Μάρκος Καρασαρίνης

Στα τέλη του 1919, κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης του γαλλικού Συνδέσμου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Το ντιμπέιτ της 20ής Μαρτίου δεν άλλαξε τη δυναμική της προεκλογικής εκστρατείας.

«Γεννήθηκα τον Ιανουάριο του 1844 στην Αυλώνα, την αλβανική πόλη από όπου πολλά χρόνια αργότερα διακήρυξα την ανεξαρτησία της πατρίδας μου».

Ο Βασίλης Κρεμμυδάς ξεκίνησε να μελετά την Ελληνική Επανάσταση το 1955

Ως το 1928 ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος δεν υπήρχε στη Δυτική Ευρώπη με τη μορφή του λογοτεχνικού έργου.

Από την εποχή που ο μεγάλος αμερικανός δημοσιογράφος Θίοντορ Γουάιτ έγραψε το 1960 το περίφημο «The Making of the President»

Η διαχείριση της Ιστορίας ως σχολικού μαθήματος δεν είναι εύκολη υπόθεση.

«Η ιδέα της πολιτικής, ή ακριβέστερα, της δημοκρατίας, ως μορφής διακυβέρνησης "από τον λαό,

Από το πλήθος των προς πώληση δικαιωμάτων, επενδύσεων και υπηρεσιών που ο καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ Μάικλ Τζ. Σαντέλ

Η «Σύντομη πραγματεία περί συνωμοσιολογίας» του γάλλου φιλοσόφου Πιερ-Αντρέ Ταγκιέφ εκδίδεται στα ελληνικά σε κατάλληλη συγκυρία. Αν και γραμμένο το 2012

«Ηαλήθεια είναι ότι θα προτιμούσα αυτή την ευκαιρία μερικά χρόνια αργότερα, αλλά δεν είναι έτσι η ζωή.

«Ο συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας δεν βλέπει απλώς πιθανότητες, αλλά τρελές πιθανότητες» έγραφε ο Φίλιπ Κ. Ντικ (1928-1982) στην εισαγωγή της συλλογής διηγημάτων του «The Golden Man» το 1980.

Ο Ερικ Χόμπσμπαουμ ήταν ένα τέκνο της πρώτης παγκοσμιοποίησης.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 ο Μαξ Λίνγκνερ, γερμανός κομμουνιστής ζωγράφος που είχε διαφύγει στη Γαλλία επί ναζισμού και επιστρέψει στην Ανατολική Γερμανία το 1949

Ο νέος αμερικανός αντιπροσωπεύει επάξια την πρώτη γενιά ηθοποιών που βγαίνουν στο θέατρο, δουλεύουν στον κινηματογράφο, αλλά χτίζουν την καριέρα τους μέσω της τηλεόρασης

Μεταξύ των Ναζί στα τέλη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν δημοφιλής ο όρος «Persilscheine».

Ο Λι Μπίλινγκς μιλάει όπως γράφει. Με αισιοδοξία, με προσοχή στη λεπτομέρεια, με σεβασμό στα πολύπλοκα επιστημονικά δεδομένα

Είτε ως «Βοκκάκιος» είτε ως «Διόδωρος Κυψελιώτης» στο «Βήμα», ο Δημήτρης Κ. Ψυχογιός υπήρξε ο συνεπέστερος χρονικογράφος-σχολιαστής του πολιτικού τοπίου στον ελληνικό Τύπο την τελευταία εικοσιπενταετία.

Στις πρώτες σελίδες του «The Power of the Dog» περιγράφεται η διαφαινόμενη αρχή μιας ωραίας φιλίας. Στις τελευταίες σελίδες του «Καρτέλ» επέρχεται το οριστικό τέλος ενός αδυσώπητου μίσους.

Αυτό το «Γουότεργκεϊτ» πέρασε στα ψιλά. Η κοινή γνώμη, χορτάτη από το τσίρκο Τραμπ, δεν πολυασχολήθηκε.