ΑΡΡΥΘΜΙΕΣ

Στην εξεταστική επιτροπή για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ υπάρχει θέαμα που τραβά την προσοχή του κόσμου, αλλά στη δικαστική αίθουσα του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών υπάρχει ουσία. Καθημερινά μαθαίνουμε και κάτι καινούργιο. Η υπόθεση των υποκλοπών από την αρχή δεν έμοιαζε να αποτελεί κίνδυνο για την κυβέρνηση, επειδή δεν συγκίνησε τους πολίτες. Ούτε αντιλήφθηκαν το βάθος της ούτε ένοιωσαν ότι τους αφορά. Η κυβέρνηση πρώτα απ’ όλα κατόρθωσε, με τον επικοινωνιακό της μηχανισμό, να πείσει ότι ήταν παρακολουθήσεις που γίνονταν για «λόγους εθνικής ασφάλειας». Οι Έλληνες, αν και σε μια φιλελεύθερη κοινωνία θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο, αντί να είναι καχύποπτοι με την αδιαφάνεια των πράξεων της εξουσίας, όταν ακούν «εθνική ασφάλεια» τάσσονται αμέσως μαζί της και μάλιστα θεωρούν την αδιαφάνεια κάτι αυτονόητο, την βρίσκουν εύλογη «μυστικότητα». Κι έπειτα, το σκάνδαλο δεν πίστεψαν ότι τους αγγίζει. Ήταν κάτι που συνέβαινε μεταξύ άλλων. Μεταξύ των αρχών και κάποιων, στων οποίων τη θέση δεν θα μπορούσαν να βρίσκονται ποτέ. Ποιος να με παρακολουθήσει εμένα και γιατί, σκέφτεται ο μέσος πολίτης. Προσθέστε και ότι το σκάνδαλο δεν ήταν οικονομικό και καταλαβαίνετε γιατί φαινόταν ότι όσο σοβαρό κι αν είναι, δεν θα βλάψει σοβαρά τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Έτσι, όταν άρχισε η δίκη για κάτι πλημμεληματάκια που βρήκε ο ρέκτης πρώην εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Αχιλλέας Ζήσης, λίγοι περίμεναν ότι θα συμβεί κάτι το δραματικό. Όμως, όσα ακούγονται στο δικαστήριο έχουν μάλλον ανατρέψει τα προγνωστικά. Από την ακροαματική διαδικασία άρχισε να γίνεται γνωστό και κατανοητό στους πολίτες ότι η υπόθεση αφορά μεν στην εθνική ασφάλεια, αλλά από την ανάποδη! Ότι δεν ήταν οι αρχές που παρακολουθούσαν κάποιους ύποπτους και σκοτεινούς τύπους οι οποίοι απεργάζονταν το κακό της χώρας, αλλά ότι οι ύποπτοι και σκοτεινοί «ιδιώτες» παρακολουθούσαν τις αρχές και μάλιστα αρχές μεγάλης σημασίας για την εθνική ασφάλεια. «Επιχειρηματίες» με δεσμούς με ξένες υπηρεσίες και κράτη, παρακολουθούσαν το μισό υπουργικό συμβούλιο, τον ίδιο τον υπουργό Εξωτερικών, τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, ανώτατους αξιωματικούς επιφορτισμένους με καθήκοντα σχετικά με τους εξοπλισμούς της χώρας. Συνειδητοποιούν ότι δεν έχουμε να κάνουμε με μια ΕΥΠ που συλλέγει πληροφορίες με τον θεάρεστο σκοπό να πληροφορήσει την κυβέρνηση και να αντιμετωπιστεί ο κάθε «εχθρός», αλλά με μια ΕΥΠ διαβρωμένη από τον εχθρό που τον βοηθάει να παρακολουθεί την ίδια μας τη χώρα.

