Αντώνης Καραμπατζός

Κατά πάσα πιθανότητα, από τον ερχόμενο Αύγουστο η πατρίδα μας θα εξέλθει από το μνημονιακό σύστημα επιτήρησης και θα περάσει σε ένα καθεστώς «ενισχυμένης εποπτείας».

«Αγαπητέ μου, αυτό που θέλουν οι Σικελοί είναι ένας ύπνος, ένας βαθύς ύπνος, και πάντοτε θα μισούν αυτούς που θέλουν να τους ξυπνήσουν.»

Αλήθεια, πόσοι γνωρίζουμε ότι στη χώρα μας είμαστε όλοι δωρητές οργάνων, εκτός αν δηλώσουμε ρητώς την αντίρρησή μας; Κι όμως, έτσι έχουν κατ' αρχήν τα πράγματα: σύμφωνα με το άρθρο 9 παρ. 2 Ν. 3984/2011 - όπως τροποποιήθηκε προσφάτως με το άρθρο 260 παρ. 2 Ν. 4512/2018 -, «η αφαίρεση ενός ή περισσότερων οργάνων, ιστών και κυττάρων από ενήλικο, θανόν πρόσωπο πραγματοποιείται: α) με τη σύμφωνη γνώμη της οικογένειας εφόσον, όσο ζούσε, δεν είχε εκφράσει την αντίθεσή του...».

Καθήκον ενός νομοδιδασκάλου δεν είναι μόνο η διδασκαλία του τεθειμένου δικαίου και του δόγματος που το συνοδεύει, αλλά και η εμφύσηση μιας ουσιαστικής θεώρησης των νομικών προβλημάτων, με σκοπό την πραγμάτωση της ιδέας της δικαιοσύνης.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το καθεστώς προσωρινής αδειοδότησης ή και πλήρους ανομίας που επικράτησε στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο της χώρας επί δεκαετίες δεν ήταν πλέον ανεκτό.

«Διαφωνώ με αυτό που λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες...».

«...η πανoυργία της Λογικής θεωρείται ότι ευθύνεται για το φαινόμενο...

Η αυτοαναφορικότητα είναι δυστυχώς μία σοβαρή, διαχρονική παθογένεια της χώρας...