Στο σχολείο τους δίνουν σε πακέτο, χωρίς προσπάθεια εμβάθυνσης, με δυο ακατανόητα ονόματα γραμμένα απ’ έξω: «φανταστικοί και μιγαδικοί αριθμοί» λέει η ταμπέλα. Στο πανεπιστήμιο μαθαίνεις το πόσο εξαιρετικά χρήσιμοι είναι ως εργαλεία, αλλά έως εκεί. Αποτελούν μια θαυμάσια επινόηση του ανθρώπινου μυαλού, που της αξίζει όμως πολύ περισσότερη ανάλυση στην πρώτη επαφή.
Σκεφτείτε, λοιπόν, αγαπητοί αναγνώστες, να έμπαινε στην τάξη αυτός που διδάσκει Μαθηματικά στο σχολείο και να έλεγε: «Σήμερα το μάθημα θα είναι για ένα ασχημόπαπο, που θα το συμβολίζουμε από εδώ και πέρα με το γράμμα i». Κάνοντας στον πίνακα και ένα σχετικό σκίτσο. Οπως γράφει ο βραβευμένος συγγραφέας επιστημονικών κειμένων Ντέιβιντ Στιπ στο εξαίρετο βιβλίο του «Μια πολύ κομψή εξίσωση» (εκδόσεις Κάτοπτρο), αυτό το i είχε μια «προβληματική αρχική περίοδο ζωής, όταν λογιζόταν ως ένας αφύσικος παράτυπος αριθμός που κολλούσε παντού σαν βδέλλα όσο και αν τον περιφρονούσαν. Σήμερα εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς την ομορφιά του i». Χωρίς μάλιστα πίσω από αυτό το σύμβολο να κρύβεται κάτι με μυστήρια σύσταση, αφού απλά με i συμβολίζουμε την τετραγωνική ρίζα του -1, που είναι το απαραίτητο συστατικό των μιγαδικών και φανταστικών αριθμών.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
