Η θύελλα τεστοστερόνης «Γεωργούλης» πλήττει με σφοδρότητα τον ΣΥΡΙΖΑ από τις αρχές της εβδομάδας. Τουλάχιστον όμως η ομαλότητα επέστρεψε στη φτωχική Πάρο, το νησί με το χαμηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα σε όλη την Ελλάδα.
Ετσι ο κυρ-Γιάννης ο Ραγκούσης, που λέτε, μπόρεσε να ξαποστάσει από τον καταιγισμό μίσους και λάσπης που δεχόταν τόσο καιρό, ώστε να ξαναπιάσει τη βιοπάλη τού «rooms to let». Να βγάλει δηλαδή τα παιδάκια του από τα δωμάτιά τους στην εργατική κατοικία όπου μεγάλωσαν και διαμένουν, ο ίδιος να φορέσει το ναυτικό καπελάκι του και να τρέξει στο λιμάνι της Παροικιάς για να ψαρέψει τουρίστες να νοικιάσει τα δωμάτια. (Ρίχνει και πετονιά σ’ έναν μόλο παραπέρα, όταν αργεί το καράβι, γιατί πώς θα γεμίσει το τσουκάλι;) Νοικιάζει τα δωμάτια όχι μόνο των παιδιών του, αλλά όταν η ανάγκη το επιβάλλει (δηλαδή πάντα) και το δικό του. Τα καλοκαίρια δεν έχει ανάγκη. Είναι σκληραγωγημένος, κοιμάται κάτω από τα αστέρια με συντροφιά τους γρύλους και τα ζουζούνια. Οταν κάνει ψύχρα, κουκουβίζει στο μηχανοστάσιο της πισίνας και ζεσταίνεται. Αλλωστε, αυτός κάθε πρωί με το χάραμα θα καθαρίσει την πισίνα για να τη βρουν έτοιμη οι ενοικιαστές των δωματίων.
Ας αφήσουμε όμως τον Γιάννη να παλέψει με τη φτώχεια και πάμε στα έκτακτα καιρικά φαινόμενα που πλήττουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Επαναλαμβάνω την εκτίμηση, που ανέπτυξα εκτενέστερα στα «ΝΕΑ» την περασμένη Τετάρτη, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να γνώριζε εις βάθος την υπόθεση για την οποία κατηγορείται ο Γεωργούλης. Οχι επειδή το έψαξαν, αλλά επειδή αδιαφόρησαν. «Ομορφόπαιδο είναι, τον κυνηγάνε τα κορίτσια και τα κυνηγάει, ‘ντάξει, μωρέ, πάμ’ παρακάτω!». Κάπως έτσι, φαντάζομαι, το αντιμετώπισαν. Την αδιαφορία τους να ερευνήσουν τις φήμες πρόδωσε – χωρίς, φυσικά, να το θέλει! – η κυρία Τσαπανίδου, η οποία μας είπε επισήμως ότι η υπόθεση ερευνήθηκε επί τρεις μήνες μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2022. Μας δουλεύουν;
Προφανώς, περιμένουν ότι θα πιστέψουμε πως Ιούνιο, Ιούλιο και Αύγουστο υπήρξαν στελέχη στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ που στρώθηκαν στη δουλειά για να βρουν επαρκείς απαντήσεις! Ποιος περιμένουν να το πιστέψει; Είναι πασίγνωστο ότι ο στελεχιακός πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ απαρτίζεται από ανθρώπους που τους ενώνει το ιδεώδες της εσαεί παράτασης της μαθητικής ζωής και της ανεμελιάς της. Ο ΣΥΡΙΖΑ μεταφέρει από τους προγόνους του, το ΚΚΕ Εσωτερικού και τις κατά καιρούς μεταμορφώσεις του, την παράδοση της καλοζωισμένης Αριστεράς, που διεκδικεί το δικαίωμα των καλοκαιρινών διακοπών που κρατάνε τρεις μήνες, όπως στο σχολείο. Επομένως, όταν η κυρία εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ μας λέει ότι καλοκαιριάτικα ερευνούσαν την υπόθεση, σημαίνει ότι δεν της είχαν δώσει σημασία.
