Γνώμες

Ο εθισμός σε ένα δημοσιονομικό καθεστώς που δεν προσαρμόζει τα ποσοτικά και ποιοτικά μεγέθη στα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα των ανταγωνιστών μας μπορεί στα τέλη της δεκαετίας που διανύουμε, όταν θα έχουν ολοκληρωθεί και οι γενναίες ευρωπαϊκές παροχές και διευκολύνσεις, να μας φέρουν ξανά μπροστά στην ανάγκη για δυσάρεστες προσαρμογές.

Ο Κασσελάκης κέρδισε μία εκλογή αλλά έχει ακόμη δρόμο για να κερδίσει τα γαλόνια του πολιτικού αρχηγού.

Η παγκοσμιοποίηση, η κλιματική αλλαγή, τα μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα, η 4η βιομηχανική επανάσταση, οι νέες τεχνολογίες που αλλάζουν τον κόσμο… απαιτούν από εμάς να είμαστε σε επαγρύπνηση κάθε μέρα.

Το δόγμα της δημιουργίας νέου πλούτου και της διαμόρφωσης συνθηκών διανομής του από πάνω προς τα κάτω είναι κυρίαρχο και καθοδηγεί την πολιτική του κ. Μητσοτάκη.

Στη σημερινή συγκυρία, των αλλεπάλληλων μεγάλων κρίσεων, τα περιθώρια είναι περισσότερο ασφυκτικά από ποτέ. Η φύση των απειλών είναι πρωτόγνωρη. Δοκιμασμένες και αποτελεσματικές συνταγές δεν υπάρχουν.

Στην επιτυχία του Στέφανου Κασσελάκη ένας είναι ο σημαντικός λόγος και πολλοί οι δευτερεύοντες.

«Η φέτα κυμαίνεται στα 13-16 ευρώ το κιλό. Ολοταχώς πάει για τα 20 ευρώ! Το λάδι καλπάζει για τα 15 ευρώ το λίτρο! Όλα καλά;».

Η κρίση που διαπερνά το σύστημα υγείας της χώρας μας, είναι πρωτοφανής. Η αποδιάρθρωσή του είναι αναμφισβήτητο γεγονός.

Ο σκηνοθέτης που έφτιαξε τα πολύ ωραία βίντεο για τα social media του Κασσελάκη έχει φτιάξει στον παρελθόν εξαιρετικά βιντεοκλίπ για τον Μαζωνάκη και την Αννα Βίσση.

Μητσοτάκης Ερντογάν διαπίστωσαν αυτό που ήδη ξέρουν ότι οι διαφωνίες στα μεγάλα ζητήματα παραμένουν, χωρίς προοπτική επίλυσης, προς το παρόν τουλάχιστον, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι απαραίτητο να επικρατεί συνεχώς ένα κλίμα ρητορικών εξάρσεων και απειλών που δεν οδηγεί πουθενά

Αιχμές από τον Γιώργο Βέλτσο

Ο Μακιαβέλλι σχολίαζε ότι η τύχη (“fortuna”) πράγματι παίζει ρόλο στην ηγεσία, αλλά επισήμανε ότι δεν μπορεί να εξαρτάται από αυτή.

Ο διμερής διάλογος είναι σε μεγάλο βαθμό προϊόν μιας πολυμερούς συνεννόησης που αποσκοπεί σε επίτευξη σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο προκειμένου να αξιοποιηθούν οι ενεργειακοί της πόροι. Στην ελληνική δημόσια συζήτηση αυτή η διάσταση συχνά υποβαθμίζεται.

Κερδίζοντας την εκλογική μάχη στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Στέφανος Κασσελάκης έρχεται άμεσα αντιμέτωπος με την επόμενη πρόκληση: να πείσει ότι αξίζει να ηγηθεί αποκρούοντας τα εσωκομματικά πυρά.

Το ερώτημα είναι κατά πόσο ο Στ. Κασσελάκης, που ήταν εθελοντής παλαιότερα στην ομάδα υποστηρικτών του Τζο Μπάιντεν, του νυν προέδρου των ΗΠΑ, θα φέρει τον κόσμο κοντά στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ (σ.σ. μένει να φανεί και εάν θα λάβει σάρκα και οστά το Προοδευτική Συμμαχία που ξεχάστηκε), ώστε να υποστηρίξει και όσα πρεσβεύσει ο ίδιος.

Ο Στέφανος Κασσελάκης, 35 χρόνων εξ Αμερικής ορμώμενος, εφοπλιστής, πλούσιος, με θητεία σε μεγάλες διεθνείς Τράπεζες και στην καμπάνια του Τζο Μπάιντεν, είναι από το βράδυ της Κυριακής, ο νέος Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, του κόμματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς

Στους άνυδρους τόπους της γερασμένης σκέψης η «δίψα του νέου», αυτή, «νομοτελειακά» φέρνει τη διαταραχή, διαμορφώνει ένα νέο πολιτικό περιβάλλον και αυτό που προϋπήρξε δεν υπάρχει πια.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, εν τέλει, μοιράζεται την κοινή μοίρα όλων των σχημάτων που γεννήθηκαν από τη μήτρα της κρίσης. Ναι, δεν είναι ΑΝΕΛ, μήτε Ποτάμι. Ούτε Λεβέντης. Ομως δεν υφίστανται οι συνθήκες που του επέτρεψαν να γίνει κόμμα εξουσίας.

Η έκπληξη που αισθάνονται κάποιοι μπροστά στο φαινόμενο Κασσελάκη μπορεί να απαντηθεί από την κόπωση και την απογοήτευση των ψηφοφόρων

Να τι ενώνει την Εφη με τον Στέφανο. Στην κουλτούρα της «κλειστής λέσχης» η εκπαίδευση των νεοσύλλεκτων αρχίζει πριν ακόμη πατήσει κανείς το πόδι του στο πρώτο σκαλοπάτι.