Οποιαδήποτε συζήτηση αναφορικά με την πορεία της ελληνικής οικονομίας δεν μπορεί να μην έχει αφετηρία τη διαπίστωση ότι είναι πραγματικά ατυχές το γεγονός ότι η ανάκαμψη της οικονομίας και η απόκτηση της πολυπόθητης (σε υπερβολικό βαθμό κατά την άποψή μου) επενδυτικής βαθμίδας συντελείται σε μια δύσκολη για τη χώρα μας και πολλούς συμπολίτες μας συγκυρία, η οποία σημαδεύτηκε καθοριστικά από την απώλεια ανθρώπινων ζωών και εκτεταμένων υλικών καταστροφών, οι οποίες ήταν απόρροια της πρόσφατης θεομηνίας.
Μπροστά σε αυτές τις απώλειες το μόνο που μπορούμε να αναφέρουμε ως μια αχνή ακτίνα αισιοδοξίας είναι ότι τουλάχιστον οι φυσικές αυτές καταστροφές συμβαίνουν σε μια χρονική συγκυρία όπου το κράτος έχει τα δημοσιονομικά περιθώρια να προβεί στις απαραίτητες εκείνες δράσεις και δαπάνες προκειμένου – σε κάποιο βαθμό τουλάχιστον – να συμβάλει στη διαχείριση των καθημερινών προβλημάτων των κοινωνιών στις πληγείσες περιοχές και στην αποκατάσταση της καθημερινότητας το συντομότερο δυνατόν.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
