Και πάλι εν μέσω ατέρμονων συζητήσεων μεταξύ κυβέρνησης και Θεσμών, γινόμαστε θεατές καταλήψεων στα πανεπιστήμια και άλλα δημόσια ιδρύματα. Τέτοιου είδους ενέργειες θέτουν ευθέως επ’ αμφιβόλω την όποια κυβερνητική αποτελεσματικότητα είτε «τα βρούμε» με τους Θεσμούς είτε οδηγηθούμε (από «ατύχημα») σε Grexit. Εξηγούμαι αμέσως:
Η βάση δεδομένων της World Bank δίνει μια σαφή εικόνα για το που βρισκόμαστε σε σύνολο 215 κρατών. Ο δείκτης κυβερνητικής αποτελεσματικότητας (government effectiveness index) μετρά την ποιότητα των παρεχόμενων δημοσίων υπηρεσιών και τον βαθμό ανεξαρτησίας του κρατικού μηχανισμού από πολιτικές πιέσεις. Στην περίπτωση αυτή, η Ελλάδα διολίσθησε από το 75,1-εκατοστιαίο σημείο το 2003 στο 66,9-εκατοστιαίο σημείο το 2013 ενώ, τόσο η Ισπανία όσο και η Πορτογαλία, υπερέβησαν, το 2013, το 83-εκατοστιαίο σημείο.
Συνεχίζω με τον δείκτη ποιότητας των θεσμών και κανονισμών (regulatory quality index), ο οποίος καταγράφει την ικανότητα του κράτους να δημιουργεί/εφαρμόζει πολιτικές οι οποίες παροτρύνουν την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα. Και σε αυτόν τον δείκτη, η Ελλάδα διολίσθησε από το 78,9-εκατοστιαίο σημείο το 2003 στο 72,7-εκατοστιαίο σημείο το 2013. Βέβαια, τόσο η Ισπανία όσο και η Πορτογαλία παρουσίασαν επίσης διολίσθηση αλλά, το 2013, υπερέβησαν το 75,6-εκατοστιαίο σημείο.
Εαν λοιπόν γίνει δημοψήφισμα για τα όποια οικονομικά μέτρα ληφθούν και πολύ περισσότερο για το… Ευρώ, δεν πρέπει εκ των προτέρων να είμαστε (καθόλα) έτοιμοι για την μετάβαση στην δραχμή ή όποιο άλλο νόμισμα υιοθετήσουμε; Πως θα γίνει αυτό όταν η κυβερνητική μας αποτελεσματικότητα ή ο δείκτης ποιότητας θεσμών και κανονισμών είναι τόσο χαμηλοί που ούτε τις καταλήψεις δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε;
* Ο Κώστας Μήλας είναι Καθηγητής Χρηματοοικονομικών, University of Liverpool.
