ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ

Γράφω στο πρώτο ενικό γιατί τα λάθη μου έχουν ονοματεπώνυμο. Σταύρος Σταυρόπουλος, «Κατά τον δαίμονα εαυτού» Το έχω γράψει και το έχω επισημάνει σε πολλές συγκυρίες. Στην κεντρο-σοσιαλ-αριστερά  ζητούμε συνεχώς κάποιον Μεγάλο (Πατερούλη του λαού;) για να μας σώσει (αν προλάβει πριν τον «εξοστρακίσουμε ή τον δολοφονήσουμε»). Το ερώτημα είναι αν ξέρουμε ακριβώς ποια προσόντα/προτερήματα […]

Σου εξιστορώ τα μεγάλα μου ναυάγια Σου μιλώ για τους συντρόφους μου τους πνιγμένους Διονύσης Χιόνης, Του έρωτα και του θανάτου Ηαναθεώρηση/ανασυγκρότηση/αναγέννηση της Δημοκρατίας σημαίνει πρωτίστως μεγαλύτερη συμμετοχή του Δήμου (δηλαδή των πολιτών) και αποτελεσματικότερο έλεγχο του Κράτους (δηλαδή των φορέων της εξουσίας) από τους πολίτες, σύμφωνα με τις προβλέψεις του Συντάγματος. Σημαίνει επίσης ορθολογισμό […]

Μετά από τόσες επαναστάσεις σκοτεινή γαλήνη μόνο το ρίγος ανάμνησης όταν χτυπά το τζάμι του άλλοτε Βασίλης Φαϊτάς, Σκάκι με την αιωνιότητα Οι κύκλοι των κομμάτων, όπως και αυτοί των αρχηγών τους, πρέπει να κλείνουν στην ώρα τους, σε πλήρη αντιστοιχία με τις ιστορικοπολιτικές συνθήκες που τα γέννησαν. Θυμίζω ότι το παλιό-λαϊκό-κοινωνικό Ανδρεϊκό ΠαΣοΚ έδωσε […]

Εξ’ απ’ την αθωότητα είχες απάντηση για όλα Δ.Τ. Αναλις, «Ο Οιδίποδας στο σταυροδρόμι» Αυτή η (πραγματική ή τεχνητή) «σύγκρουση γενεών» έχει πάρει παρ-άλογες διαστάσεις στη χώρα μας. Ζήσαμε δύο εκδοχές της με τις κηδείες του Μίκη Θεοδωράκη και του trapper. Εκδοχές και ερμηνείες που μας διχάσανε και πάλι. Είναι γνωστό πως κάθε γενιά ζει, […]

Προσπαθούμε να κατανοήσουμε το λάθος του θαύματος. Βασίλης Φαϊτάς, Το λάθος του θαύματος Μολονότι το έχω επισημάνει και στο παρελθόν, αισθάνομαι την ανάγκη να επανέλθω λόγω των πρόσφατων καταστροφών. Προφανώς ζήσαμε μια τραγωδία, αρχαία ή νεοελληνική δεν έχει τόση σημασία, όση ότι συνάνθρωποί μας κινδύνεψαν αναίτια και εν πολλοίς αβοήθητοι. Ο Πρωθυπουργός, και σωστά, δήλωσε […]

Μέσα σε λέξεις θες να βάλεις τη ζωή σου Να κρύψεις τις ενοχές Να ξορκίσεις τους φόβους… Εύη Μελά-Αλεξιάδη, «Αποτυπώματα» Οι τραγικές περιπτώσεις δολοφονιών ανυπεράσπιστων γυναικών έχουν τον τελευταίο καιρό αναθερμάνει τη συζήτηση τόσο ως προς την υιοθέτηση του όρου «γυναικοκτονία» όσο και ως προς την αυστηρότερη τιμωρία του δράστη. Δεν σκοπεύω να εισέλθω σε […]

