Η παγκοσμιοποίηση της δωροδοκίας

Ο Πάπας Φραγκίσκος, με μια κίνηση που ανατάραξε τα (βρώμικα) νερά του καθολικισμού, την παραμονή της ιστορικής «προσευχής για την ειρήνη» των Σιμόν Πέρες και Μαχμούντ Αμπάς στους κήπους του Βατικανού, την περασμένη εβδομάδα, απέλυσε την ομάδα των καρδιναλίων που ελέγχει τα οικονομικά της Αγίας Εδρας και ανακοίνωσε ότι στη θέση τους θα τοποθετήσει επαγγελματίες ελεγκτές. Την προηγουμένη είχε «δώσει εξιτήριο» στην επιτροπή κληρικών που χειρίζεται τα οικονομικά του Βατικανού. Ανοίγει έτσι ο δρόμος για να δοθεί τέλος στις φήμες για σκάνδαλα εκατομμυρίων στα οποία έχει εμπλακεί η Αγία Εδρα.

Οι αποφάσεις του «δυναμικού Πάπα» σκιάστηκαν από μια πιο εντυπωσιακή είδηση, λίγα 24ωρα νωρίτερα. Ο δήμαρχος της Βενετίας Τζόρτζιο Ορσόνι και 36 άλλα πρόσωπα, μεταξύ των οποίων ο πρώην υπουργός Γεωργίας Τζιανκάρλο Γκαλάν, εμπλέκονται σε σκάνδαλο 25 εκατ. ευρώ τουλάχιστον για «λαδώματα» και «φοροδιαφυγή κατά σύστημα» σχετικά με το «πρόγραμμα Μωυσής» αντιπλημμυρικών έργων στη Βενετία. Ο δήμαρχος βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό και οι συγκατηγορούμενοί του προφυλακίστηκαν. Οι εντιμότατοι αυτοί κύριοι είχαν δημιουργήσει ένα εικονικό ταμείο στο εξωτερικό το οποίο δωροδοκούσε πολιτικούς, κυβερνητικούς αξιωματούχους και άλλα πρόσωπα, χωρίς να ξεχνούν και το προσωπικό τους πορτοφόλι.

Η περίπτωση της Βενετίας δεν είναι φυσικά κάτι το πρωτοφανές και εκπληκτικό για την Ιταλία, όπου και οι πρωθυπουργοί (Μπερλουσκόνι, Κράξι κ.ά.) εμπλέκονται σε οικονομικά σκάνδαλα δεκάδων εκατομμυρίων. Αλλά ούτε και η Ιταλία έχει μοναδικότητα σε αυτό το έργο. Σήμερα υφίσταται μια νέα απέραντη δωροδοκιούπολη. Τον περασμένο μήνα εφετείο στην Ιερουσαλήμ καταδίκασε σε έξι χρόνια φυλάκιση για «δωροληψία» τον πρώην πρωθυπουργό του Ισραήλ Εούντ Ολμερτ. Πέρυσι καταδικάστηκε σε επτά χρόνια φυλάκιση ο πρώην πρόεδρος του Ισραήλ Μοσέ Κατσάβ. Αν πάμε λίγο βορειότερα, στην Τουρκία ο πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έσπευσε να απομακρύνει πέντε υπουργούς και σχεδόν 350 δικαστικούς για να μην οδηγηθεί στη φυλακή ο γιος του –θεωρητικά και ο ίδιος φυσικά –όταν αποκαλύφθηκε η συνομιλία τους για μερικές δεκάδες εκατομμύρια δολάρια από «λαδώματα».

