Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης θα συμμετάσχει την προσεχή Πέμπτη σε μια από τις κρισιμότερες συνόδους κορυφής των τελευταίων ετών.

Και αυτό γιατί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο  θα κληθεί να  αντιμετωπίσει την προοπτική του Brexit και μαζί να τοποθετηθεί απέναντι στην εξελισσόμενη τουρκική επιθετικότητα τόσο στο μέτωπο της Συρίας με προεκτάσεις στο μεταναστευτικό και σε τόσα άλλα, όσο και σε εκείνο των ερευνών για τους υδρογονάνθρακες στη νοτιοανατολική Μεσόγειο, όπου παραβιάζονται τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου και επαπειλούνται ανάλογες αμφισβητήσεις στο Αιγαίο.

Είναι τέτοια δε η συγκυρία που συνιστά σχεδόν δοκιμασία για το νεοεκλεγέντα πρωθυπουργό.

Θα είναι η πρώτη φορά που με την ιδιότητα του πρωθυπουργού ο κ. Μητσοτάκης θα κληθεί να χειριστεί ένα μείζον ,σχεδόν υπαρξιακής φύσεως, ευρωπαϊκό θέμα και ταυτόχρονα να τοποθετηθεί και να διεκδικήσει ευρωπαϊκές  αποφάσεις για  κρίσιμες εθνικές υποθέσεις, για μεγάλα προβλήματα που άπτονται της διατηρούμενης επί δεκαετίες έντασης με την γειτονική Τουρκία.

Υπό αυτή την έννοια η πρώτη αυτή συμμετοχή στη  σύνοδο κορυφής αποκτά ξεχωριστά χαρακτηριστικά.

Εκ των συνθηκών και των συγκυριών λοιπόν ο κ. Μητσοτάκης δεν επιτρέπεται να προσέλθει στην πρώτη αυτή σύνοδο ως παρατηρητής.

Οφείλει αντιθέτως  παρουσία ουσιαστική , ανάλογη των περιστάσεων και του ρόλου που πηγάζει από τη θέση του ηγέτη μιας χώρας, η οποία  τυχαίνει να κινείται στη ζώνη της φωτιάς που δοκιμάζει τις αντοχές των πάντων.

Με άλλα λόγια ο κ. Μητσοτάκης επιβάλλεται να προσέλθει στη σύνοδο απολύτως προετοιμασμένος με θέσεις , προτάσεις και διεκδικήσεις  , που θα δηλώνουν πίστη στην ευρωπαϊκή υπόθεση αλλά και αυτονομία, εκπηγάζουσα από την ξεχωριστή θέση που κατέχει στην περιοχή και τις απειλές που αντιμετωπίζει από τον διεθνή ταραχοποιό που στέκεται απέναντι σκληρός, αδυσώπητος και έτοιμος για όλα κόντρα σε κάθε έννοια διεθνούς  δικαίου και υποχρεώσεων.

Και να δηλώσει βεβαίως στους ευρωπαίους ηγέτες ότι η Ελλάδα δεν γίνεται να υφίσταται μόνη και έρημη, χωρίς τη δέουσα υποστήριξη  και αλληλεγγύη, τις συνέπειες αλλοπρόσαλλων πράξεων και επιλογών των αυθαίρετων και αναθεωρητών γειτόνων μας.

Η εισβολή των στρατευμάτων του Ταγίπ Ερντογάν στη Συρία, αλλά και οι παράνομες διεκδικήσεις του στο Αιγαίο και στην Κύπρο, αποσταθεροποιούν την περιοχή και δημιουργούν περιβάλλον γενικευμένης αστάθειας, διαμορφώνοντας τις συνθήκες για μια νέα προσφυγική κρίση.

Οι ευρωπαίοι σύμμαχοι και εταίροι δεν επιτρέπεται να κρύβονται πίσω από τη χειμαζόμενη Ελλάδα και να την αντιμετωπίζουν ως άλλο φυσικό ανάχωμα της όποιας κρίσης στην ευρύτερη ζώνη της Μέσης Ανατολής. Και αυτό ο κ. Μητσοτάκης οφείλει να το καταστήσει σαφές με τον καθαρότερο δυνατό τρόπο.

Μόνο έτσι θα λάβει αυτό που διεκδικεί, να αναγνωρισθεί ως ηγέτης μιας χώρας που μοχθεί, παλεύει ,δίνει μάχες και αγώνες και δεν συμβιβάζεται με τη θέση και τη μοίρα της , όπως πολλοί νομίζουν.

Αυτή είναι η υποχρέωση και η ευκαιρία του κ. Μητσοτάκη. Και αυτή η στιγμή να ξεπεράσει τις συνήθεις προγνώσεις , που θέλουν τους Ελληνες ηγέτες μικρούς, ανήμπορους και πειθήνιους στα κελεύσματα των ισχυρών.

ΤΟ ΒΗΜΑ