ελληνική μόδα; «Ανεξάρτητα από τις αντιρρήσεις που μπορεί να έχει κανείς, πρέπει να πούμε ότι δημιουργούσε πάντα ρούχα χαρούμενα και κομψά που ταιριάζουν σε πολλές Ελληνίδες» μας λέει η Ελενα Κουντουρά.

Ο γεννημένος το 1948 Μιχάλης Ασλάνης με ρίζες από τη Μικρά Ασία ανήκε στην ταλαντούχα γενιά της Σχολής Βακαλό. Σπούδασε Διακόσμηση, Γραφικές Τέχνες, Ιστορία Τέχνης με σπουδαίους καθηγητές τους ζωγράφους Τέτση, Μοσχίδη, Γούναρη, Πρέκα, Βακαλό. Δεν ήταν όμως παρά μόνο το προαναφερθέν πρώτο του εξώφυλλο το 1974 στο περιοδικό εστέτ της εποχής «Γυναίκα» που του άνοιξε τις πύλες του μαγικού κόσμου της μόδας. Ακολούθησε το 1975 η πρώτη του επίδειξη μόδας στις «Μούσες». Τα λαμπερά 80s ήταν απλά ο προθάλαμος της μεγάλης του επιτυχίας που κορυφώθηκε την επόμενη δεκαετία. Η εποχή που στις ελληνικές πασαρέλες περπατούσαν τοπ μόντελ, όπως η Βίκυ Κουλιανού, η εποχή που τα καλλιστεία του ΑΝΤ1 ανακήρυτταν Σταρ Ελλάς την Τζένη Μπαλατσινού, η εποχή της Ρούλας Κορομηλά ως πρωταγωνίστριας των «πρωινάδικων» και η εποχή της έκρηξης του Xρηματιστηρίου βρήκαν τον Μιχάλη Ασλάνη να έχει πάρει μέρος σε όλο αυτό το «μπουμ» με τις φαντασμαγορικές συλλογές του γεμάτες ταφτά, τούλι, βολάν και μια εκτυφλωτική παλέτα χρωμάτων να κάνουν τη γυναίκα να αισθάνεται βασίλισσα του χορού και να καθρεφτίζουν καλύτερα απ’ οτιδήποτε άλλο το κλίμα των καιρών. Οι χώροι των επιδείξεών του ήταν εξίσου εντυπωσιακοί με τα ρούχα του: Μέγαρο Δουκίσσης Πλακεντίας, Γέφυρα Χαλκίδας κ.ά. Και τα σόου του, συνήθως για φιλανθρωπικούς σκοπούς, είχαν πάντα περίοπτη θέση στις κοσμικές στήλες της εποχής.

Ο designer ωστόσο δεν είχε ποτέ έναν συνεργάτη να αναλάβει την οικονομική διαχείριση του οίκου του στα πρότυπα σχεδιαστικών διδύμων της εποχής όπως οι «Χάρης και Αγγελος» και άλλοι σε σχήματα όπου ο ένας ήταν ο σχεδιαστικός και ο άλλος ο επιχειρηματικός νους. Και, όπως αποδείχθηκε, έπεσε θύμα εκμετάλλευσης.

Τα «πισώπλατα» χτυπήματα

Το πρώτο μεγάλο πλήγμα ήταν τα αποσπάσματα από το προσωπικό του ημερολόγιο που διάβασε ο Μάκης Τριανταφυλλόπουλος στην εκπομπή του το 1999.

Ο σχεδιασμός των ρούχων των υπαλλήλων της Αττικό Μετρό και του Αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος» συνέδεσε και πάλι τον μετρ με μια φωτεινή περίοδο όπως αυτή των Ολυμπιακών Αγώνων και των ημερών που ακολούθησαν. Ηταν η εποχή που το όνειρο κάθε κοπέλας της ελληνικής επαρχίας ήταν να δώσει όρκους αιώνιας πίστης και αφοσίωσης φορώντας νυφικό του Ασλάνη. Ωστόσο οι μετέπειτα συνεργασίες του Μιχάλη Ασλάνη με μεγάλες εξαγωγικές μονάδες που πωλούσαν στην ελληνική και ξένη αγορά είδη σπιτιού, αξεσουάρ μπάνιου, ομπρέλες, εσώρουχα, ανδρικά και παιδικά ρούχα δεν απετέλεσαν τους πιο θετικούς πόντους στην καριέρα του. Ο σχεδιαστής που η Ελενα Κουντουρά θυμάται να είναι ο μοναδικός εκπρόσωπος της χώρας του σε τιμητική εκδήλωση στα μέσα της δεκαετίας του ’80 για τα 25 χρόνια του γαλλικού prêt a porter στην Avenue Foch στο Παρίσι («και ένιωθε πολύ περήφανος γι’ αυτό») αναγκάστηκε μετά τις ταραχές των Αθηνών του 2008 να κατεβάσει τα ρολά στο θρυλικό κατάστημά του στη συμβολή των οδών Αναγνωστοπούλου και Ηρακλείτου που λειτούργησε για περισσότερο από 30 χρόνια. Ο Μιχάλης Ασλάνης απέκτησε πλέον σπίτι και κατάστημα στου Ψυρρή, αλλά όταν αντιμετώπισε προβλήματα και σ’ αυτή την περιοχή επέστρεψε στο Κολωνάκι και συγκεκριμένα επί της οδού Σκουφά 21, όπου επίσης διατηρούσε κατάστημα και διαμέρισμα, στο οποίο έμελλε να φύγει από τη ζωή.

Η τελευταία επίδειξη

Η τελευταία του επίδειξη ήταν τον Μάρτιο του 2013 στην Athens Xclusive Designers Week όπου ο σχεδιαστής εμφανίστηκε εμφανώς καταβεβλημένος, αδυνατισμένος και με γυαλιά λόγω των προβλημάτων όρασης που του προκαλούσαν τα ζητήματα της υγείας του. Προγραμμάτιζε επίσης επίδειξη στις 18 Οκτωβρίου στο πλαίσιο της ίδιας διοργάνωσης για να τιμήσει τα 40 του χρόνια στον χώρο της μόδας.

«Μίλησα την Κυριακή 25 Αυγούστου για τελευταία φορά με τον Μιχάλη» μας λέει ο σύμβουλος επικοινωνίας και δημοσίων σχέσεων Γιάννης Καζανίδης, που είχε διοργανώσει σχεδόν όλες τις επιδείξεις καθ’ όλη τη διάρκεια της μακράς πορείας του Μιχάλη Ασλάνη στον χώρο της μόδας. «Τον προσκάλεσα στα βαφτίσια του ανιψιού μου. Την περασμένη Τρίτη μού τηλεφώνησε η γραμματέας του για να μου πει ότι τα βαφτιστικά του μωρού και δύο επιπλέον τουαλέτες είναι δώρο από τον Μιχάλη. Δεν εξεπλάγην. Απλά δεν πρόλαβα να τον ευχαριστήσω ποτέ…».