Ο Τύπος και τα ΜΜΕ στη Δυτική Ευρώπη έκαναν μεγάλο θόρυβο για το σκάνδαλο με τον Ακη Τσοχατζόπουλο –ο οποίος καταδικάστηκε και βρίσκεται στη φυλακή -, ξεχνώντας ότι και στις χώρες τους διαπρέπουν πολιτικοί σε ανάλογες επιδόσεις. Και μάλιστα παραμένουν ελεύθεροι. Στην Ισπανία ο πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι δεν τόλμησε να διαψεύσει κατηγορίες ότι «λαδώθηκε» με 250.000 ευρώ από τον ταμία του κόμματός του Λουίς Μπαρθένας (αυτός βρίσκεται σε προφυλάκιση) και για έναν «περίεργο» λογαριασμό 22 εκατ. ευρώ σε ελβετική τράπεζα. Ο πρώην πρωθυπουργός της Ιρλανδίας Μπέρτι Αχέρν «σήκωσε άνευ δικαιολογητικών» από την Κεντρική Τράπεζα 400.000 ευρώ προτού ακόμη ορκιστεί, καθόρισε για μισθό του τον υψηλότερο μισθό πολιτικού αξιωματούχου της Ευρώπης και όταν αναγκάστηκε να παραιτηθεί υπό την πίεση της «κάκιστης διαχείρισης της οικονομίας» φρόντισε να του χορηγηθεί σύνταξη «βασιλικών διαστάσεων».

Ο Τόνι Μπλερ δεν έχει κατηγορηθεί ευθέως, είναι όμως πολύ άσχημα μπλεγμένος με τη Ρεμπέκα Μπρουκς του βρετανικού εβδομαδιαίου «News of the World» για τις «πολιτικές πληροφορίες» και τις «υποδείξεις συνήθως πολιτικού περιεχομένου» που της έδινε όσο διάστημα ήταν πρωθυπουργός και αργότερα –με το αζημίωτο φυσικά. Ο «Guardian» απορούσε(!) για το πώς ο Τόνι Μπλερ «έγινε τόσο πλούσιος μόλις έπαψε να είναι πρωθυπουργός».

Στη Γαλλία οι πρώην πρωθυπουργοί Ντομινίκ ντε Βιλπέν και Ζακ Σιράκ –αυτός όταν ήταν δήμαρχος στο Παρίσι –οδηγήθηκαν στα δικαστήρια για «κατάχρηση δημοσίου χρήματος» αλλά δεν καταδικάστηκαν για «τεχνικούς λόγους», τους οποίους επινοεί ευκαιριακά η γαλλική γραφειοκρατία. Με τον Νικολά Σαρκοζί τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Ελαβε ένα «περίεργο δάνειο» 50 εκατ. ευρώ για τα εκλογικά έξοδά του από τον Καντάφι και το 2012 ένα ακαθόριστο ποσό από «πρόσωπα της γαλλικής κοινωνίας». Για το πρώτο δεν γίνεται λόγος αλλά το δεύτερο «δάνειο» απασχολεί τη γαλλική Δικαιοσύνη. Ενας στενός φίλος του Σαρκοζί έλαβε κρατικό δάνειο 420 εκατ. ευρώ με «πολύ χαριστικούς όρους», κατά τον «Monde» με υπογραφή της τότε υπουργού Οικονομικών Κριστίν Λαγκάρντ, του ΔΝΤ σήμερα.

Στη Γερμανία ο πρώην καγκελάριος Χέλμουτ Κολ ομολογεί ότι έλαβε «κατά καιρούς φιλικά δάνεια» αλλά αρνείται να αποκαλύψει από ποιους τα έλαβε, τι ύψους ήταν και τι απέγιναν. Ο πρόεδρος Χορστ Κέλερ υποχρεώθηκε να παραιτηθεί όταν αποκαλύφθηκαν «παράνομες δραστηριότητες στις οποίες είχε εμπλοκή». Αναγκάστηκε να παραιτηθεί και ο διάδοχός του στην προεδρία της Γερμανίας Κρίστιαν Βουλφ – αυτός για «ηθική διαφθορά» και αθωώθηκε την περασμένη Δευτέρα. Ας θυμίσουμε και τον σοσιαλιστή Γκέρχαρντ Σρέντερ, ο οποίος μόλις έκλεισε σύμβαση 1 δισ. ευρώ με τη ρωσική Gazprom και προτού αποχωρήσει από την Καγκελαρία έγινε μέλος του ΔΣ της ρωσικής εταιρείας με «επίδομα» μεγαλύτερο από τον μισθό του καγκελαρίου.