ποιητές

Η ατμόσφαιρα ήταν βαριά. Τότε ο Αναγνωστάκης σηκώθηκε, ξεκρέμασε την κιθάρα και άρχισε το τραγούδι με έναν δικό του προσωπικό τρόπο, τονίζοντας τις λέξεις και χτυπώντας τις χορδές

Παρά το γεγονός ότι η κοινή αντίληψη τον θέλει να σιωπά μετά τα Ποιήματα του 1971, η πραγματικότητα της καθημερινής και δημόσιας παρουσίας του είναι ακριβώς η αντίθετη

«Θα 'λεγα ότι η κριτική», γράφει στα Συμπληρωματικά, «αποτέλεσε ένα πάρεργο για μένα, αν είχα πράγματι ξεκαθαρίσει τι εννοούμε με το πάρεργο και ποια η διαφορά του από το λεγόμενο Εργο»

Πετυχαίνοντας να αναγάγει τα προσωπικά του βιώματα από ποιητικά σε συλλογικά, ο Μανόλης Αναγνωστάκης παραμένει σε κάθε όψη του ένας ποιητής της νεότητας που διαβάζεται και ξαναδιαβάζεται

Ψηφίδες της προσωπικότητας του Αναγνωστάκη επιχειρούν να καταγράψουν ή να φωτίσουν οι εκδόσεις που κυκλοφόρησαν φέτος απαντώντας ή δίνοντας προεκτάσεις στο ερώτημα «Ποιος ήταν ο Μανόλης Αναγνωστάκης»

Ο νεοελληνιστής Δημήτρης Κόκορης μιλάει για τα κριτικά στερεότυπα αλλά και τον αναπροσδιορισμό της πρόσληψης του Μανόλη Αναγνωστάκη με αφορμή την πρόσφατη κυκλοφορία συλλογικού τόμου κριτικών κειμένων για το έργο του

Η νέα ποίηση δεν ζητά «να τη διαβάσουμε με επιείκεια» αλλά με προσοχή. Εκεί, ανάμεσα στα φώτα των οθονών και στις χαραμάδες του καθημερινού, ανθίζει κάτι που θυμίζει την αρχική δύναμη του λόγου. Η ανάγκη να πεις αυτό που δεν χωράει πουθενά αλλού.

Αποχαιρετισμός στη σημαντική ερευνήτρια που, με άξονα τον Σολωμό, συνέδεσε στο έργο της τη μελέτη της Ιστορίας με την τέχνη της ποίησης.

Μισός αιώνας έρευνας χρειάστηκε προκειμένου να ολοκληρωθεί το βιβλίο-πορτρέτο για τον Κωνσταντίνο Καβάφη, τον Έλληνα ποιητή που σημάδεψε την παγκόσμια λογοτεχνία.

Για τους νεοέλληνες πεζογράφους το Πάσχα αποτέλεσε μια πρόκληση ώστε να καταδείξουν τη σημασία του στη ζωή έκκεντρων μορφών που ζουν στο περιθώριο της συλλογικής γιορτής