Και αυτό σίγουρα αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο οι πολίτες βλέπουν την υπόθεση. Αργά, αλλά τον αλλάζει. Συνειδητοποιούν επίσης οι πολίτες ότι για άλλη μια φορά υπήρξε συγκάλυψη. Όταν βλέπουν ότι πρόσωπα με κρίσιμο ρόλο στην υπόθεση, πρόσωπα για τα οποία υπήρχαν σοβαρά στοιχεία εμπλοκής, δεν είχαν κληθεί ούτε καν ως μάρτυρες, ότι υπάρχουν αναφορές στελεχών των μυστικών μας υπηρεσιών ότι παρακολουθούνται τα ίδια και αγνοούνται, καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά στην «ενδελεχή» έρευνα που έγινε από τον αντεισαγγελέα του ΑΠ αφού άρον άρον αφαιρέθηκε η υπόθεση από τους ανακριτές που την χειριζόταν και γελάνε με την «αναντίλεκτη» επικύρωση αυτής της κολοβής έρευνας από την τότε Εισαγγελέα του ΑΠ Γεωργία Αδειλίνη. Αυτό αλλάζει ακόμη περισσότερο τα πράγματα.

Για να πάμε ξανά στην αρχή του σημερινού σημειώματός μου, ο κόσμος ενδιαφέρεται πάρα πολύ για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Και όσα παρακολουθεί άναυδος να συμβαίνουν στη Βουλή τον έχουν πείσει ότι πρώτη μέριμνα της κυβέρνησης είναι να συγκαλυφθούν οι πολιτικές ευθύνες. Για το ίδιο πράγμα είναι πεπεισμένος και στην υπόθεση των Τεμπών. Ότι συγκαλύπτονται πολιτικές ευθύνες. Με όλα όσα συμβαίνουν, έρχονται και δένουν και οι εξελίξεις στην υπόθεση των υποκλοπών. «Χλωμιάζει» πολύ η εικόνα μια υπόθεσης που καλό είναι να παραμείνει «μυστική» για λόγους εθνικού συμφέροντος και αναδεικνύεται μια υπόθεση «ιδιωτών» με άδηλα μέχρι στιγμής συμφέροντα, που και πάλι πάει να συγκαλυφθεί. Κι έτσι, ενώ μόνο του το σκάνδαλο των παράνομων παρακολουθήσεων δεν έμοιαζε να απειλεί σοβαρά την κυβέρνηση, μπαίνει σ’ ένα ευρύτερο κάδρο που, όπως δείχνουν και όλες οι έρευνες της κοινής γνώμης, ενδιαφέρει πολύ τον κόσμο -σε ένα κάδρο διαφθοράς, ύποπτων επιχειρηματικών συμφερόντων, αδιαφάνειας, επηρεασμού της Δικαιοσύνης. Κι αυτό μπορεί να βλάψει πολύ σοβαρά την κυβέρνηση.

***

Όταν οι MAGA διπλωμάτες τραβούν πάνω τους τα φώτα

Ζούμε στον αστερισμό των πρεσβευτών. Γιατί το λέω αυτό; Διότι έχουν περάσει πολλά χρόνια από την τελευταία φορά που η δημόσια παρουσία των επικεφαλής των πρεσβειών των ΗΠΑ σε Αθήνα και Άγκυρα είναι τόσο έντονη. Πάντα οι διπλωματικές αρχές στα δύο κρίσιμα πόστα εργάζονταν αόκνως, όχι όμως υπό τους τόσο δυνατούς προβολείς της δημοσιότητας που σήμερα παραμένουν όλη μέρα αναμμένοι.

Βεβαίως, οι εποχές δεν είναι συγκρίσιμες, αλλά ορισμένοι παλαιοί και φιλίστορες διπλωμάτες θυμούνται τον μνημειώδη πρέσβη στην Αθήνα Τζον Τζακ Πιούριφοι, ο οποίος μεσουράνησε κατά τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1950 στην Αθήνα. Τότε βεβαίως το διακύβευμα εντοπίζονταν στο εσωτερικό, ήταν δηλαδή η αντιμετώπιση του κομμουνιστικού κινδύνου.