Ο κατηγορούμενος, τώρα, επιμένει στην αθωότητά του και υποστηρίζει, μέσω της δικηγόρου του, ότι θα την αποδείξει. Ωστόσο, την ίδια ώρα διαβάζουμε και για άλλες καταγγελίες εις βάρος του, παρόμοιου χαρακτήρα. Ο Γεωργούλης δηλώνει αθώος και μπορεί στ’ αλήθεια να το πιστεύει. Μπορεί, δηλαδή, να συμβαίνουν και τα δύο: και οι κατηγορίες εις βάρος του να είναι πραγματικές, αλλά και αυτός να νομίζει ότι δεν έχει κάνει τίποτε! Μην ξεχνάτε ότι μιλάμε για τον Αλέξη Γεωργούλη, τον ηθοποιό. Υπάρχει μια πιθανότητα να μην καταλαβαίνει ο άνθρωπος…
Οδηγός ανάπτυξης
Εγώ πάντα προειδοποιούσα, επειδή δεν ξεχνώ ότι υπάρχουν αφελείς έτοιμοι να πιστέψουν οτιδήποτε. Πάντα έλεγα ότι είναι επικίνδυνο το κράτος να μεταχειρίζεται το Αγιο Φως σαν να ήταν πρόσωπο με ανθρώπινη υπόσταση. Ολες αυτές οι τιμές, οι μπάντες, τα στρατιωτικά αγήματα, οι υποκλίσεις και το πατείς με πατώ σε των επισήμων μπορεί να κάνουν κάποιον, ο οποίος έχει μια απλοϊκή αντίληψη των πραγμάτων, να πιστέψει ότι το Αγιο Φως δεν είναι κάτι συμβολικό, αλλά ένα πρόσωπο πραγματικό, παρ’ όλο που είναι αόρατο. Συγχωρήστε με που επιμένω, αλλά είναι επειδή κάτι που φοβόμουν το είδα να γίνεται.
Συγκεκριμένα, ανάμεσα στις κοινοτοπίες των ευχετηρίων μηνυμάτων που στέλνουν σωρηδόν οι πολιτικοί μας, βρήκα και το εξής πρωτότυπο μεν, ανατριχιαστικό δε: «Το Αγιο Φως ας είναι οδηγός ανάπτυξης, ισχύος και ειρήνης για την πατρίδα μας!!». Τα δύο θαυμαστικά, σημειωτέον, δικά του. Είναι η ευχή πολιτευόμενου με τη ΝΔ, ο οποίος μάλιστα εκλέγεται από το 2015. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν είναι ευχή, αλλά κατάρα. Το λέω γιατί, αν το Αγιο Φως ήταν οδηγός για την οικονομία, καθώς και για την εξωτερική και την αμυντική πολιτική, η Ελλάδα θα ήταν το Ιράν της Μεσογείου! Θα μπορούσαμε μάλιστα – να μια καλή ιδέα! – να ξεκινήσουμε ξανά τις Σταυροφορίες. Πόσες ήταν αυτές, εννέα; Αντε λοιπόν εμείς να βάλουμε μπρος τη δέκατη, για να στρογγυλέψουμε το νούμερο.
Αυτός που το έγραψε μπορεί να νομίζει, ο καημένος, ότι το Αγιο Φως ενδέχεται να αναλάβει προσωπικώς τα υπουργεία Οικονομίας, Ανάπτυξης, Εξωτερικών και Αμυνας. Παρότι πολιτεύεται με τη ΝΔ, μπορεί να πιστεύει ακόμη και ότι το Αγιο Φως έχει στον νου του ο Ανδρουλάκης για την πρωθυπουργία, οπότε σπεύδει αυτός, ως καλός νεοδημοκράτης, να στείλει μηνύματα προς το Αγιο Φως για να τους χαλάσει τη δουλειά. Το ερώτημα είναι, αν πάει καλά ο άνθρωπος και, για τον λόγο αυτόν, αποφεύγω να αποκαλύψω το όνομά του. Αν είναι θέμα ψυχικής υγείας, ας το διαχειριστεί η οικογένειά του…
