«Ποτέ δεν είσαι αυτός που νομίζεις ότι πραγματικά είσαι». Κάποια στιγμή τη δεκαετία του ’80 μια γυναίκα, μεγάλης ηλικίας, με πλησίασε και με ρώτησε. «Κύριε Eλτον μπορώ να έχω ένα αυτόγραφο;» Δεν είμαι ο Ελτον, της απάντησα αλλά ο Ντέιβιντ Μπάουι. «Πάλι καλά», αποκρίθηκε. «Δεν αντέχω τα κόκκινα μαλλιά του και το μέηκ απ που φορά στο πρόσωπο του». Εννιά χρόνια πριν. Ο Ντέιβιντ Μπάουι έδινε τα δικά του Μαθήματα Ζωής στο Αμερικάνικο Esquire και παρουσίαζε την δική του αλήθεια. Τη στάση ζωής του.
Στα χρόνια που πέρασαν, ο χαμαιλέοντας της ροκ μουσικής, εξαφανίστηκε, άφησε τις ζωντανές εμφανίσεις στην άκρη, ένα πέπλο μυστηρίου άφησε να καλύψει τη ζωή του, δεν βγήκε μπροστά στα φώτα της δημοσιότητας, αποστασιοποιήθηκε -τα προβλήματα υγείας ήταν εκεί, εν τέλει πήρε το χρόνο του, απομακρύνθηκε. Ενας διεθνής άντρας μυστηρίου. Οπως έλεγαν παλιά για τον Τζέημς Μποντ. Με τη διαφορά να έγκειται στο ότι ο Μποντ εμφανιζόταν όποτε ήθελε η οικογένεια Μπρόκολι στη μεγάλη οθόνη ενώ ο Μπάουι όριζε ο ίδιος την τύχη του. Οπότε ναι, αυτός είναι ο «international man of mystery».
Αφησε το χρόνο να κάνει τη δουλειά του. Γνώρισε την πραγματική dark side του. Οχι αυτή των 60s και των 70s τότε που κυκλοφορούσε τον ένα δίσκο μετά τον άλλο, την εποχή της επίπλαστης ευδαιμονίας με το σασπένς για την επόμενη μέρα, αν θα τον βρει ζωντανό (!), την εποχή των αρχέγονων παρορμήσεων, των τουρ, των ντραγκς, των καταχρήσεων, του πανηδονισμού. Γνώρισε τη dark side του χρόνου που περνά και φαίνεται κάθε τόσο που κοιτιέσαι στον καθρέφτη, τότε που βλέπεις τα χαρακτηριστικά σου να αλλάζουν και το σώμα σου να μεγαλώνει. Να αφήνεται στο χρόνο.
Σήμερα γίνεται 66. Δεν είναι παιδί, δεν μπορεί να βάλει πάλι τόσο make up, δε θα βάψει τα μαλλιά του, δε θα εξαφανιστεί με το alter ego του, τον Ziggy Stardust ούτε με τον Iggy ή τον Lou. Οι φήμες που τον θέλουν να βγαίνει πάλι σε περιοδεία δημιουργούν υστερίες, πάθη, ίντριγκες και ανυπομονησία -ειδικά σε όλους όσοι δεν έχουν καταφέρει να τον δουν ακόμα live.
Ο ίδιος διάλεξε να κάνει ένα δώρο, πρώτα στον εαυτό του για να αποδείξει πως είναι ακόμα «ζωντανός» (alive and kicking) και ύστερα να το χαρίσει στον κόσμο. Καινούριο single, το «Where Are We Now?», με φωνή τραχιά, βαθιά και ευαίσθητη. Oι στίχοι είναι σίγουρα βιωματικοί. Μιλά για το αγαπημένο του Βερολίνο, για την Potsdamer Platz (όπως όταν έκοβε βόλτες καθημερινά πριν 30 και χρόνια παρέα πάλι με τον Iggy, τον Lou και τον Tony Visconti που είναι ακόμα στην κονσόλα και πατά τα κουμπάκια για να είναι τέλεια η παραγωγή) και το πέρασμα του χρόνου.
Το video clip, κι αυτό είναι γεμάτο Βερολινέζικες εικόνες. Ομορφες εικόνες. Καλλιτεχνικές. Το παλιό του διαμέρισμα (ίσως) που τώρα είναι ένα καλλιτεχνικό στούντιο. Το κοιτά με λαχτάρα, με νοσταλγία, κοιτά πίσω και βλέπει τα θετικά και τα ωραία που έζησε εκεί.
Μουσικά δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο. Πιθανότατα να το γνωρίζει κι ο ίδιος. Εχουν περάσει κοντά στα 10 χρόνια από τότε που κυκλοφορούσε το τελευταίο του άλμπουμ. Ηταν 56, έφτασε 66. Το «Where Are We Now?» θα μπορούσε να είναι στο άλμπουμ Heathen του 2002 ή ακόμα και στο Reality του 2003. Eίναι ευαίσθητο και βαθύ. Νοσταλγικό.
Ο ντόρος που έγινε σήμερα σε όλο το ίντερνετ, παγκοσμίως, έγινε πρωτίστως γιατί κανείς δεν ήξερε κάτι. Tα περιοδικά ετοιμάζονταν για ένα ακόμα αφιέρωμα ένεκα γενεθλίων, όπως γίνεται δίκαια και πάντα αλλά ο ίδιος έκανε την έκπληξη. Εδωσε ο ίδιος την είδηση. Τόσο με το single όσο και με την πληροφορία για δίσκο μέσα στην Ανοιξη. Το νέο του άλμπουμ, «The Next Day», θα κυκλοφορήσει κάπου μέσα στο Μάρτιο, το εξώφυλλο μάλιστα είναι μια παραλλαγή του κλασικού κι εμβληματικού «Heroes» του ’77, με την ίδια φωτογραφία με τότε (στο Βερολίνο) και με τον τίτλο πάνω στο πρόσωπο του που κρύβεται από άσπρο φόντο.
Ο ίδιος τα κατάφερε. Εκανε την κυκλοφορία του άλμπουμ του, που ναι είναι μια κυκλοφορία μετά από δέκα χρόνια, να φαίνεται ως το πιο σημαντικό γεγονός της μουσικής χρονιάς για το σωτήριο έτος 2013. Γιατί απλά βγάζει δίσκο μετά από δέκα χρόνια.
Τι κι αν μπαίνει στην τελική ευθεία της καριέρας του; Τι κι αν βγάλει αυτό το δίσκο και μετά εξαφανιστεί για άλλα 10 χρόνια; Τι σημασία έχουν όλα αυτά; Ο Ντέιβιντ Μπάουι θα κυκλοφορήσει άλμπουμ στο επόμενο δίμηνο. Ο μύθος είναι ακόμα ζωντανός, το μυστήριο θα συνεχίσει να περιφέρεται γύρω από τη λεπτή λευκή φιγούρα του και όλοι εμείς θα παρακαλάμε και θα πατάμε συνέχεια f5 στο site του, μήπως και μάθουμε πρώτοι ότι αυτός ο χαμαιλέοντας θα βγει πάλι στους συναυλιακούς δρόμους.
