Το bank run λίγο καιρό πριν από τη λήξη ενός Μνημονίου που ήταν προϋπόθεση για να διατηρεί ο Ντράγκι τις τράπεζες ανοιχτές δεν αιφνιδίασε την κυβέρνηση. Αντιθέτως, με την προκήρυξη δημοψηφίσματος έστειλε ακόμη περισσότερους καταθέτες στα ΑΤΜ, καθιστώντας βέβαιη την επιβολή capital controls. Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι τα capital controls είναι «ραδιενεργά» για την οικονομία, αλλά δεν επιχείρησε να τα αποτρέψει, παρότι γνωρίζει πως όταν οι τράπεζες κλείνουν ξανανοίγουν δύσκολα χωρίς να αδειάσουν αμέσως. Το χειρότερο είναι ότι σε μια οικονομία με κλειστές τράπεζες δύσκολα μπορεί να εφαρμοστεί μια πολιτική κατάλληλη για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στην οικονομία και στις τράπεζες.
Με «Οχι» στο δημοψήφισμα απορρίπτουμε μια τέτοια πολιτική αναγκάζοντας την ΕΚΤ να υπακούσει σε έναν άλλον κανόνα και να απαιτήσει τα κεφάλαια που έχει δανείσει στο τραπεζικό σύστημα προκειμένου να παραμένουν ενεργοί οι τραπεζικοί λογαριασμοί. Γιατί στην πράξη οι καταθέσεις μας δεν υπάρχουν. Εχουν γίνει δάνεια που δεν εξυπηρετούνται. Υπάρχουν μόνο επειδή η ΕΚΤ εγγυάται το περιεχόμενό τους.
Συνεπώς το «Οχι» κουρεύει βαθιά τις καταθέσεις και οι τράπεζες ανοίγουν ξανά μόνο με δραχμή. Η κυβέρνηση το γνωρίζει και μας καθοδηγεί συνειδητά προς τη δραχμή. Η δραχμή δεν είναι ταμπού. Το εθνικό νόμισμα διαθέτει πλεονεκτήματα, ενώ η κρίση του ευρώ καθιστά για πολλούς ανεπιθύμητη ακόμη και τη συμμετοχή στην Ευρώπη. Αισθανόμαστε ταπεινωμένοι, προσβεβλημένοι και εγκλωβισμένοι. Ωστόσο η δραχμή υπό συνθήκες απομόνωσης από τους εμπορικούς εταίρους, χωρίς ισχυρό κράτος και χωρίς πρόνοιες στον προϋπολογισμό δεν θα οδηγήσει στην αναθέρμανση της εγχώριας παραγωγής αλλά στην οικονομική Χιροσίμα, στην κοινωνική έκρηξη και στον περιορισμό των ελευθεριών για να μην επικρατήσει το έγκλημα. Με ανίσχυρο κράτος, όμως, κανένα καθεστώς δεν μπορεί να μείνει όρθιο. Το «Ναι», αν αποδειχθεί λάθος, μπορεί να διορθωθεί αργότερα με «Οχι». Το «Οχι», αν αποδειχθεί λάθος, θα φέρει χάος και δεν θα διορθωθεί ποτέ.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
