«Εκείνο το καλοκαίρι, μόλις πήρα το ενδεικτικό μου, άρχισα να κάνω λαθρεμπόριο ανθρώπων». Ο Γκαζά (του οποίου το όνομα σημαίνει «ιερός πόλεμος») ήταν μόλις 9 ετών όταν άρχισε να βοηθάει τον πατέρα του στη «δουλειά».
Ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιάννης Μεταξάς, τακτικό μέλος της Académie Européenne Interdisciplinaire des Sciences, μεταξύ άλλων, αλλά και επιφυλλιδογράφος του «Βήματος»,
«Ζούσα ανέκαθεν σε συνθήκες πολέμου: η αποικιοκρατία και ο πόλεμος της Ανεξαρτησίας, ο εμφύλιος πόλεμος της δεκαετίας του '90. Πάντα ζούσα υπό δικτατορικό καθεστώς.
Είναι η πλέον πολυσυζητημένη συγγραφέας των τελευταίων ετών. Το ονοματεπώνυμό της παραμένει κρυφό.
«Υποψιάζομαι ότι κάθε συγγραφέας γράφει ένα και μόνο βιβλίο, ξανά και ξανά, στην προσπάθειά του να αγγίξει την τελειότητα.
Δυσκολεύεται ο αναγνώστης να πιστέψει ξεφυλλίζοντάς το πως ήταν το πρώτο του μυθιστόρημα, ότι εκδόθηκε όταν ο Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας ήταν μόλις 24 ετών.
«Μετά από άλλον έναν περίπατο πάνω στον παγετό, ο Χανς είχε την παράλογη εντύπωση ότι το σχεδιάγραμμα της πόλης άλλαζε όταν όλοι κοιμόνταν. Πώς ήταν δυνατόν να χάνεται τόσο εύκολα; Δεν μπορούσε να το εξηγήσει: η ταβέρνα στην οποία είχε γευματίσει την προηγουμένη, βρισκόταν στην απέναντι γωνία. Το σιδηρουργείο που έπρεπε να το βρει στρίβοντας στη γωνία δεξιά, τον ξάφνιασε με τους κρότους του που του 'ρχονταν απ' τ' αριστερά. Μια κατηφόρα που είχε πάρει, τώρα ανηφόριζε απότομα. Μια στοά που θυμόταν ότι την είχε περάσει κι ότι έβγαζε σε μια λεωφόρο, τώρα ήταν αδιέξοδο»…
Δεν είναι πολλοί οι ξένοι συγγραφείς που καταφέρνουν να δημιουργήσουν το κοινό τους στην Ελλάδα.
Κρίση; Τέλειωσε η κρίση! Η Ελλάδα βιώνει πλέον το πολυπόθητο success story. Από «κακό» πειραματόζωο της λιτότητας και των περικοπών έχει μετατραπεί σε «καλό» πειραματόζωο των επενδύσεων και της ανάπτυξης.
Το έκτο μυθιστόρημα του Σορζ Σαλαντόν (Τύνιδα, 1952) υπό τον τίτλο Ο τέταρτος τοίχος (Le quatrième mur, 2013) περιγράφει την τραγική ματαίωση ενός ονείρου,
Ολα (σχεδόν) τα πράγματα έχουν (τουλάχιστον) δύο όψεις, ιδίως αν είσαι ένα εννιάχρονο αγόρι και γύρω σου επικρατεί μιαν απροσδόκητη αναστάτωση.
Ο 62χρονος Κουάμε Αντονι Απια, καθηγητής Φιλοσοφίας και Νομικής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (NYU), γεννήθηκε το 1954 στο Λονδίνο.
Το 2008, όταν τα σημάδια της επερχόμενης κρίσης άρχισαν να γίνονται πλέον αντιληπτά, ο Σωτήρης Ριζάς,
«Σ' εκείνη την καρέκλα δεν κάθεται κανείς, ανήκε στον Αλέξανδρο Σούτσο!» αναφώνησε περιπαικτικά η Ευγενία Φακίνου, υποδεικνύοντας χαμογελαστή το οικογενειακό κειμήλιο.
Ο Τζούλιαν Μπαρνς γεννήθηκε το 1946, στο Λέστερ. Τούτες τις ημέρες πανηγυρίζει ένα μικρό θαύμα: τις προάλλες η ποδοσφαιρική ομάδα της πόλης του αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Αγγλίας.
Δεν χωρεί αμφιβολία: το νέο φιλολογικό θρίλερ του καιρού μας είναι ιταλικής προελεύσεως και έχει το ονοματεπώνυμο «Ελενα Φεράντε».
Ο Αδόλφος Χίτλερ παραμένει ένα σκοτεινό αίνιγμα. Ο ποιητής Χάρης Βλαβιανός αποφάσισε να εκδώσει το «φανταστικό ημερολόγιό» του.
Ο Ντομινίκ Βολτόν, ένας από τους επιφανέστερους θεωρητικούς της πολιτικής επικοινωνίας, διευθυντής Ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Ερευνας (CNRS) της Γαλλίας και του διεθνούς περιοδικού «Hermès», περιέγραφε τις προάλλες στο «Βήμα»