Σήμερα η Κίμπερλι Γκίλφοϊλ και ο ομόλογος της στην Τουρκία Τομ Μπάρακ, που κατά γενική ομολογία δεν κινούνται με ακριβώς το ίδιο στυλ, έχουν άλλο- πιο εξωστρεφή- στόχο: να κάνουν την Αμερική μεγάλη όπως ακριβώς προστάζει η πολιτική ιδεολογία του προέδρου Τραμπ (MAGA). Εξ ου και το πρώτιστο ενδιαφέρον τους είναι να κλείνουν συμφωνίες επικερδείς για τις αμερικανικές επιχειρήσεις, επιχειρώντας παραλλήλως να μειώσουν την επιρροή τρίτων παραγόντων στις χώρες που υπηρετούν.

Δεν γνωρίζω με λεπτομέρειες πώς αντιδρούν επιμέρους οι Τούρκοι υπουργοί στα κάθε τρεις και λίγο λεγόμενα του Μπάρακ, ξέρω όμως ότι στην τουρκική κοινωνία υφέρπει ήδη από τη δεκαετία του 1960 ένας έντονος αντιαμερικανισμός, ο οποίος οξύνθηκε λόγω του πραξικοπήματος κατά του Ερντογάν το 2016. Και ο πολυσχιδής δισεκατομμυριούχος τσιγκλάει ακόμα παραπάνω τα εν λόγω αντανακλαστικά.

Αυτό όμως που γνωρίζω με βεβαιότητα είναι ότι στις τάξεις των σύγχρονων Ελλήνων διπλωματών αλλά και ορισμένων συνετών μελών της κυβέρνησης υπάρχει σοβαρός προβληματισμός για τον τρόπο που προσλαμβάνουν ορισμένοι συνάδελφοι τους την κινητικότητα της Γκίλφοϊλ. «Είναι τόση η χαρά τους που προκειμένου να κλέψουν ένα ενσταντανέ μαζί της ξεχνούν ακόμα και τις βασικές αρχές της πολιτικής και της διπλωματίας» μου έλεγε τις προάλλες, με αρκετά φαρμακερή γλώσσα, ένας εξ αυτών.

***

Ανησυχία στην Κ.Ο. της ΝΔ

Πέρασα βόλτα από το Κοινοβούλιο χθες για να δω τι έγινε στην Κ.Ο. της ΝΔ με αφορμή την ομιλία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για τον προϋπολογισμό. Οι βουλευτές της ΝΔ αν και άκουσαν τους «πανηγυρισμούς» του Κυρ. Μητσοτάκη για την εκλογή του Κυριάκου Πιερρακάκη στην προεδρία του Eurogroup, στο περιθώριο της συνεδρίασης είδα ότι ήταν πολύ προβληματισμένοι. Αρκετοί μου έλεγαν ότι το κλίμα είναι πολύ δύσκολο να αναστραφεί. «Ναι, ωραία εξελέγη ο Πιερρακάκης, αλλά αυτό δεν τρώγεται» μου έλεγε γνωστός βουλευτής της ΝΔ που όμως δεν είναι από τους αγαπημένους του Μεγάρου Μαξίμου.

***

Τεχνητό κλίμα ενότητας

Σε μια δύσκολη συγκυρία για τη ΝΔ, ο Πρωθυπουργός προσπαθεί να δημιουργήσει κλίμα ενότητας και στο πλαίσιο αυτό είδε χθες στη Βουλή τους νεοεκλεγέντες προέδρους ΔΕΕΠ (σ.σ. τις παλαιές νομαρχικές) της ΝΔ από όλη τη χώρα. Το κλίμα ήταν θετικό, αλλά η αγωνία και ο προβληματισμός υπάρχει όπως έμαθα γιατί η οργή περισσεύει σε αγροτικές περιοχές και πολλοί βουλευτές κυριολεκτικά κρύβονται…

