Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αντιμετωπίζεται από ελληνικής πλευράςο διορισμός του Μόρις Ομπστφελντ στη θέση του επικεφαλής οικονομολόγου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου μετά την πρόσφατη αποχώρηση του Ολιβιέ Μπλανσάρ λόγω συνταξιοδότησης. Παρά τα γεγονός ότι επί του παρόντος μόνο υποθέσεις μπορούν να γίνουν για τη στάση που θα κρατήσει ο αμερικανός την καταγωγή οικονομολόγος στο ελληνικό ζήτημα του χρέους, ο Ομπστφελντ έχει δώσει δείγματα γραφής τα οποία κάνουν πολλούς να αισιοδοξούν.
Ο ηλικίας 63 ετών οικονομολόγος και ακαδημαϊκός –είναι καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μπέρκλεϊ και επισκέπτης καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ –έχει κατά καιρούς ασκήσει κριτική για τον τρόπο που οι ευρωπαίοι ηγέτες διαχειρίστηκαν το ελληνικό ζήτημα και εν γένει την οικονομική κρίση της ευρωζώνης. Ειδικότερα ο Ομπστφελντ είχε εκφράσει την άποψη ότι για την περίπτωση της χώρας μας «ένα πρόγραμμα περικοπών δεν επαρκεί» και ότι θα πρέπει να πραγματοποιηθούνπεραιτέρω ενέργειες, ενώ είχε κατηγορήσει τους δανειστές για «ατυχή» και «κοντόφθαλμη» πολιτική απέναντι στην Ελλάδα.
Το 2012 ο Ομπστφελντ είχε δώσει μεγάλη σημασία στην ανάληψη ενός πιο ενεργού ρόλου από τη Γερμανία όσον αφορά την επίλυση της κρίσης χρέους που ταρακούνησε ολόκληρη την ευρωζώνη.Ο νέος επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ είχε τότε εκφράσει την άποψη ότι, στην περίπτωση που το Βερολίνοαναλάμβανε να εγγυηθεί το χρέος των ευρωπαϊκών χωρών, η ευρωζώνη ως σύνολο θα ήταν καλύτερα, ενώτα πακέτα διάσωσης των χρεωμένων χωρών θαήταν άνευ όρων, αντί να απαιτούνται μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και στον έλεγχο του προϋπολογισμού. Αν η Γερμανία αποτύγχανε στο να καλύψει το χρέος των αδύναμων κρατών-μελών της ευρωζώνης, κυρίως του Νότου, ο Ομπστφελντπιστεύειότιη οικονομία της Γερμανίας θα ήταν αυτή που θα αντιμετώπιζε το μεγαλύτερο πρόβλημα καθώς θεωρεί ότι «τα μεγάλα πλεονάσματα είναι εξίσου προβληματικά με τα μεγάλα ελλείμματα».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
