Γεωργία, λοιπόν. Για εμάς το ματς της δεκαετίας. Για εκείνους ο αγώνας της ζωής τους. Οι Γεωργιανοί, όπως και η Εθνική Ελλάδας, επιβεβαίωσαν τα προγνωστικά. Έστω και χωρίς το μεγάλο τους αστέρι νίκησαν το Λουξεμβούργο με 2-0 και προκρίθηκαν στον τελικό της Τρίτης (26/3, 19:00) που έχει έπαθλο ένα εισιτήριο για την τελική φάση του Euro 2024 της Γερμανίας (14 Ιουνίου – 14 Ιουλίου).
Κι αυτοί ως επιλαχόντες από την πορεία τους στην τρίτη κατηγορία του Nations League. Πήραν όπως και εμείς τον όμιλό τους στη λίγκα των εθνών και θέλουν να αξιοποιήσουν τον παράγοντα έδρα για να πάνε πρώτη φορά στην ιστορία τους σε τελικά μεγάλης διοργάνωσης.
Ο μεγάλος σταρ
Σούπερ σταρ της Γεωργίας προφανώς και είναι ο Κβίτσα Κβαρατσκέλια. Πρωταθλητής Ιταλίας με τη Νάπολι, ο «Κβαραντόνα» είναι ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστέςστην Ευρώπη και Νο1 κίνδυνος για τη «γαλανόλευκη» άμυνα.
Η αλήθεια όμως είναι ότι η προσεχής μας αντίπαλος έχει πια κι άλλους παίκτες που προκαλούν ενδιαφέρον. Δεν είναι παγκόσμιοι αστέρες, αλλά παίζουν σε μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα κι έχουν αποκτήσει καλές εμπειρίες όπως ο τερματοφύλακας της Βαλένθια Γκιόργκι Μαμαρντασβίλι, ο αρχηγός της Φίτεσε Γκουράμ Κασία, ο άσος της Μπορντό Ζουρίκο Νταβιλασβίλι, ο Γκεόργκες Μικαουτάντζε του Αγιαξ, αλλά και ο Μπούντου Ζιζβιβάντζε της Καρλσρούης που «καθάρισε» με δύο γκολ του τον ημιτελικό με το Λουξεμβούργο. Μαζί τους και ο Λεβάν Σενγκέλια του Παναιτωλικού.
Ο ρόλος του Σανιόλ
Η ομάδα από τη χώρα της πρώην ΕΣΣΔ έχει βελτιωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Σε αυτό έχει βοηθήσει πολύ και η παρουσία του Βίλι Σανιόλ. Ο Γάλλος πρώην διεθνής άσος της Μπάγερν προπονεί την εθνική Γεωργίας από τον Φεβρουάριο του 2021. Έχει καταφέρει 15 νίκες, 5 ισοπαλίες και 12 ήττες σε 32 αγώνες. Έδωσε μεγάλη σημασία στο να παίζει καλά η Γεωργία εντός έδρας ώστε να αποκτήσει μια βάση για την ανάπτυξή της.
Όντως από το «Μπορίς Παϊχάτζε» μόνο η Ισπανία (και μάλιστα με το εκκωφαντικό 7-1 στα προκριματικά) έχει περάσει μετά το 2022. Βασικό της σύστημα είναι το 3-5-2. Είναι μια ομάδα που βασίζεται στο ταλέντο του «Κβάρα». Έχει κενά, αλλά είναι σκληροτράχηλη και παίζει με υπομονή στο παιχνίδι της. Δεν έχει την εμπειρία τόσο μεγάλων αγώνων, αλλά ελπίζει ότι το κατάμεστο γήπεδο θα τη βοηθήσει κόντρα στην Ελλάδα.
Στα προκριματικά τερμάτισε πίσω από Ισπανούς, Σκωτσέζους και Νορβηγούς. Στο Nations League πήρε την πρωτιά στο γκρουπ απέναντι σε Βουλγαρία, Βόρεια Μακεδονία και Γιβραλτάρ.
Ευκαιρία και ιστορία
Βλέπουν κι εκείνοι ως ευκαιρία μεγάλη αυτό το ματς προκειμένου να καταφέρουν ό,τι δεν μπόρεσε η καλύτερη ομάδα που είχαν ποτέ μετά την ανεξαρτησία τους το 1991, όταν διέθεταν παίκτες όπως οι Σότα Αρβελάντζε, Γκιόργκι Κινκλάντζε και Κάχα Καλάντζε που έλαμπαν σε όλη την Ευρώπη. Τότε όμως δεν υπήρχε Nations League για τη δεύτερη ευκαιρία.
