Κυκλοφορεί στο σύγχρονο Παρίσι σαν ήρωας-φάντασμα μυθιστορήματος του Φραντς Κάφκα και προσπαθεί να βρει μια θέση ανάμεσα σε έναν κόσμο τον οποίο οφείλει να καταλάβει, εφόσον τον ενδιαφέρει να επιβιώσει μέσα του. Από την πρώτη κιόλας σκηνή των «Συνωνύμων», όπου τον βλέπουμε να μπαίνει στα κλεφτά μέσα σε ένα τεράστιο, άδειο σπίτι του Παρισιού όπου περιφέρεται γυμνός και με τις κεραίες του τεντωμένες, ο Γιόαβ (Τομ Μερσιέ, στο μέσον της φωτογραφίας) καταφέρνει να μας παρασύρει με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο στο σύμπαν του: το σύμπαν ενός μετανάστη που διαφέρει πολύ από όσους έχουμε γνωρίσει μέχρι σήμερα στον κινηματογράφο, ακριβώς επειδή πολύ απλά δεν θυμίζει μετανάστη.
Ο Γιόαβ δείχνει αποφασιστικός και τολμηρός, έχει χιούμορ και όρεξη για μάθηση, αλλά πάνω από όλα θέλει να αποκηρύξει για τα καλά το εβραϊκό παρελθόν του. Δεν θέλει καμία σχέση με το έθνος του, δεν τον ενδιαφέρει η καταγωγή του. Και για να μπορέσει να απεγκλωβίσει τη συνείδησή του από το Ισραήλ, μια χώρα που απεχθάνεται, αρχίζει να συλλέγει λέξεις, όσο το δυνατόν περισσότερες, τις οποίες επαναλαμβάνει ξανά και ξανά, λες και αυτές οι λέξεις και τα συνώνυμά τους θα τον βοηθήσουν να ξορκίσει το παρελθόν του που τον στοιχειώνει.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
