Ανεξαρτήτως της ρητορικής που χρησιμοποιήθηκε τότε, η κεντρική σκέψη πίσω από το έκτρωμα που ονομάστηκε νόμος Κατρούγκαλου ήταν απλοϊκή και με ορίζοντα τις επόμενες εκλογές. Με λίγα λόγια, ο υπουργός νομοθέτησε το αδιανόητο: για την ίδια δουλειά που πραγματοποιήθηκε στην ίδια χώρα, το ίδιο χρονικό διάστημα, δυο συνταξιούχοι παρουσιάζουν μεγάλη διαφορά στο ποσό της σύνταξης! Αφαίμαξε όσους θα έπαιρναν σύνταξη μετά τον νόμο του, πετσοκόβοντας εφάπαξ, επικουρικό και συντάξεις. Δημιούργησε συνταξιούχους δύο ταχυτήτων για να περιορίσει την αγανάκτηση στους μελλοντικούς, που ήταν ελάχιστοι, έναντι των δυο εκατομμυρίων παλαιών και να μην έχει άμεσο εκλογικό κόστος.
Τα σχέδια του τα χάλασαν οι θεσμοί, οι οποίοι πατώντας στο απαράδεκτο του νόμου υποχρέωσαν την κυβέρνηση να προνομοθετήσει, για δημοσιονομικούς λόγους, περικοπές και στις συντάξεις των παλαιών ασφαλισμένων από τον Ιανουάριο του 2019.
Εκτοτε η κυβέρνηση δούλεψε μεθοδικά στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο για να κατορθώσει με νέο νόμο να άρει τις περικοπές, καθώς είχε εκτιμήσει ότι το ήδη εξουθενωμένο ψυχικά και οικονομικά πλήθος των συνταξιούχων θα την τιμωρούσε με σφοδρότητα στις κάλπες. Φαίνεται λοιπόν ότι το πέτυχε. Αδιαφορώντας για το αντιαναπτυξιακό μείγμα της οικονομικής της πολιτικής, οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι νοιάζονται μόνο για την εξασφάλιση του πλεονάσματος του 3,5% που αποτελεί προϋπόθεση για την εξόφληση των δόσεων του χρέους, αποδέχτηκαν την κυβερνητική πρόταση.
Παρ’ όλα αυτά, στη ζωή για να πάρεις δίνεις, έτσι για να είναι ασφαλείς οι εταίροι πιστωτές μας απαίτησαν, ούτε λίγο ούτε πολύ, περικοπές από τον προϋπολογισμό του 2019 που εξέτασαν στο EuroWorking Group, οι οποίες αφορούν δημόσιες επενδύσεις και στοχευμένες παροχές. Ετσι από αυτό το χειρουργικού τύπου παζάρι περικόπηκαν περίπου 1,1 δισεκατομμύρια, τα οποία προορίζονταν για δημόσιες επενδύσεις, μείωση συμμετοχής ασφαλισμένων στα φάρμακα, δωρεάν γεύματα άπορων μαθητών, εφάπαξ μείωση του συντελεστή φορολόγησης επιχειρήσεων (θα γίνει μία μονάδα αντί τρεις), αύξηση αριθμού θέσεων σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, επιδοτήσεις για νέους ασφαλισμένους.
Αυτή όμως είναι η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης. Αδυνατώντας να πετύχει την ανάπτυξη που θα απελευθέρωνε οριστικά τη χώρα, παίρνει από τη μία τσέπη για να δώσει στην άλλη, αναδιανέμει τη φτώχεια, κάνοντας προηγουμένως θλιβερούς, για Αριστερά, εκλογικούς υπολογισμούς.
Δεν νομίζω ότι θα υπάρξει ανώτατο δικαστήριο εντός ή εκτός Ελλάδος που δεν θα δικαιώσει όσους νέους συνταξιούχους προσφύγουν για να αναιρεθεί η κατάφωρη αδικία του νόμου Κατρούγκαλου. Η κατάργησή του που ανήγγειλε ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι η μόνη λύση. Οι συντάξεις είναι πολύ σοβαρό εθνικό θέμα για να τις χειρίζεται κανείς με κομματική ιδιοτέλεια.
