Η εικόνα του χάρτη της  Ελλάδας μετά  και τα αποτελέσματα του χθεσινού Β γύρου των περιφερειακών και αυτοδιοικητικών εκλογών είναι κάτι παραπάνω από καταλυτική. Δεν έχει ξανασυμβεί τις τελευταίες δεκαετίες  τέτοια συντριπτική ήττα της κυβερνώσας παράταξης.

Παρά  τις φτηνές δικαιολογίες κορυφαίων στελεχών του Σύριζα τις προηγούμενες μέρες, ότι οι πολίτες δεν κατάλαβαν ακριβώς τι ψήφισαν, η απάντηση της κυριακάτικης κάλπης όχι απλώς τους διέψευσε, αλλά επιβεβαίωσε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, ότι η κρίση του ελληνικού λαού είναι απολύτως συνειδητή και ξεκάθαρη.

Η αποτίμηση της διακυβέρνησης του κ.Τσίπρα και των συνοδοιπόρων του, από τους πολίτες είναι απολύτως καταδικαστική.Όχι μόνο γιατί αποδείχθηκε κατώτερη των περιστάσεων, όχι μόνο γιατί διέψευσε τις φρούδες ελπίδες που καλλιέργησε αλλά και γιατί συνολικά ο βίος και η πολιτεία της απέδειξε την ανικανότητα, την εμπάθεια και τις αντιδημοκρατικές νοοτροπίες που ενδημούσαν στο εσωτερικό της.

Το περιβόητο ηθικό πλεονέκτημα, οι προσδοκίες για ανανέωση της πολιτικής ζωής, οι υποτιθέμενες κοινωνικές ευαισθησίες της κυβέρνησης Σύριζα, κρίθηκαν και αποδοκιμάστηκαν με εκρηκτικό μάλιστα τρόπο. Είναι μάλιστα εντυπωσιακή η κατάρρευση της κυβερνώσας παράταξης στις τοπικές κοινωνίες.

Όχι μόνο κατάφεραν να εκλέξουν μετρημένους στα δάχτυλα δήμους, αλλά συνολικά οι υποψήφιοι και τα πρόσωπα που στήριξαν συγκέντρωσαν κατά κανόνα μονοψήφια ποσοστά. Επιβεβαιώθηκε έτσι ότι η μετεωρική άνοδος τους στην εξουσία ήταν αποτέλεσμα  της συγκυρίας  και της χυδαίας εκμετάλλευσης  της κρίσης και του κλίματος απαξίωσης που επικρατούσε στην κοινωνία.

Εισέπραξαν το κύμα διαμαρτυρίας, αλλά δεν κατάφεραν να αποκτήσουν ρίζες στην κοινωνία. Δίχασαν τους πολίτες, έπαιξαν μέχρι την τελευταία στιγμή με τους θεσμούς, υποτίμησαν τη νοημοσύνη των πολιτών. Δεν κατάφεραν  επίσης, παρά την αναγκαστική προσαρμογή τους, να εκμεταλλευτούν τις  ευκαιρίες που διανοιγόταν και να δώσουν την αναγκαία ώθηση στην οικονομία .

Είχαν μια τεράστια ευκαιρία στα χέρια τους να αποδείξουν πράγματι ότι είχαν ξεπεράσει τις παθογένειες του παλιού πολιτικού συστήματος,αλλά επέλεξαν να αντιγράψουν τις χειρότερες πρακτικές του. Οι πολίτες που τους έδωσαν αυτή την δυνατότητα, όταν συνειδητοποίησαν ότι μοναδικό τους κίνητρο ήταν η νομή της εξουσίας, τους στέλνουν το λογαριασμό.

Η ελπίδα που τους υπόσχονταν δεν ήρθε ποτέ. Απολύτως λογικά και αναμενόμενα λοιπόν,η πλειονότητα των πολιτών αποφάσισε ,με ηχηρό μάλιστα τρόπο, να επενδύσει αλλού τις ελπίδες του για το μέλλον…

ΤΟ ΒΗΜΑ