Το στέλεχος Ομικρον έχει διαμορφώσει ένα εντελώς καινούργιο επιδημιολογικό περιβάλλον. Εκτός της τρομακτικής διασποράς του (ο δείκτης μεταδοτικότητάς του μπορεί να προσεγγίσει αυτόν της ιλαράς), διαθέτει την ικανότητα διαφυγής από τον πλήρη και με αναμνηστική δόση εμβολιασμό. Ετσι μπορεί να μολύνει κάθε άνθρωπο που θα εκτεθεί ανεξαρτήτως εμβολιαστικής κατάστασης. Δύο παράγοντες όμως φαίνεται να μετριάζουν τη ζοφερή αυτή εικόνα. Ο πρώτος αφορά την εξαιρετική προστασία που εξασφαλίζουν τα εμβόλια σε ό,τι αφορά την κρίσιμη νόσο και τον θάνατο. Ο δεύτερος αφορά τη νοσογονικότητά του, η οποία σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις υπολείπεται σε σημαντικό βαθμό αυτής του Δέλτα. Το γεγονός της ηπιότερης νόσου που προκαλείται δίνει έναν τόνο αισιοδοξίας. Η αισιοδοξία όμως αυτή θα πρέπει πάραυτα να μετριαστεί, καθότι η χαμηλότερη νοσογονικότητα υπερφαλαγγίζεται από την τρομακτική αύξηση των νέων μολύνσεων. Ετσι είναι δεδομένη η πίεση του υγειονομικού συστήματος.
Το Παρατηρητήριο Επιδημιολογικής Ερευνας και Δημόσιας Υγείας (cello.org.gr) του Πανεπιστημίου Κρήτης/ΙΤΕ σε ανάλυση του επιδημιολογικού φορτίου όλων των ευρωπαϊκών χωρών διαπιστώνει τα εξής:
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
