Η κυκλοφοριακή ασφυξία στην Αθήνα

Μαζική τύφλωση ή εσκεμμένη απόκρυψη της πραγματικότητας; Η απορία μου αυτή αναδεικνύεται κατά καιρούς οσάκις σε ορισμένα κοινωνικά φαινόμενα που απασχολούν την κοινή γνώμη δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν ή αποκρύπτεται η διαφορετική πραγματικότητα. Ας γίνω πιο σαφής με ένα κραυγαλέο επίκαιρο παράδειγμα.

Ανάστατος είναι ο πληθυσμός της πρωτεύουσας και κραυγές απελπισίας εκπέμπουν προς κάθε κατεύθυνση οι οδηγοί αυτοκινήτων λόγω της παρατηρούμενης πρωτοφανούς κυκλοφοριακής ασφυξίας. Διαδρομές 10-15 λεπτών υπό ομαλές συνθήκες απαιτούν και μία και δύο ώρες ή και περισσότερο, με αποτέλεσμα την απώλεια πολύτιμου χρόνου που συνεπάγονται οι καθυστερήσεις, ασυνέπεια σε ραντεβού και κλονισμό της ψυχικής ηρεμίας. Επί ώρες στα τηλεοπτικά κανάλια και στα ραδιόφωνα αναζητούνται και αναλύονται οι αιτίες αυτού του χωρίς προηγούμενο φαινομένου. Είναι η επάνοδος των μαθητών στα σχολεία; Αλλά αυτό συνέβαινε κάθε χρόνο και οι μαθητές δεν πολλαπλασιάστηκαν. Είναι η άρση των περιοριστικών μέτρων λόγω του κορωνοϊού; Μα ήταν άραγε ομαλότερη η κυκλοφορία προ κορωνοϊού; Είναι η κατάργηση των μονών-ζυγών που ορθώς επαναφέρεται η ισχύς τους;