Η χώρα έχει να πάρει χρήματα από τους πιστωτές από τον περασμένο Ιούλιο. Ολο αυτό το διάστημα τη βγάζουμε «ψαχουλεύοντας» στα ταμεία των διαφόρων φορέων και οργανισμών και όλο και κάτι βρίσκουμε. Ούτε λίγο ούτε πολύ, έχουν βρεθεί περί τα 11 δισ. ευρώ, ενώ αναμένεται να συγκεντρωθούν άλλα 2 δισ. ευρώ. Συνολικά περί τα 13 δισ. ευρώ.
Αν σ’ αυτά προστεθούν τα 11 δισ. ευρώ που πληρώσαμε για την επαναγορά ομολόγων στις αρχές του 2013, στο πλαίσιο της εφαρμογής της συμφωνίας του Νοεμβρίου του 2012, υλοποιώντας τη δική μας υποχρέωση για να γίνει το χρέος βιώσιμο και ακόμη περιμένουμε από τους εταίρους να κάνουν το δικό τους μέρος της συμφωνίας, καθώς και τα 6 δισ. ευρώ που αντλήσαμε από τις αγορές το 2014 με την έκδοση τριετών και πενταετών ομολόγων, ο λογαριασμός ανεβαίνει στα 30 δισ. ευρώ. Χρηματοδότηση 30 δισ. ευρώ με δικές μας δυνάμεις.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Οτι, αν το 2010 είχε γίνει ανάλογη προσπάθεια, αν είχε επιχειρηθεί ένας εξορθολογισμός στη διαχείριση των διάσπαρτων ταμείων του τεράστιου ευρύτερου τομέα, θα είχαν συγκεντρωθεί πολύ περισσότερα κεφάλαια, διότι δεν θα είχαν μεσολαβήσει πέντε χρόνια κρίσης, πέντε χρόνια ύφεσης. Η τότε κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου όμως –παρότι είχε εκλεγεί με το περίφημο «λεφτά υπάρχουν» –επέλεξε την εύκολη, όπως θεωρούσε, λύση του ΔΝΤ. Διότι έτσι δεν λέρωνε τα χέρια της με τη λήψη αντιλαϊκών και πολιτικά επώδυνων μέτρων. Πέταγε το μπαλάκι σε τρίτους πιστεύοντας ότι τα μέτρα θα ήταν κάτι αντίστοιχο με αυτά που επέβαλαν οι Ευρωπαίοι με την ήπια προσαρμογή του Γιώργου Αλογοσκούφη.
Υστερα από πέντε δύσκολα χρόνια η σημερινή κυβέρνηση ακολουθεί και αυτή τον ίδιο, εύκολο δρόμο του λαϊκισμού. Αντί να πάρει γενναίες αποφάσεις και να δώσει τέλος στο μαρτύριο της σταγόνας που δεν οδηγεί πουθενά, αφού αργά ή γρήγορα θα τελειώσουν τα λεφτά, μιλάει για προσφυγή στις κάλπες και στη λαϊκή εντολή.
«Αν η συμφωνία (σ.σ.: με τους πιστωτές) χρειαστεί νομιμοποίηση λαϊκή, εμείς δεν θα φοβηθούμε (σ.σ.: τις εκλογές)» δήλωσε την Παρασκευή από το βήμα της Βουλής ο Νίκος Φίλης. Ωραία λόγια! Με τι λεφτά θα γίνουν εκλογές; Και κάτω από ποιες συνθήκες; Με capital controls; Γιατί την Τετάρτη και την Πέμπτη, την ώρα που ο Δημήτρης Μάρδας δήλωνε πως του λείπουν 400 εκατ. ευρώ για να τα βρει ύστερα από… «μιάμιση ώρα δουλειά», από τις τράπεζες «πέταξαν» άλλα 500 εκατ. ευρώ. Πού και να προκηρυχθούν εκλογές…
Η προσφυγή στη λαϊκή εντολή ακούγεται ωραία. Δεν είναι όμως τίποτε άλλο παρά ακόμη μία εύκολη λύση όπως αυτή της κυβέρνησης Παπανδρέου το 2010 που οδήγησε τη χώρα στην καταστροφή. Το δύσκολο είναι η επίτευξη συμφωνίας, για την οποία άλλωστε η κυβέρνηση ήταν σίγουρη πριν από τις εκλογές.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
