Στο αεροδρόμιο, όταν πρέπει να περάσεις τον έλεγχο ασφαλείας για το check, έχεις δύο επιλογές: τον γρήγορο διάδρομο και τον αργό (βλ. επιβάτες οικονομικής θέσης). Με τη χρήση του γρήγορου διαδρόμου θα φτάσεις όντως γρηγορότερα στην πύλη και θα μπορέσεις να επιβιβαστείς νωρίτερα στο αεροπλάνο, αλλά τελικά αυτό που έχει σημασία είναι η ώρα αναχώρησης της πτήσης, που είναι ίδια για όλους, είτε έχουν εισιτήριο business είτε οικονομικής θέσης, αφού εν τέλει όλοι φτάνουν στον προορισμό τους ακριβώς την ίδια ώρα. Το νόημα; Αυτό που εκτυλίσσεται τώρα από οικονομικής άποψης σημαίνει ότι έχουμε εισέλθει στον γρήγορο διάδρομο του Brexit, στο ξεπούλημα της στερλίνας, στην πτώση των προβλέψεων ανάπτυξης και, σε κάποια μέρη του κόσμου, στην έναρξη συζητήσεων για μεταρρυθμίσεις και αλλαγή, κάτι που θα συνέβαινε με ή χωρίς την ψήφο για έξοδο από την ΕΕ.
Οι υπεύθυνοι χάραξης μακροοικονομικής πολιτικής θυμίζουν πλέον τον Κωμικό Αλι, τον υπουργό Πληροφοριών του Ιράκ, ο οποίος κατά την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ το 1993 ισχυριζόταν, σε ζωντανή μετάδοση, ότι το Ιράκ και ο Σαντάμ Χουσεΐν κέρδιζαν τον πόλεμο κατά των στρατευμάτων του ΝΑΤΟ, ενώ οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις προωθούνταν ήδη στο εσωτερικό της ιρακινής πρωτεύουσας.
Η απάντηση της ΕΕ και της ηγεσίας της για το Brexit περιστρέφεται γύρω από τη «λύπη» και από μια ρητορική που ακολούθησε κατά λέξει την κινδυνολογία που προηγήθηκε της ψηφοφορίας.
Πιστέψτε με, όλοι όσοι εμπλέκονται στις συζητήσεις με τη Βρετανία θα υιοθετήσουν μια πιο μαλακή και ανοιχτή πολιτική. Παρατήρησα ότι ο «πατέρας» της ΕΕ, ο πρώην καγκελάριος Χέλμουτ Κολ, μίλησε στα Μέσα της Γερμανίας και ζήτησε από τους ευρωπαίους ηγέτες να κάνουν ένα βήμα πίσω και να αλλάξουν τη στάση τους απέναντι στη Βρετανία.
Η επόμενη μακροοικονομική στρατηγική θα αποτελείται από τρία σημεία:
1. Αναθεώρηση των μακροοικονομικών πολιτικών του 2009.
2. Η ΕΕ θα προσπαθήσει να περάσει το μήνυμα της προόδου μετά το αποτέλεσμα, αλλά η βαθιά ριζωμένη απόκλιση Γερμανίας και Γαλλίας για το μέλλον της θα το καταστήσει πρακτικά αδύνατο.
3. Η Γερμανία θέλει οι μεταρρυθμίσεις στην Ευρώπη να ανοίξουν τον δρόμο για μεγαλύτερη ενοποίηση, ενώ η Γαλλία θέλει να χτίσει πρώτα την Ευρωπαϊκή Υπερπολιτεία και να ξεκινήσει τις όποιες πρωτοβουλίες για μεταρρυθμίσεις από εκεί.
Πρόκειται για τεράστια διαφορά, η οποία αφήνει ανοιχτά μέτωπα σε συμφωνίες και ανταλλαγές προϊόντων όπου η Ιταλία θα μπορούσε να παράσχει κρατική υποστήριξη στις τράπεζες (γιατί αν δεν το κάνει, η Ευρώπη θα βρεθεί υπό απειλή) και η Γαλλία και οι χώρες του Club Med θα μπορούσαν να επεκτείνουν τα ελλείμματά τους όχι μόνο κατά 3% επιπλέον αλλά απεριόριστα. Πράγματι, αυτή θα είναι μια τελείως διαφορετική προσέγγιση από τις ενέργειες που έγιναν μετά την κατάρρευση τον Μάρτιο του 2009.
Ο κ. Steen Jakobsen είναι επικεφαλής οικονομολόγος της Saxo Bank.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
