Το κείμενο που ακολουθεί μου απεστάλη από τον αναγνώστη μου κ. Χρήστο Ευαγγελίδη. Καθώς συμπλέει με τις απόψεις μου, έκρινα χρήσιμο να το αναδημοσιεύσω:
«Πολύς λόγος γίνεται παγκοσμίως τα τελευταία χρόνια για τη μόλυνση του περιβάλλοντος από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Στην πατρίδα μας, όπου πάντοτε βρίσκουμε πεδία αντιπαράθεσης, όταν επιβάλλεται να γίνουν κάποια βήματα και να ληφθούν μέτρα για να διορθωθούν τα κακώς κείμενα, αναλαμβάνουν δράση οι αντιδραστικοί από τις πλευρές όπου θίγονται ατομικά συμφέροντα, με στόχο τη ματαίωση ή τη μετάθεση στο απώτερο μέλλον των όποιων μέτρων. Θα γίνω πιο σαφής με παραδείγματα. Η κατανάλωση ενέργειας, τα μεταπολεμικά χρόνια, που έχω ζήσει, κάνει συνεχώς άλματα. Στα σπίτια μας ανάβαμε μια γκαζόλαμπα στο δωμάτιο που ήταν συγκεντρωμένη η οικογένεια και μέσα σε 80 χρόνια φθάσαμε να καίνε τα φώτα ταυτόχρονα σε όλα τα δωμάτια όπου είναι σκορπισμένοι γονείς και παιδιά. Ο ηλεκτρικός εξοπλισμός μας λειτουργεί με κάθε ευκαιρία, ακόμα και για το σφίξιμο μιας βίδας (το φέρνω σαν ακραίο παράδειγμα). Εύκολα πετάμε στα σκουπίδια πράγματα που βαρεθήκαμε, άλλαξε η μόδα τους ή θέλουν ένα μαστόρεμα για να επισκευαστούν και πολλά άλλα. Ετσι τροφοδοτούμε επιπλέον τη βιομηχανική παραγωγή. Στη βιομηχανία έγιναν αμέτρητα βήματα τεράστιων αλλαγών που είχαν ως συνέπεια την αντικατάσταση των πολλών χιλιάδων ανειδίκευτων κυρίως εργατών με απλές ή πολυσύνθετες μηχανές.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
