ζωή

Βρύα θαμμένα επί 1.500 χρόνια στους πάγους της Ανταρκτικής ξαναζωντάνεψαν στο εργαστήριο βρετανών επιστημόνων. Το επίτευγμα, το οποίο αποδεικνύει για πρώτη φορά ότι αρχαία βλάστηση μπορεί να επιζήσει για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα και να επανέλθει στη ζωή αν έχει «συντηρηθεί στην κατάψυξη», αναμένεται να προσφέρει νέες πληροφορίες για την επιβίωση της ζωής στη Γη.

Οταν ξεκίνησε η μαζική ανακάλυψη πλανητών μακριά από το ηλιακό μας σύστημα αρχικά εντοπίζονταν γιγάντιοι πλανήτες με μέγεθος παρόμοιο ή και πολλαπλάσιο από αυτό του Δία. Προοδευτικά άρχισαν να εντοπίζονται και μικρότεροι πλανήτες ανάμεσα τους και πλανήτες με μέγεθος λίγο μεγαλύτερο από αυτό της Γης. Οι ειδικοί ονόμασαν αυτούς τους πλανήτες «Υπερ-Γαίες» (super earths) και τα τελευταία χρόνια γίνονται συνεχείς μελέτες και παρατηρήσεις σε αυτούς. Μια νέα μελέτη αναφέρει ότι στις Υπερ-Γαίες είναι πιθανό να αναπτύσσονται κλιματικές και γεωλογικές συνθήκες παρόμοιες με αυτές της Γης, να είναι δηλαδή κατοικήσιμοι και άκρως φιλόξενοι στη παρουσία της ζωής.

Ονειρεύεστε να ζήσετε ως τα 500 ή, έστω, ως τα 400; Ισως αυτό να είναι κάποτε δυνατό σύμφωνα με τα τελευταία ευρήματα της επιστήμης. Αμερικανοί ερευνητές πέτυχαν να πενταπλασιάσουν τον χρόνο ζωής σκουληκιών με μια συνδυαστική γενετική παρέμβαση. Η ανακάλυψη απέχει βεβαίως πολύ από την εφαρμογή της σε ανθρώπους όμως η ελπίδα, όπως τονίζουν οι επιστήμονες, είναι πλέον ορατή – τουλάχιστον σε πρώτη φάση για την ανάπτυξη αντιγηραντικών θεραπειών.

Μια από τις πιο δημοφιλείς θεωρίες για την εμφάνιση της ζωής στη Γη αναφέρει ότι η ζωή δεν είναι προϊόν του πλανήτη μας αλλά τουλάχιστον τα δομικά της υλικά έφτασαν εδώ με αστεροειδείς ή κομήτες βρίσκοντας φιλόξενο περιβάλλον. Μια νέα μελέτη αναφέρει ότι σε μια τουλάχιστον περίπτωση είναι πολύ πιθανό να υπήρξε το αντίστροφο δρομολόγιο, δηλαδή να έφυγε ζωή από τη Γη και να κατέληξε σε έναν πλανήτη ή δορυφόρο του ηλιακού μας συστήματος. Οι ερευνητές υποστηρίζουν μάλιστα ότι αυτό πιθανότατα συνέβη όταν έπεσε στη Γη ο τεράστιος αστεροειδής που πιστεύεται ότι οδήγησε στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων.

Μια νέα μελέτη μεταβάλλει την ιστορία της ζωής στο Σύμπαν ή καλύτερα την τοποθετεί πολύ πιο πίσω χρονολογικά από ό,τι πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με Αμερικανό ερευνητή, οι πρώτοι κιόλας πλανήτες που δημιουργήθηκαν μετά τη Μεγάλη Εκρηξη ήταν φιλόξενοι για τη ζωή και πιθανώς κατοικήσιμοι.

Μια νέα ανακάλυψη φέρνει νέα και ανατρεπτικά δεδομένα για την πρώτη παρουσία της ζωής στη Γη. Μέχρι σήμερα οι ειδικοί αναζητούσαν απαντήσεις για τη δημιουργία της ζωής στην επιφάνεια του πλανήτη μας. Ερευνητές όμως στις ΗΠΑ αναφέρουν ότι είναι πιθανό οι πρώτες αυτοαναπαραγόμενες μορφές ζωής στη Γη να δημιουργήθηκαν στο υπέδαφος και μάλιστα σε μεγάλα βάθη. Βασίζουν αυτή τους την εκτίμηση τους στον εντοπισμό μικροβιακών μορφών ζωής σε βάθος 5 χλμ.

Συνθετικά «κύτταρα» που περιέχουν μόρια RNA ως γενετικό υλικό και μπορούν να αναπαράγονται δημιουργήθηκαν από ερευνητές στις ΗΠΑ σε μια προσπάθεια να προσομοιωθεί η εμφάνιση των πρώτων ζωντανών οργανισμών του πλανήτη.

Τα τελευταία χρόνια οι επιστήμονες κάνουν συνεχείς έρευνες για να διαπιστώσουν την αντοχή της ζωής. Κάνουν έρευνες στα βάθη των ωκεανών αλλά και στην γήινη ατμόσφαιρα για να εξακριβώσουν τα όρια της ζωής. Μια νέα μελέτη δείχνει ότι μικροβιακές μορφές ζωής είναι δυνατόν να καταφέρνουν να επιβιώνουν στα ανώτατα στρώματα της ατμόσφαιρας και πιο συγκεκριμένα σε ύψος 50 χλμ, στη στρατόπαυση.