Θα ήταν ένα μικρό μνημείο πολιτικού σουρεαλισμού: Ενα κόμμα δημιουργεί ένα σποτ για τις εσωκομματικές του εκλογές, αλλά τελικά μιλάει για τους λογαριασμούς στο ρεύμα. Θα ήταν και μια άσκηση πολιτικής επιστήμης: Ποια λογική μπορεί να συνδέει την ανάδειξη της νέας ηγεσίας ενός κόμματος με την τσέπη του καταναλωτή; Πώς γίνεται το κάλεσμα στην κάλπη να εικονογραφείται με ένα τιμολόγιο της ΔΕΗ που διπλώνεται στα τέσσερα σαν ψηφοδέλτιο για να μπει στον εκλογικό φάκελο;
Εύκολα εντοπίζει κανείς τη λογική του επικοινωνιακού εγχειρήματος. Στις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας τρέχει μόνος. Αυτός που βλέπουμε στο σποτ δεν είναι ένας υποψήφιος αρχηγός, είναι ένας υποψήφιος πρωθυπουργός. Οι συριζαϊκές κάλπες δεν στήνονται για να πεισθεί η κομματική δεξαμενή, αλλά για να εγγραφεί η νίκη στο ευρύτερο ακροατήριο. Ο αρχηγός (ακόμη) νικάει. Ο χθεσινός ηττημένος επιστρέφει ως αυριανός νικητής.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
