Το τεράστιο ροζ, γεμάτο καθρέφτες, δωμάτιο στη βίλα «Ορτανσία», σκαρφαλωμένη στις ψηλότερες και πλέον θεαματικές οροσειρές της Εκάλης, ήταν λουσμένο στο φως. Οι προβολείς δημιουργούσαν ένα σχεδόν κινηματογραφικό θέαμα το οποίο γύριζε τη σκέψη στις χολιγουντιανές παραγωγές τη δεκαετία του πενήντα. Χιλιάδες ασημένια, χρυσά και ροζ κουτιά με στρας λεπτομέρειες, τοποθετημένα το ένα πάνω στο άλλο. Φορέματα, μακριά και κοντά, ταγέρ, μαντό, βραδινές τουαλέτες και δεκάδες ζευγάρια παπούτσια στις χειροποίητες ξύλινες ράγες. Κούνησα για μια ακόμη φορά το κεφάλι μου. Ενιωθα πραγματικά εντυπωσιασμένη. Η Θέκλα είχε κατορθώσει να δημιουργήσει μέσα στο υπερπολυτελές mansion έναν πραγματικό ναό ευφάνταστων όσο και πανάκριβων στυλιστικών επιλογών. Ο άκρως εντυπωσιακός χώρος με τα ρούχα, παπούτσια και αξεσουάρ της παιδικής μου φίλης είχε κάτι από εκείνους της Λορίν Μπακόλ, της Τζόαν Κρόφορντ, της Αβα Γκάρντνερ. Ταινίες σε black & white με πρωταγωνίστριες μυθικά ωραίες γυναίκες, οι οποίες περνούσαν αρκετό από τον χρόνο τους τριγυρνώντας σε άψογου στυλ «αποθηκευτικούς χώρους».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
