Ο κορωνοϊός SARS-CoV-2 έχει προκαλέσει την πανδημία της νόσου COVID-19 με εκατομμύρια θανάτους παγκοσμίως. Το εύρος της πανδημίας προκάλεσε μια πρωτοφανή κινητοποίηση της παγκόσμιας (με συμμετοχή και της χώρας μας) ερευνητικής κοινότητας, η οποία σύντομα κατόρθωσε να χαρακτηρίσει με ακρίβεια τα βιολογικά χαρακτηριστικά (π.χ. γενετικό υλικό, μοριακή δομή, κύκλο ζωής κ.τ.λ.) του ιού.
Οπως όλοι οι ιοί έτσι και ο κορωνοϊός χρειάζεται έναν ξενιστή (άνθρωπος ή κάποιο ζώο) για να πολλαπλασιαστεί. Ετσι μετά την αρχική μόλυνση (π.χ. εισπνοή ιικών σωματιδίων) εξελίσσεται στο ανθρώπινο σώμα μια αναμέτρηση εισβολέα (ιός) – αμυνόμενου (ανθρώπινος οργανισμός). Ο εισβολέας μέσω της πρωτεΐνης-ακίδας του, προσδένεται στον κυτταρικό υποδοχέα ACE2 και αρχίζει να επιμολύνει ανθρώπινα κύτταρα προκειμένου να παραχθούν περισσότερα ιικά σωματίδια. Από την άλλη ο αμυνόμενος αναπτύσσει την πρώτη γραμμή άμυνάς του (εγγενή ανοσία) και τελικά εξαπολύει μια συντονισμένη επίθεση (προσαρμοστική ανοσία) που σκοπεύει: α. Να σημαδέψει τα ιικά σωματίδια προκειμένου να τα καταστρέψει αλλά και να εμποδίσει περαιτέρω μολύνσεις ανθρωπίνων κυττάρων, και β. να απομακρύνει τα μολυσμένα κύτταρα τα οποία ο ιός χρησιμοποιεί για να πολλαπλασιαστεί. Το σημάδεμα των ιικών σωματιδίων και η παρεμπόδιση μόλυνσης των ανθρωπίνων κυττάρων γίνεται από τα αντισώματα που παράγουν τα Β κύτταρα (ανοσοποιητικό σύστημα), ενώ η απομάκρυνση των μολυσμένων κυττάρων από τα Τ κύτταρα (ανοσοποιητικό σύστημα).
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