***

Οι κρυμμένοι βουλευτές

Και επειδή σας έγραψα για κρυμμένους βουλευτές της ΝΔ, είδα ότι το φαινόμενο επεκτάθηκε και στη Θεσσαλονίκη. Κοιτάζοντας τις ειδήσεις, είδα τον αγροτοσυνδικαλιστή Κώστα Ρούζιο που βρισκόταν στα Μάλγαρα. Ο άνθρωπος βγήκε και είπε ανοιχτά πως οι αγρότες της περιοχής κάλεσαν τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας που εκλέγονται στη Β΄ Θεσσαλονίκης να πάνε στο μπλόκο και να συζητήσουν τα προβλήματα και οι κυβερνητικοί βουλευτές τους αγνόησαν. «Είπαν πως δεν έχουν εντολή από τον κύριο Πρωθυπουργό για να έρθουν, μας ειρωνεύτηκαν κιόλας» δήλωσε ο άνθρωπος. Έψαξα λοιπόν να δω ποιοι είναι αυτοί που δεν πήγαν στο προσκλητήριο και είναι οι Θόδωρος Καράογλου, Δημήτρης Βαρτζόπουλος και Φάνης Παππάς.

***

Συμμαχία στα μπλόκα

Ανθρώπους μου έχω και στο αγροτικό μπλόκο της Νίκαιας και μου μεταφέρουν το κλίμα. Έμαθα, π.χ., για την επίσκεψη του Σωκράτη Φάμελλου στο συγκεκριμένο μπλόκο την Πέμπτη αλλά και ότι στη διαδρομή του μέχρι τη Θεσσαλία σταμάτησε σε όλα τα σημεία διαμαρτυρίας και άκουσε όσα είχαν να του πουν οι εξεγερμένοι αγρότες. Μεταξύ αυτών που κρατώ είναι το τετ α τετ με τον Ρίζο Μαρούδα και τον Σωκράτη Αλειφτήρα, αγροτοσυνδικαλιστές που πολιτικά ανήκουν ο πρώτος στο ΚΚΕ και ο δεύτερος στην Πλεύση Ελευθερίας. Σ’ αυτήν την περίπτωση οι διεκδικήσεις τους είναι ένα ζήτημα που «ενώνει» τις πτέρυγες του κοινοβουλίου απέναντι στην κυβέρνηση, κι ας διαφωνούν οι ηγεσίες τους σε πολλά άλλα.

***

Κινητικότητα στο γραφείο του Τσίπρα

Και να πάω στον Αλέξη Τσίπρα που ετοιμάζεται για τη δεύτερη ομιλία του, αυτή τη φορά στην Πάτρα την προσεχή Τρίτη. Μου λένε ότι έχει γίνει μεγάλη κινητοποίηση, αλλά εγώ έμαθα πως μπαινοβγαίνει και κόσμος στο γραφείο του επί της Λεωφόρου Αμαλίας που συναντά όχι τον ίδιο, αλλά πρόσωπα κομβικά όπως ο υπεύθυνος της οργανωτικής προετοιμασίας, δικηγόρος και πρώην υφυπουργός Γιώργος Βασιλειάδης. Μάλιστα προ ημερών τον είδε πηγή μου να βγαίνει από το γραφείο του Αλ. Τσίπρα μαζί με τον αναπληρωτή εκπρόσωπο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Γρηγόρη Θεοδωράκη. Ενδιαφέρον δίδυμο.

***

Τα… τσαρούχια του Τασούλα

Την Προεδρική Φρουρά στην αρχή της Ηρώδου Αττικού επισκέφθηκε ο Κωνσταντίνος Τασούλας με αφορμή τον εορτασμό από την 157η επέτειο από την ίδρυση του Ευζωνικού Σώματος. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έφαγε μαζί με τους εύζωνες. Το μενού, είχε φασολάδα. Στο τέλος πήρε ένα ποτήρι κόκκινο κρασί, πέρασε από όλα τα τραπέζια και τους ευχήθηκε. Στο τέλος του χάρισαν ένα ζευγάρι μαύρα τσαρούχια, Ηπειρώτικα.