Επιστροφή από τις διακοπές, προσγείωση στην απογοητευτική καθημερινότητα. Στην αγαπημένη Σαντορίνη, όλο τον Αύγουστο, έζησα από μακριά τον καλοκαιρινό εφιάλτη. Σαν θρίλερ από την τηλεόραση. Μακριά από τον αφόρητο καύσωνα, από την κόλαση των πυρκαγιών, από την αναζωπύρωση του κορωνοϊού και των μεταλλάξεών του. Σ’ ένα νησί γαλήνιο, πανέμορφο, κατακλυσμένο από τουρίστες, με καθημερινούς γάμους Κινέζων που εορτάζονται με πυροτεχνήματα στη διεθνώς διάσημη ταβέρνα «Πύργος» του ομώνυμου χωριού μου. Και προπαντός με λιγότερα κρούσματα της πανδημίας κατά περίεργη εξαίρεση από τα άλλα τουριστικά νησιά των Κυκλάδων.
Παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις για τη συνήθη αθρόα προσέλευση τουριστών λόγω της ραγδαίας διάδοσης του ιού, ο οικοδομικός οργασμός για τουριστικά καταλύματα καθ’ όλο τον χειμώνα δεν απεδείχθη απρονοησία. Μόνο στο χωριό μου, τον Πύργο, προστέθηκαν εφέτος τον χειμώνα άλλα 160 τουριστικά δωμάτια, που όλα κατακλύστηκαν το καλοκαίρι από τουρίστες.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
