Σε αντίθεση άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η εισαγωγή αναλογικού εκλογικού συστήματος στην Ελλάδα δεν αντιστοιχούσε σε ένα πολιτικό αίτημα με μαζική κοινωνική δυναμική. Συγκεκριμένα, η ιδέα εισαγωγής της αναλογικής ήρθε στη δημόσια συζήτηση μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, κυρίως από τη βενιζελική παράταξη, σε μια περίοδο όπου η αντίπαλη φιλοβασιλική έβγαινε όχι απλώς τραυματισμένη, αλλά και ουσιαστικά ακέφαλη μετά την «εκτέλεση των έξι». Από την άλλη πλευρά, η (προσωρινή) απόσυρση του Ελευθέριου Βενιζέλου από την πολιτική ζωή δημιουργούσε νέες συνθήκες ανταγωνισμού μεταξύ νέων μικρότερων ηγετών στο εσωτερικό των Φιλελευθέρων, με προεξάρχοντα τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου. Ο τελευταίος υπήρξε και ο βασικός εισηγητής της αναλογικής, καταγγέλλοντας το παραδοσιακό πλειοψηφικό (με σφαιρίδιο), που σταθερά χρησιμοποιούνταν μέχρι τότε, ως τη βασική αιτία του πολιτικού-εθνικού διχασμού.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
