Σε ένα περιβάλλον το οποίο είναι ολοένα και πιο ευάλωτο από τις συνέπειες τις κλιματικής κρίσης, πρώτο μέλημα είναι φυσικά να εξαλειφθούν οι παράγοντες οι οποίοι οδηγούν στην αύξηση της θερμοκρασίας. Παράλληλα ωστόσο υπάρχουν κάποιες πρακτικές οι οποίες συμβάλλουν στην προστασία των καλλιεργειών από την ξηρασία. Μία από αυτές, και ίσως η πιο αποτελεσματική, είναι η επιλογή των ποικιλιών που ταιριάζουν σε κάθε περιοχή. Ετσι, παραδείγματος χάριν, ποικιλίες φυτών των οποίων οι ρίζες αναπτύσσονται σε μεγάλο βάθος είναι πιο κατάλληλες για περιοχές στις οποίες παρατηρείται συχνά ξηρασία, αφού με αυτόν τον τρόπο τα φυτά αξιοποιούν καλύτερα την υγρασία του εδάφους. Αλλες πρακτικές είναι η σωστή επιλογή της χρονικής στιγμής στην οποία θα γίνει η σπορά, η μείωση της πυκνότητας της καλλιέργειας, η βελτίωση της άρδευσης, ενώ παράλληλα υπάρχουν τεχνικές εμπλουτισμού του εδάφους με μικροοργανισμούς οι οποίοι δεσμεύουν αποτελεσματικά το νερό ή ενισχύουν την ανάπτυξη των φυτών.