Θα είχαν ομαδάρα και τα παλιά χρόνια όταν είχαν βάση την Ντινάμο Τιφλίδας που κατέκτησε το Κυπελλούχων το 1981 με Βιτάλι Νταρασέλια, Νταβίντ Κιπιάνι, Τενγκίζ Σουλακβελίτζε, αλλά τότε ήταν ακόμη μέλη της Σοβιετικής Ενωσης. Ενα φεγγάρι είχαν ηγέτη, αλλά και προπονητή αργότερα, τον «δικό μας» Τιμούρ Κετσπάγια.
Οι Γεωργιανοί ψάχνουν εδώ και χρόνια τη διάκριση, όπως και η Εθνική μπάσκετ τους που είχε για καιρό κόουτς τον Ηλία Ζούρο. Έχουν διακρίσεις στην άρση βαρών (τους εκπροσώπησε, όπως αργότερα και την Ελλάδα, ο Κάχι Καχιασβίλι) και στην πάλη, αλλά στο ποδόσφαιρο τα πράγματα ήταν πάντα δύσκολα.
Το 2020 η Γεωργία άγγιξε τα τελικά του Ευρωπαϊκού, αλλά έχασε στον τελικό των πλέι οφ με 1-0 από τη Βόρεια Μακεδονία από γκολ του Γκόραν Πάντεφ.
Μετά τον τελικό
Το αυριανό ματς στην Τιφλίδα είναι πραγματικός τελικός. Έχει παράταση και πέναλτι αν χρειαστεί. Αν η Ελλάδα δώσει το «παρών» στα τελικά του Euro 2024 θα βρεθεί στον έκτο όμιλο με την Πορτογαλία, την Τσεχία και την Τουρκία.
Θα τα καταφέρει, αν ολοκληρώσει με επιτυχία τη νέα επιχείρηση «Χρυσόμαλλο Δέρας». Χιλιάδες χρόνια μετά τον Ιάσονα και την Αργοναυτική εκστρατεία (στην κοντινή Κολχίδα, σημερινό Κολκέτι) και τριάντα μετά από εκείνη του Πολεμικού Ναυτικού για την απελευθέρωση και επιστροφή στην Ελλάδα των γηγενών της Γεωργίας, ο Γκουστάβο Πογέτ και οι διεθνείς μας έχουν την τελευταία μεγάλη ευκαιρία για να επιστρέψουμε στα ευρωπαϊκά σαλόνια.
Αποστολή δύσκολη, αλλά δεν παίζουμε και με την Ισπανία στο «Μπερναμπέου».
Η γεωργιανή ανυπομονησία και η ελληνική παράδοση
Στην Τιφλίδα περιμένουν με ανυπομονησία τον αγώνα. Το γήπεδο θα είναι κατάμεστο από 55.000 φιλάθλους. Ο Βίλι Σανιόλ, περιμένει πώς και πώς την επιστροφή του Κβαρατσκέλια. «Είναι αλήθεια ότι μερικές φορές λένε ότι η νικήτρια ομάδα δεν αλλάζει, αλλά ο Κβίτσα επιστρέφει. Σίγουρα θα μας βοηθήσει στον τελικό».
«Πρώτα απ’ όλα, εμείς χαιρόμαστε ιδιαίτερα που περάσαμε στον τελικό. Όλοι περιμένουμε με ανυπομονησία αυτό το παιχνίδι. Αγώνας που θα είναι ένα από τα πιο σημαντικά ματς της καριέρας μας» είπε από την πλευρά του ο γεωργιανός διεθνής Οτάρ Κιτεϊσβίλι. «Μόνο η μισή δουλειά έχει γίνει και πρέπει να την ολοκληρώσουμε στις 26» σημείωσε ο Μπούντου Ζιζβιβάντζε, σκόρερ της νίκης επί του Λουξεμβούργου.
Η παράδοση πάντως είναι με το μέρος της Ελλάδας, αφού σε εννιά αναμετρήσεις κόντρα στη Γεωργία από το 1996 μέχρι σήμερα παραμένει αήττητη. Η «γαλανόλευκη» μετρά επτά νίκες και δυο ισοπαλίες κόντρα στους Γεωργιανούς.
Τελευταία φορά που βρέθηκε η Ελλάδα αντιμέτωπη της Γεωργίας ήταν τον Οκτώβριο του 2021 για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022. Κι αν σημαίνει κάτι αυτό, η Εθνική είχε επικρατήσει εκτός έδρας με 2-0 χάρη σε γκολ του Τάσου Μπακασέτα και του Δημήτρη Πέλκα.
