Η πανδημία του COVID-19, που εμφανίστηκε στην υφήλιο με χαρακτηριστικά «Μαύρου Κύκνου» του Taleb, αποτέλεσε ένα «ατίθασο» πρόβλημα, έναν εξωγενή παράγοντα που έφερε όλες τις κυβερνήσεις παγκοσμίως αντιμέτωπες με μια νέα πραγματικότητα. Αβεβαιότητα, αδυναμία προβλεψιμότητας και απουσία ελέγχου άλλαξαν τα δεδομένα. Στην Ελλάδα η κυβέρνηση, από το πρώτο στάδιο της πανδημίας, επέλεξε μεταξύ υγείας και οικονομίας να προστατεύσει την ανθρώπινη ζωή και έγινε διεθνώς παράδειγμα για την ορθή διαχείριση της υγειονομικής κρίσης.
Ανάμεσα στα μαθήματα που μας παρέδωσε η πανδημία είναι η κατανόηση πως οι σημερινές κοινωνικές πραγματικότητες που χαρακτηρίζονται από τις επιστημονικές έννοιες της «πολυπλοκότητας», της «υβριδικότητας» και του «χάους» παράγονται καθημερινά με ταχύτατους ρυθμούς και δημιουργούν συνεχώς νέες τοπικότητες και επομένως νέες εναλλακτικές δυνατότητες κοινωνικής αλλαγής που από τη φύση τους είναι μη γραμμικές και ανοίγουν τη συζήτηση για τα όρια της προβλεψιμότητας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
