Στο Φάληρο

Είναι μια άλλη Ελλάδα αυτή που είδαμε στο εργοτάξιο του Κέντρου Πολιτισμού – Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος την περασμένη Δευτέρα στο Φάληρο, κατά τη διάρκεια οργανωμένης ξενάγησης; Οχι, γιατί και αυτό είναι Ελλάδα. Δεν ξέρω αν είναι μια Ελλάδα μειοψηφική ή πλειοψηφική, αλλά σίγουρα είναι μια Ελλάδα δημιουργική, εργατική, οραματική, προσηλωμένη σε στόχους, που βλέπει στο μέλλον. Μπορεί να ακούγεται μελό αλλά το έργο αυτό σε κάνει να υπερβείς τη (μίζερη) στιγμή και να σκεφτείς το αύριο, μολονότι το έργο ανήκει και στο παρόν. Είδα και κάτι άλλο στο Φάληρο που αποτελεί σήμα αισιοδοξίας. Είδα δημιουργικούς και αποφασισμένους ανθρώπους. Οχι μόνο τους ανθρώπους του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος αλλά και ανθρώπους που υπηρετούν τον δημόσιο τομέα, τους ανθρώπους της Λυρικής Σκηνής ή της Εθνικής Βιβλιοθήκης (ίσως αυτή τη στιγμή να μην έχουν σημασία τα ονόματα). Κι ελπίζω να μην είναι συγκυριακή, κυρίως από την πλευρά του κράτους, η συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα έτσι όπως την είδα να λειτουργεί στην 61η συνεδρίαση της ειδικής μεικτής επιτροπής που έγινε για πρώτη φορά μέσα στο εργοτάξιο, στην αίθουσα της Εναλλακτικής Σκηνής της Λυρικής. Το Κέντρο ολοκληρώνεται σε λίγες ημέρες. Η έναρξη της λειτουργίας του τοποθετείται το πρώτο εξάμηνο του 2017.

Είναι η μεγαλύτερη δωρεά στην ιστορία του κράτους μας –596 εκατ. ευρώ -, στον χώρο του πολιτισμού, που δημιουργεί όμως και μεγάλες αναπτυξιακές προοπτικές, όπως είπε ο πρόεδρος του Ιδρύματος, Ανδρέας Δρακόπουλος. Η επικαιροποιημένη μελέτη επιδράσεων του Κέντρου που έγινε από την εταιρεία Boston Consulting Group, αποτελέσματα της οποίας παρουσιάστηκαν την περασμένη Δευτέρα, έδειξε ότι τα οφέλη θα είναι τεράστια για την Αθήνα και για την Ελλάδα. Αρχιτεκτονική – περιβάλλον – εκπαίδευση – πολιτισμός αποτελούν το βασικό τετράπτυχο. Ως προς την περιβαλλοντική βιωσιμότητα, τα αποτελέσματα είναι κιόλας ορατά. Το πάρκο, με τα 1.450 δέντρα και τους 280.000 θάμνους, είναι η αιτία της επιστροφής πλήθους πουλιών στην ευρύτερη περιοχή της Καλλιθέας. Φυσικά η αξιοποίηση και η ανάπτυξη των θετικών επιδράσεων θα εξαρτηθούν από τη στήριξη και τη διαχείριση του κράτους που θα είναι ο αποκλειστικός ιδιοκτήτης του Κέντρου. Αυτό είναι όμως ένα ανοικτό θέμα στο οποίο θα επανέλθουμε.