Το όραμα του Παναγιώτη Αγαθόφρονα, η αγάπη για τον Πλάτωνα που έσωσε μια γειτονιά από το τσιμέντο και το Διεθνές Κοινόν των Ακαδημιών
Στο καινούργιο μυθιστόρημα της Μάρως Δούκα «Ζήτω η Αγκαθα Κρίστι» πρωταγωνιστεί μια μοναχική και δυναμική συνταξιούχος, η Πολυξένη, που δεν σκαλίζει κάποιο έγκλημα αλλά τα ίδια τα ανθρώπινα
Τρία ιδιαίτερα παραμύθια ξετυλίγονται γύρω από τα Χριστούγεννα και μας ταξιδεύουν εκεί όπου το ίντερνετ και το netflix ακόμη δεν είχαν φανεί.
Ο καταλανός κλασικός φιλόλογος Εουζέμπι Αγιένσα, εξειδικευμένος ελληνιστής, πανεπιστημιακός και μεταφραστής, μιλάει για τη νέα έκδοση των απάντων του Αλεξανδρινού στη γλώσσα μας, την οποία έχει επιμεληθεί ο ίδιος, και μοιράζεται το όραμά του πάνω στο διαχρονικό έργο ενός οικουμενικού ποιητή
Τα είκοσι βιβλία που συζητήθηκαν έντονα στις λέσχες ανάγνωσης, τα social media, μεταξύ των «ψαγμένων» στα μπαρ ή στο μπαλκόνι με τους φίλους μας.
Ενα ποίημα από την επερχόμενη ποιητική συλλογή του Γιώργου Βέλτσου «Γέρας» με πρόλογο του ποιητή
Μέσα από το βιβλίο της η ψυχαναλύτρια Χρυσή Γιαννουλάκη αποκαλύπτει τι πραγματικά κουβαλά η προσφυγική εμπειρία - Μιλά για τις δυσκολίες των φροντιστών, τα όρια της ψυχανάλυσης, τον ρόλο της κοινότητας και την ανάγκη να βλέπουμε τον πρόσφυγα όχι ως «φαινόμενο», αλλά ως άνθρωπο με ιστορία, σώμα και φωνή
Η ατμόσφαιρα ήταν βαριά. Τότε ο Αναγνωστάκης σηκώθηκε, ξεκρέμασε την κιθάρα και άρχισε το τραγούδι με έναν δικό του προσωπικό τρόπο, τονίζοντας τις λέξεις και χτυπώντας τις χορδές
Παρά το γεγονός ότι η κοινή αντίληψη τον θέλει να σιωπά μετά τα Ποιήματα του 1971, η πραγματικότητα της καθημερινής και δημόσιας παρουσίας του είναι ακριβώς η αντίθετη
«Θα 'λεγα ότι η κριτική», γράφει στα Συμπληρωματικά, «αποτέλεσε ένα πάρεργο για μένα, αν είχα πράγματι ξεκαθαρίσει τι εννοούμε με το πάρεργο και ποια η διαφορά του από το λεγόμενο Εργο»
Ψηφίδες της προσωπικότητας του Αναγνωστάκη επιχειρούν να καταγράψουν ή να φωτίσουν οι εκδόσεις που κυκλοφόρησαν φέτος απαντώντας ή δίνοντας προεκτάσεις στο ερώτημα «Ποιος ήταν ο Μανόλης Αναγνωστάκης»
Πετυχαίνοντας να αναγάγει τα προσωπικά του βιώματα από ποιητικά σε συλλογικά, ο Μανόλης Αναγνωστάκης παραμένει σε κάθε όψη του ένας ποιητής της νεότητας που διαβάζεται και ξαναδιαβάζεται
Ο νεοελληνιστής Δημήτρης Κόκορης μιλάει για τα κριτικά στερεότυπα αλλά και τον αναπροσδιορισμό της πρόσληψης του Μανόλη Αναγνωστάκη με αφορμή την πρόσφατη κυκλοφορία συλλογικού τόμου κριτικών κειμένων για το έργο του