«Κάθε ανθρώπινη κοινωνία πρέπει να δικαιολογεί τις ανισότητές της». Η εναρκτήρια πρόταση του κορυφαίου γάλλου οικονομολόγου Τομά Πικετί στο βιβλίο του Κεφάλαιο και ιδεολογία (εκδ. Πατάκη) παραπέμπει στους μηχανισμούς νομιμοποίησης, στην ανάγκη ιδεολογικής επένδυσης που χαρακτηρίζει την εκάστοτε τάξη πραγμάτων από την προνεωτερική περίοδο ως σήμερα παράγοντας κυρίαρχα αφηγήματα τα οποία διασφαλίζουν την αποδοχή του κοινωνικού status quo. Ογκώδες ως τόμος, μακρόπνοο ως σχεδιασμός, το νέο αυτό έργο λειτουργεί κατά τον ίδιο συμπληρωματικά ως προς το προηγούμενο, απρόσμενο μπεστ σέλερ του 2013 με τίτλο Το κεφάλαιο στον 21ο αιώνα (εκδ. Πόλις), εφόσον αποτελεί το υπόβαθρο των διαπιστώσεών του: αν εκεί τεκμηρίωνε τη ραγδαία αυξανόμενη ανισότητα της τελευταίας τεσσαρακονταετίας, εδώ εμβαθύνει στα αίτιά της. «Η ανισότητα δεν είναι οικονομική ή τεχνολογική: είναι ιδεολογική και πολιτική», επισημαίνει. Αντιστρέφοντας τη μαρξιστική λογική περί «βάσης» και «εποικοδομήματος», ο Πικετί αποσυνδέει την ιδεολογία από την οικονομία προκειμένου να αποδυθεί στη συγγραφή μιας παγκόσμιας ιστορίας από τη σκοπιά των ανισοτήτων. Περνώντας από τις τριαδικές, τις δουλοκτητικές και τις αποικιακές κοινωνίες στις ιδιοκτησιοκρατικές, στις σοσιαλδημοκρατικές και στις σύγχρονές μας νεο-ιδιοκτησιοκρατικές, o καθηγητής της Σχολής Οικονομικών του Παρισιού συγκροτεί μια αφήγηση που ερμηνεύει την επικράτηση του υπερκαπιταλισμού, διερευνά την πολιτική του συνθήκη και επιχειρεί να υποδείξει τρόπους υπέρβασής του.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
