H «υποβάθμιση» (αν μπορούμε να την αποκαλέσουμε έτσι) της «Ευνοούμενης» του Γιώργου Λάνθιμου στις βραβεύσεις των 91ων Οσκαρ, όπου παρότι η ταινία μετρούσε 10 υποψηφιότητες περιορίστηκε μόνον σε ένα βραβείο – της Ολίβια Κόλμαν στην κατηγορία του Α’ γυναικείου ρόλου – μου έφερε κάπως στον νου την περίπτωση μιας άλλης ταινίας, που πριν από πολλά χρόνια βρέθηκε στην ίδια, περίπου, κατάσταση. Ηταν η «Τσάιναταουν» του Ρόμαν Πολάνσκι, το 1975. Ξέρετε πόσες υποψηφιότητες μετρούσε στα Οσκαρ; Εντεκα! Και όμως, ο Πολάνσκι που είχε ήδη γυρίσει το «Μωρό της Ροζμαρί» και θεωρούνταν ένας από τους σταρ σκηνοθέτες του Χόλιγουντ, είδε την ταινία του να φεύγει με ένα μόλις Οσκαρ, το σεναρίου γραμμένου κατευθείαν για τη μεγάλη οθόνη που δόθηκε στον Ρόμπερτ Τάουνι. Κανείς δεν είπε τότε ότι κάποιος είχε «κλέψει» κάτι από κάποιον (το άκουσα κι αυτό σχετικά με την «Ευνοούμενη») και από όσο μπορώ να ξέρω, η μη βράβευση του Πολάνσκι με Οσκαρ δεν πρέπει να έγινε εθνικό ζήτημα στην Πολωνία.
Απλώς, από την αρχή όλα έδειχναν ότι εκείνη η χρονιά ανήκε στον δεύτερο «Νονό» του Φράνσις Φορντ Κόπολα που με ισάριθμες υποψηφιότητες με την «Τσάιναταουν» διακρίθηκε σε έξι κατηγορίες, κερδίζοντας ανάμεσα σε άλλα τα Οσκαρ καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας και Β’ ανδρικού ρόλου για τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
