Αιχμές από τον Γιώργο Βέλτσο.
Είτε αρέσει, είτε δεν αρέσει, ο πλανήτης αλλάζει χωρίς να μας ρωτάει και οι δικοί μας δεν το έχουν καν πάρει χαμπάρι
Το Airbnb είναι αλήθεια πως άργησε κομμάτι να έρθει στην Ελλάδα. Από τη στιγμή όμως που ήρθε, βοηθά ώστε να βγει στο φως όλη η πονηριά του Ελληνα.
Η γεύση δεν είναι πολυτέλεια. Δεν είναι απλώς θερμίδες και βιταμίνες. Είναι μνήμη, είναι το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, είναι χαρά, παιχνίδι, η ζωή μας συμπυκνωμένη σε μια μπουκιά. Αν ξαναδείξουμε λίγο σεβασμό στο χώμα, ίσως και να επιστρέψει;
Tο πρόβλημα είναι ο ίδιος ο νόμος, ο οποίος επιδιώκει να συνδυάσει την ίδρυση «παρατημάτων» τα οποία μοιραία εξαρτώνται από κάποιο μητρικό ίδρυμα σε άλλη χώρα με τον εκτεταμένο έλεγχο της ΕΘΑΑΕ και την άμεση αναγνώριση των πτυχίων (αγνώστου πατρότητας!) στη χώρα μας.
Η ευαισθησία του κράτους δεν μπορεί να περιορίζεται στη «συμπερίληψη», την «αφομοίωση στην κοινωνία», και άλλους κούφιους όρους. Ούτε στις παγκόσμιες ημέρες και στους φωτισμούς κτηρίων.
Η ίδρυση αυτού του παραρτήματος του ΕΚΠΑ στην Κύπρο δίνει το μήνυμα ότι οι πιο ισχυροί δεσμοί ανάμεσα στις δύο χώρες κτίζονται με την παιδεία
Η ωμή πραγματικότητα είναι πως ο Πούτιν επιτέθηκε τώρα και στην Πολωνία επειδή νομίζει ότι μπορεί να επιτίθεται σε όποιον τον βολεύει χωρίς αντίλογο
Σε κάθε γωνιά του κόσμου τα εργαστήρια δημιουργικής γραφής λειτουργούν σαν μικρογραφίες κοινωνίας. Εκεί ακούς ιστορίες εξορίας, απώλειας, ασφυξίας, χαράς.
Eξειδικευμένοι, φιλοπερίεργοι ρεπόρτερ αγόγγυστα, για χρόνια ολόκληρα, συλλέγουν και διασταυρώνουν εξαντλητικά πληροφορίες.
Η μνήμη της πόλης, η μνήμη μιας μοντέρνας ζωής που ήθελε σώματα και αισθήματα να ενώνονται σε δύο εμβληματικές γειτονιές με τσιμεντένια διαμερίσματα που τα ένωνε το τρόλεϊ μπορεί να διατηρηθεί.
Οι πολιτικές του Τραμπ – από τις επιθέσεις του κατά της Ομοσπονδιακής Τράπεζας μέχρι τη χαλαρή του στάση απέναντι στα κρυπτονομίσματα – υπονομεύουν συστηματικά το καθεστώς του δολαρίου ως αποθεματικού νομίσματος.
Ιδού ο κατάλογος των θυμάτων της τρομοκρατίας από τις τάξεις της αστυνομίας, τους οποίους ουδείς θυμάται και ουδείς τιμά, καθώς είναι θύματα της αριστερής βίας, η οποία είναι γενικά ανεκτή, αν δεν εξυμνείται κιόλας.
Μέσα στην αναζήτηση του σωστού, στην εμμονή με την τάξη και την αρμονία, ξεχνάμε πως η δουλειά του ανθρώπινου είναι να παραπαίει, να παραμορφώνεται, να εισβάλλει σε πλαίσια που δεν του ανήκουν και να τα κάνει δικά του.
Τι σε κάνει άραγε να κλέβεις ένα καπέλο από ένα παιδί; Είναι μια ψευδαίσθηση παντοδυναμίας; Δεν είναι παράλογο να σκεφτούμε ότι ένας γενικός διευθυντής έχει συνηθίσει να πραγματοποιούνται όλες οι επιθυμίες του. Οπως παίρνει ό,τι ζητάει από τους υπαλλήλους του, έτσι πήρε κι ένα καπέλο από ένα παιδί.
Το μέλλον εξαρτάται από την ικανότητα υπέρβασης των μακροοικονομικών ανισορροπιών και των διαρθρωτικών αδυναμιών, την αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πόρων, την πράσινη και ψηφιακή μετάβαση και την ενίσχυση του ανθρώπινου κεφαλαίου.
Η θετική εξαγγελία για αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων και επαναλειτουργία της αμυντικής βιομηχανίας να συνοδευτεί επίσης με εξέταση της λειτουργίας εγχώριας παραγωγής για κάλυψη βασικών αναγκών του προσωπικού.
Η αποδυνάμωση της Δύσης, η αφύπνιση της Ανατολής και ο άνεμος αναχρονισμού και οπισθοδρόμησης
Η επιστροφή στην πολιτική σταθερότητα χρειάζεται πολλά αναχώματα ακόμη. Θέλει πολιτικούς με σαφήνεια, αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα. Κυρίως θέλει πολίτες που να συνειδητοποιήσουν το πρόβλημα ή να το υποστούν.