Ο ηθοποιός και ακτιβιστής κ. Αγης Εμμανουήλ διανύει τρέχοντας την Ευρώπη με σκοπό να στρέψει την προσοχή μας στην κλιματική αλλαγή και τους κινδύνους που εγκυμονεί. Απώτερος στόχος του να φτάσει στη Γλασκόβη την 1η Νοεμβρίου, όπου και θα πραγματοποιηθεί η 26η Παγκόσμια Διάσκεψη του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή.

Αυτή τη στιγμή βρίσκεται ένα βήμα από το Λονδίνο, έχοντας διανύσει Ελλάδα, Ιταλία και Γαλλία, (κάτι περισσότερο από 1.800 χιλιόμετρα).  Με βελτιωμένη την κατάσταση μιας περιοστίτιδας που τον ταλαιπώρησε στην αρχή, με ελληνικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς στα ακουστικά του (όταν δεν τον προδίδει η τεχνολογία των κινητών), ο κ Εμμανουήλ, βαδίζει (ή καλύτερα, τρέχει) σταθερά προς τον στόχο του: την Γλασκόβη.

Σκοπός του ηθοποιού και υπερμαραθωνοδρόμου (έχει συμμετάσχει σε 25 μαραθώνιους και 10 υπερμαραθώνιους) είναι με το τολμηρό εγχείρημα του (πώς αλλιώς θα χαρακτηρίζαμε το να διασχίσει κάποιος τρέχοντας μόνος του 2.421 χλμ;) να εκφράσει την ανησυχία του για την κλιματική αλλαγή και να αποδείξει πως κάθε τι είναι δυνατόν.

«Η ιδέα γεννήθηκε όταν μέσα στην καραντίνα παρακολούθησα ένα ντοκιμαντέρ του Αττένμπορο για το κλίμα. Είπα ‘θα κάνω κάτι γι΄αυτό’». Δεν είναι η πρώτη φορά που κάνει ακτιβιστικές δράσεις. Για παράδειγμα το 2014 με αφορμή το νομοσχέδιο «Αιγιαλός και παραλία» έτρεξε από τις Κεχριές μέχρι τον Σχοινιά τον δρόμο των «240 χιλιομέτρων για τον Αιγιαλό».

Από την Ακρόπολη στο Παρίσι

Στο πρώτο κομμάτι του ταξιδιού, από την Αθήνα (ξεκίνησε κάτω από την Ακρόπολη στις 11 Αυγούστου) μέχρι την Πάτρα είχε την συμπαράσταση της Περιφέρειας (ο κ Γιώργος Δημητρίου, μάλιστα, εκπρόσωπος της οικολογικής συμμαχίας για την Περιφέρεια ήταν μαζί του μέχρι την Πάτρα). Από εκεί, το νήμα έλαβαν Ιταλοί οικολόγοι oι οποίοι γνώρισαν την προσπάθεια του μέσω του World Human Forum που τον στηρίζει – αναφέρει με ευγνωμοσύνη την βενετσιάνικη ΜΚΟ «Sumus», τον Τζιοβάνι, την Γκαμπριέλα και την Αννα που ήταν δίπλα του.

«Τις τελευταίες 15 μέρες στην Ιταλία με φιλοξένησε στο σπίτι της η Αννα. Ηταν μια διακριτική, ευγενική φιλοξενία, η υποστήριξη στην ουσία της», λέει. Εκείνοι τον βοήθησαν να βρει γιατρό και να ξεπεράσει το πρόβλημα μιας περιοστίτιδας που εμφανίστηκε. Στην Ιταλία συμμετείχε σε 5 τηλεοπτικές εκπομπές (η δύο στην RAI) και μια ραδιοφωνική στο ιστορικό Radio Popolare ενώ η Κοριέρε Ντελα Σέρα και άλλες 4 εφημερίδες, αφιέρωσαν άρθρα στην προσπάθεια του.

Μοναχική πορεία

Περνώντας στη Γαλλία, τα πράγματα άλλαξαν. Χωρίς υποστήριξη, μόνος του άρχισε το τρέξιμο προς το Βορρά. Πώς βίωσε τη μοναξιά; «Είναι πάρα πολύ σκληρό. Στην αρχή δείλιασα, ήμουν τρομαγμένος, κάποια στιγμή ένοιωσα απόγνωση. Ξεκουράστηκα και μετά από 2 μέρες άλλαξε η ψυχολογία μου. Ξέρω ότι αυτό που κάνω είναι ακραίο, το να τρέχει ένας 51χρονος μόνος του άλλοτε σε έρημα μονοπάτια κι άλλοτε σε πολυσύχναστους δρόμους είναι ένα επικίνδυνο εγχείρημα». Ακούγεται απόλυτα αποφασισμένος, όμως, να φτάσει στον στόχο. Ακόμα και αν τον «προδώσουν» τα πόδια του – σκέφτεται στην περίπτωση αυτή να φτάσει στη Γλασκόβη με ποδήλατο.