Οι πραγματικοί ήρωες είναι πάντα νεκροί Νίκος Δαββέτας, «Αντρες χωρίς άντρες» Αναρωτιέμαι αν το καλοκαίρι, στη σκιά ή στον ήλιο, στο νησί ή στην πόλη, διαβάζοντας αστυνομική/εγκληματολογική λογοτεχνία γινόμαστε ηθικότεροι ταυτιζόμενοι με θετικούς ήρωες ή αν μένουμε αδιάφοροι ως προς τα κίνητρα και τις αιτιολογήσεις των εμπλεκομένων. Μολονότι η αστυνομική/εγκληματολογική λογοτεχνία εκφράζει κυρίως αυτούς των […]

Σαν διπλόχορδο ή τριπλόχορδο όργανο μουσικό ήταν πάντα η ζωή σου Η μία χορδή ποτέ δεν σου ήταν αρκετή Νίκος Παυλίδης, «Κορωνοϊού συνέχεια» Το έχω γράψει πολλές φορές και σε κάθε ευκαιρία. Η βία και η ανομία έχουν μπει στην καθημερινότητά μας. Δεν έχει πλέον τόσο νόημα να βρούμε τον πατέρα και τη μητέρα τους […]

Ο Νόμος είναι για όλους Νόμος Κι αν στέκομαι στη μέση ποιος τάχα με αμφισβητεί Είναι η θέση μου πλήρως κατοχυρωμένη Στέλιος Θ. Μαφρέδος, Παραδοχή του Νόμου 1 Εχει προσφυώς ειπωθεί ότι η έννοια της βίας για τον εγκληματολόγο είναι ό,τι και η έννοια της τρέλας για τον ψυχίατρο και της ανισότητας για τον κοινωνιολόγο. […]

Ο λαός δεν ξεχνά να σιγοτραγουδά τα κατορθώματα των ηρώων του. Κ. Μπουμπουρής, «Κατσαντώνης – εποποιία και θρύλος» Η Διδακτική Ιστορία κι όχι «η διδακτική της Ιστορίας», την οποία έχουν εργαλειοποιήσει διάφοροι «δήθεν γεφυροποιοί των λαών» και οι οποίοι συγχέουν, εκ προ-θέσεως, Ιστορία και πολιτική ένταξη, δεν αποτελεί καμουφλαρισμένο εγχειρίδιο προπαγάνδας οποιουδήποτε κόμματος. Απλά η […]

Ονειροκτόνοι ρακοσυλλέκτες αναμνήσεων Σπ. Ζαχαράτος, Ανασκαφές Αλληλοεγκλωβίζονται στα ιδεολογήματά τους και αλληλοκαταστρέφονται. Οι προαιώνιοι [;] εχθροί δεν κονταροχτυπιούνται για το δίκαιο, το ηθικό, το νόμιμο, αλλά για το «ποιανού θα περάσει», αδιαφορώντας αν με αυτές τις κορόνες και τις κοτρόνες μίσους διχάζουν την κοινωνία. Μοιάζει σαν να ζουν στη σκιά της Ιστορίας κι έχουν συμφωνήσει […]

Είναι πολύ ωφέλιμο να συμπεριφέρεται κανείς δίκαια όταν υπάρχουν μάρτυρες της συμπεριφοράς του, αλλά όταν δεν υπάρχουν κίνδυνοι να αποκαλυφθεί, δεν είναι ανάγκη να είναι δίκαιος Αντιφών Ως γνωστόν, η Πόλη δεν υπακούει σε εντολές/διαταγές τρίτων, επειδή απλώς διαθέτουν μεγαλύτερη ισχύ, αλλά οι πολίτες επιλέγουν μόνοι τους τη μοίρα τους. Με τον δημόσιο διάλογο στην […]

Υπερεκτίμησες το δόλιο λόγο τις αποχρώσες ενδείξεις δίχως την απόδειξη Μαριάννα Βλάχου-Καραμβάλη, «Η προφητεία έσφυζε σιωπής» Κατ’ αρχήν να συμφωνήσουμε ότι δεν υπάρχει θετικός λαϊκισμός, όσο κι αν ορισμένοι πολιτικοί θεωρούν κομματικό πλεονέκτημα όταν μπορούν να τον χρησιμοποιήσουν σαν μέσο για να μονοπωλήσουν τα επιτεύγματα [;] της διακυβέρνησής τους. Η έπαρση του απόλυτα σωστού, του […]