Σε μια περίοδο πολιτικής ρευστότητας, το ΚΚΕ, αν και σε πλήρη απόσταση από τις κυοφορούμενες αναδιατάξεις, επιχειρεί το δικό του «άνοιγμα» στο πλαίσιο της πρόσκλησης για «αγωνιστική συμπόρευση» μαζί του. Η διαδικασία μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ εν όψει του συνεδρίου του (Φεβρουάριος 2022) και οι διεργασίες εντός του ΚΙΝΑΛ στο πλαίσιο της κούρσας για την ηγεσία του κόμματος (Δεκέμβριος 2021) διαμορφώνουν ένα πεδίο πολιτικών και ιδεολογικών ζυμώσεων και διεργασιών το οποίο δεν αφήνει αδιάφορο τον Περισσό. Δίχως να ενστερνίζεται τα κελεύσματα περί προοδευτικών λύσεων εν όψει και των εκλογών με το σύστημα της απλής αναλογικής, το ΚΚΕ χαράσσει τη δική του «γραμμή άμυνας» και «αντεπίθεσης» προσδοκώντας να διαμορφώσει ένα πεδίο σύγκλισης με όσους αναζητούν μια διέξοδο «ανατροπής» στην κατεύθυνση διαμόρφωσης νέων ισορροπιών στο κινηματικό πεδίο με προοπτική την «εργατική λαϊκή πλειοψηφία και εξουσία». Φαίνεται το «άνοιγμα» αυτό να αποτελεί την αρχή μιας σειράς πρωτοβουλιών που αποσκοπούν να βγάλουν το ιστορικό κόμμα της κομμουνιστικής Αριστεράς από την «περιχαρακωμένη» θέση που του προσάπτουν οι αντίπαλοί του, δίχως ωστόσο να παρεκκλίνει ούτε κατά κεραία από τις στρατηγικές επιλογές και τα προτάγματά του.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