Τηλεφωνική και διαδικτυακή συμπαράσταση

Τον στηρίζουν και τον βοηθούν ψυχολογικά τα τηλεφωνήματα από φίλους. Αναφέρει την συμπαράσταση της κυρίας Θεοδότας Νάντσου από το WWF, αλλά και του κ Χάρη Ρώμα και άλλων ανθρώπων του θεάτρου, όπως του πρώτου του σκηνοθέτη κ Δημήτρη Μαυρίκιου, της δασκάλας του κυρίας Ράνιας Οικονομίδου, της κυρίας Υρώ Μανέ και του κ Αλέξανδρου Λογοθέτη.

Την ανάγκη του να μιλήσει, να επικοινωνήσει, την καλύπτει με μικρά βίντεο που αναρτά στη σελίδα του στο Facebook. Καθένα τους είναι ένα μοναδικό ταξίδι, μια γνωριμία με εξαίσια τοπία, επαρχιακές πόλεις τις περισσότερες φορές και μικρές λεπτομέρειες για τη ζωή εκεί – όπως το χάμπουργκερ που πλήρωσε 18 ευρώ σε μια μικρή γαλλική πόλη ή μια παρέα μυοκάστορες που συνάντησε στην πορεία του. Μέσω Facebook και Instagram επικοινωνεί και με εκείνους που τον παρακολουθούν (και τον στηρίζουν ηθικά) στο εγχείρημά του- και δεν είναι λίγοι.

Την περισσότερη δύναμη, όμως, την αντλεί από τον εαυτό του. «Θεωρώ ότι ο καθένας μας μπορεί να κάνει την υπέρβαση και έτσι θα δει τα πράγματα διαφορετικά. Αυτός είναι ο λόγος που τρέχω. Δεν είναι το θέμα μου το κλίμα. Ο πλανήτης θα συνεχίσει να υπάρχει, μπορεί να γίνει ξανά κήπος της Εδέμ. Ο άνθρωπος όμως; Βλέπετε, στο Τσερνόμπιλ, όπου η άγρια φύση επανήλθε, ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει αν δεν περάσουν 24.000 χρόνια».

«Να κοιμηθώ χωρίς άγχος»

Τι του έχει λείψει αυτές τις 68 μέρες που έχει αφήσει πίσω του τα πάντα; «Οι δυο γάτοι μου στο Παγκράτι, τους σκέφτομαι συχνά. Το να μπορώ να κοιμηθώ χωρίς άγχος γιατί βρίσκομαι κάπου που ξέρω τα κατατόπια. Επίσης, το να μπορώ να προμηθευτώ ένα μπουκαλάκι νερό με μισό ευρώ και όχι 2 που το πληρώνω». Αφηγείται δύσκολες στιγμές της διαδρομής μέχρι τώρα: τις δυο φορές που παρ’ ολίγο να πάθει αφυδάτωση ή το βράδυ που ξενύχτησε έξω από σιδηροδρομικό σταθμό κάπου στη Γαλλία χωρίς σταγόνα νερό και με προβληματική σύνδεση στο διαδίκτυο.

Εχει, όπως μας λέει γελώντας πικρά, καταργήσει όλα τα πρωτόκολλα του «δρομέα»- για παράδειγμα διέσχισε την Ιταλία τρώγοντας πίτσα, νουτέλα και τσιπς γιατί δεν μπορούσε να βρει κάτι άλλο. Θυμάται, όμως, και πολλές ευχάριστες στιγμές. «Ετρεχα μόνος στο βουνό στην γαλλική ύπαιθρο, το Google maps με οδήγησε λάθος, έχασα τον δρόμο και άρχισα να ανεβοκατεβαίνω λόφους. Μετά την τελευταία ανηφόρα, έφτασα σε ένα ξέφωτο με παγκάκια. Κάθισα και ‘γέμισα’ φύση. Κατηφορίζοντας αντίκρισα ένα απίστευτο τοπίο με μια μικρή κωμόπολη με τυπικά γαλλικά σπίτια στοιχισμένα και μια λίμνη. Αυτή η εικόνα με αποζημίωσε πλήρως». Ή την συνάντηση του με Γάλλους μαθητές μιας μικρής πόλης που έτρεξαν λίγο μαζί του για συμπαράσταση. Επίσης, το πιάτο με σπιτικό φαγητό με το οποίο τον περίμενε ο πάτερ Παναγιώτης στο Παρίσι, η υποδοχή από την κυρία Σέτα Θεοδωρίδου, πρόεδρο της ελληνικής κοινότητας στην γαλλική πρωτεύουσα, αλλά και το γεύμα με τρεις ελληνικές οικογένειες την επόμενη μέρα και την συζήτηση με παιδιά από τα ελληνικά σχολεία. «Ηταν από τις ομορφότερες στιγμές της διαδρομής»,