Στην Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ), οι κρίσιμες διαπραγματεύσεις έχουν τη δική τους, ιδιαίτερη, χορογραφία. Οσα συνέβησαν τις τελευταίες 10 ημέρες δεν ακολούθησαν κάποιο διαφορετικό μοτίβο.
Την Πέμπτη 14 Μαϊου το Κολέγιο των Επιτρόπων συνεδρίασε, για πρώτη φορά με φυσική παρουσία από την έναρξη της πανδημίας, επί τεσσερισήμισι ώρες.
Την επομένη, Παρασκευή 15 Μαΐου, το ζήτημα της μορφής του Ταμείου Ανάκαμψης απασχόλησε εκτενώς το Eurogroup, ενώ παράλληλα το Βερολίνο και το Παρίσι ανακοίνωναν ότι τη Δευτέρα 18 Μαΐου θα διεξάγονταν συνομιλίες μεταξύ της Ανγκελα Μέρκελ και του Εμανουέλ Μακρόν.
Οι δύο πλευρές συνομιλούσαν επί ορισμένων κοινών προτάσεων εν όψει της παρουσίασης της πολυαναμενόμενης πρότασης της Κομισιόν στις 27 Μαΐου για τον επόμενο κοινοτικό προϋπολογισμό και το νέο Ταμείο.
Ουδείς γνώριζε το παραμικρό για τη φιλόδοξη πρόταση που προετοίμαζαν οι δύο ηγέτες – με την εξαίρεση ίσως της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και των πολύ στενών συνεργατών της. Αυτό δεν συνιστούσε έκπληξη.
Αλλωστε, όπως εκμυστηρεύεται στο «Βήμα» ξένη διπλωματική πηγή, το τελικό κείμενο της γαλλογερμανικής Πρωτοβουλίας για ένα Ταμείο Ανάκαμψης 500 δισ. ευρώ μέσα από κοινό δανεισμό υπό την ομπρέλα της Επιτροπής «έκλεισε» από τους ίδιους τους ηγέτες.
Διαβάστε περισσότερα στο «Βήμα της Κυριακής»
