Την περίοδο που πέρασε τέσσερις προσπάθειες της Κεντροαριστεράς για διαμόρφωση ενός σχεδίου ανάταξης στη δοκιμαζομένη Υγεία (ΠαΣοΚ, Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Δικτύου και Επιτροπής Διαλόγου) αναμάσησαν πολυσυλλεκτικά στερεότυπα. Αντίστοιχα από τη ΝΔ ένα πλαίσιο νέων – παλιών θέσεων και παρεμβάσεων αναζητεί έναν νέο φιλελεύθερο βηματισμό μετά την «εποποιία» του ΠΕΔΥ. Από την πλευρά της κυβέρνησης το τωρινό τέλμα εξαντλείται σε ένα ακόμα μπαρόκ σχέδιο δημιουργίας πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, στις συνεχείς εξαγγελίες –της πρώτης φοράς –διορισμών και στον επιλεκτικό αγώνα κατά της διαφθοράς στο ΚΕΕΛΠΝΟ. Συνδικαλιστές διαδηλώνουν καθημερινά για την κατάρρευση του ΕΣΥ, για μεγάλες ελλείψεις προσωπικού και υλικών ή για τη μη καταβολή δεδουλευμένων. Τίποτα δεν μάθαμε, τίποτα δεν αλλάξαμε!
Το σύστημα Υγείας στη χώρα μας –στο οποίο η κρίση εκφράστηκε με ιδιαίτερη ένταση –είναι ένα αποτέλεσμα διαχρονικών επιστρώσεων, με διατήρηση παρωχημένων πελατειακών συμπεριφορών και ανάδυση νέων, κρατικίστικων και συντεχνιακών, στρεβλώσεων. Ο αναστοχασμός της κρίσης λογικά θα έπρεπε να οδηγήσει σε βαθύτερη κατανόηση και επίγνωση αλλά και σε αντίστοιχες προτάσεις εξόδου από αυτά τα συγκεκριμένα προβλήματα, έναν οδικό χάρτη για το μέλλον. Σε κεντρικό επίπεδο, με τον απεγκλωβισμό από τις κομματικές και λοιπές κρατικίστικες παρεμβολές, σε γενναία αποκέντρωση και επαναπροσδιορισμό της λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης. Αλλά και σε αντίστοιχες –εσωτερικές –παρεμβάσεις στον τόσο αυτοαναφορικό χώρο της Υγείας όπου το σύμπλοκο γιατρών, εταιρειών, εργαζομένων αλλά και ασθενών έχει αυτοπαγιδευθεί. Η υπέρβαση της κακής Ιατρικής του παρελθόντος (πολυφαρμακία, αξονικές, καισαρικές κ.λπ.) συνεπάγεται ριζικές τομές. Ολοκληρωμένη διαχείριση χρόνιων νοσημάτων και σύγχρονη οργάνωση της πρόληψης, συνενώσεις και αλλαγή χρήσης πολλών κλινικών και νοσοκομείων, εναλλακτικές σχέσεις εργασίας, ρεαλισμό αντί ιδεοληψίας.
Τέτοιες τομές και μεταρρυθμίσεις, που θα μετασχηματίσουν το σύστημα στον σκληρό του πυρήνα με καλλιέργεια ευρύτατων –μεταμνημονιακών –συναινέσεων και νέων πρακτικών, είναι πια επείγουσες. Δυναμικοί νέοι θεσμοί (ΕΟΠΥΥ, ΚΕΝ, ηλεκτρονική συνταγογράφηση, εθνικά σχέδια Δημόσιας Υγείας) μένουν ανεκμετάλλευτοι. Οι συνολικές δαπάνες (16,3 δισ.) χρειάζονται άμεση ανακατανομή και μετατόπιση πόρων σε αναπτυξιακή προοπτική. Νέα σύγχρονα επιχειρησιακά σχέδια, άμεσης υλοποίησης σε κάθε περιφέρεια, πρέπει να αξιοποιήσουν με συνέργειες όλο το (δημόσιο και ιδιωτικό) διαθέσιμο δυναμικό σε ανθρώπους και υποδομές. Ας σχεδιάσουμε και –κυρίως –ας υλοποιήσουμε επιτέλους συνολικά!
Ο κ. Αντώνης Δημόπουλος είναι πρώην γενικός γραμματέας Δημόσιας Υγείας.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
