Στην Ευρώπη έχουν αρχίσει τα πειράματα για το πώς θα μπορέσουν να ανοίξουν οι πολιτιστικές εκδηλώσεις για το εφετινό καλοκαίρι. Σε Βρετανία, Ισπανία και Γερμανία δοκιμάζονται τρόποι, στήνονται πιλοτικές συναυλίες και προσπαθούν να βοούν μια ασφαλή λύση. Οι άγγλοι διοργανωτές βρίσκονται σε διαμάχη με την κυβέρνηση ζητώντας της να αναλάβει μέρος των ασφαλίστρων των προγραμματισμένων εκδηλώσεων. Στη Γαλλία οι συζητήσεις και η προσπάθεια ανεύρεσης τρόπων έχουν προχωρήσει. Ο πολιτισμός είναι ορατός, έστω και για λόγους καθαρά οικονομικούς, αν αναλογιστούμε πως σε κάποιες χώρες είναι σχεδόν βαριά βιομηχανία.
Για την Ελλάδα τα έχουμε πει και γράψει πολλές φορές. Καμία επαφή με τους ανθρώπους του σύγχρονου πολιτισμού. Καμία πρόβλεψη, κανένα νοιάξιμο. Δεν αναφέρομαι σε ρομαντισμούς, δεν περιμένω οι λέξεις «τέχνη» και «πολιτισμός» να ακουστούν από επίσημα χείλη, είναι ξένη και άγνωστη γλώσσα και για ορισμένους εχθρικός τόπος. Μιλάω για ισονομία, για έναν ολόκληρο επαγγελματικό κλάδο που απασχολεί περισσότερους από διακόσιες χιλιάδες ανθρώπους και εδώ και δεκαπέντε μήνες είναι αόρατοι.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
