Ηπανδημία, και μαζί της η κρίση που αυτή έφερε, προκάλεσε πρωτόγνωρες επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, στην οικονομία, στις ζωές, στις δουλειές, στις προσδοκίες και στο μέλλον όλων μας. Ελάχιστοι την περίμεναν και καμία κρατική οντότητα τελικά δεν ήταν επαρκώς προετοιμασμένη για κάτι τέτοιο.
Ολες οι χώρες προσπάθησαν, με διαφορετικές ταχύτητες, να αντιμετωπίσουν την απειλή. Το «ελεύθερο εμπόριο» απειλήθηκε από τις επιτακτικές ανάγκες της κρίσης οδηγώντας σε νέους κανόνες υγειονομικού ενδιαφέροντος, υψηλότατα μεταφορικά, «δεσμεύσεις» εμπορευμάτων, απαγορεύσεις, ακόμη και κατασχέσεις. Οι εθνικές ανάγκες μοιάζει να οδηγούν σε πολιτικές που αντιστρατεύονται την «υπερ-παγκοσμιοποίηση» προκειμένου να διαχειριστούν τη νέα κανονικότητα σε σημείο που γίνονται ακόμη και συζητήσεις περί προσαρμογής των θεσπισμένων μέτρων προστατευτισμού της ΕΕ και του ΠΟΕ στις απαιτήσεις της νέας αυτής εποχής.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
