«Αλλάζει το Παρίσι! Ασάλευτη η δική μου μελαγχολία».*
Σαρλ Μπωντλαίρ
*Όπως μεταφράζει ο Ερρίκος Σοφράς, ένας «πλάνης» των γραμμάτων μας, ευαίσθητος ποιητής και δεινός μεταφραστής. ( Σαρλ Μπωντλαίρ, «Τα άνθη του κακού», εκδόσεις Μεταίχμιο, 2021).
Όπως όμως μεταφράζω κι εγώ την ζωή εδώ, στο «Βήμα» -«καθημερινός κατάδικος της πρωτεύουσας» – και προσπαθώ μάταια να «ενσφηνώσω» την εικόνα της «μέσα στη μνήμη, παρά να τη διακοσμήσω και να την περιγράψω».( Βλ. και το Επίμετρο του Σοφρά).
Γιατί τι εικόνες έχει ο Μπακογιάννης από το «κάτω μέρος της πλατείας»; Τι βλέπει από ψηλά ο Σταϊκούρας;
«Έβλεπε» τίποτα ο Δημητριάδης από το Μαξίμου;
